İÇİMDEKİ YABANCI

Karanlık olaylar zinciri

Yaşlı çiftin cinayet olayı hiçte öyle dışarıdan gözüktüğü kadar basit bir olay değildi yaşlı çiftin geçmişi çok ilgi çekiciydi. Çünkü iki sene öncesine kadar yanı pastaneyi o sokağa açmadan öncesine kadar hiç doğru düzgün bir kayıta rastlanmamıştı sanki bu insanlar iki sene öncesine kadar hiç yaşamamıştı. Kimse nereli olduklarını daha önce nerede yasadıklarını bilmiyordu adli kayıtlarda bile sadece şehir şehir dolaştıkları sabit bir yerde 6 aydan fazla kalmadıkları çıkmıştı

Yaşlı çiftin dosyasına komiser yasar bakıyordu dolandırıcı olabilirlerdi. Belki ama yasadıkları eve ve yaptıkları işe bakarak hiç öyle bir karakter çıkmıyordu ortaya olayın yaşandığı evde de hiç bir dağınıklık yoktu bir hırsızlık vakası da söz konusu değildi ama kim neden bu kimseye zararı olmayan iki yaşlı insanı öldürsün ki mutlaka bir şeyler olmalı diye düşündü komiser yasar.

Komiser yasar bir yandan da Leyla'yı düşünüyordu neden bu olayla bu kadar ilgilendiğini merak ediyordu acaba olayla ilgisi olabilir miydi bunu öğrenmenin tek yolu vardı leyla ile konuşmak pazartesi ilk ıs olarak leyla ile konuşmalıyım diye düşündü.

leyla hafta sonu için ne yapacağını düşünürken telefonu çaldı arayan babasıydı hafta sonu için onu eve çağırıyorlardı geleceğini söyleyip telefonu kapattı benim içinde iyi olur kafam dağılmış olur diye düşündü

Aksam işten çıkıp eve dönerken pastanenin önünden geçerken içini bir ürperti ile beraber bir merak kapladı. Pastane ile birleşik bir yer evinde oturuyordu yaşlı çift. Işıklar sönüktü karanlık ve terk edilmiş gibi duruyordu acaba içeride neler var diye geçirdi içinden leyla kendisinin bile anlamadığı bir merak duygusu leyla olayın içine çekip duruyordu bunu öğrenmenin tek bir yolu var dedi leyla kendi kendine içeri girmek. Kapı mühürlenmişti ve bir polis otosu kapıda bekliyordu içeri girmenin bir yolunu bulmalıydı. Bu olayı öğrenmeden Leyla'ya rahat yoktu. Eve girme planlarını kafasında düşünmeye başladı ve yavaş yavaş kendi evinin yolunu tuttu. Çatı katındaki dairesinden yaşlı çiftin evini kuş bakışı görebiliyordu. Atletik bir vücuda sahipti leyla sürekli spor yapıyordu buda onu hem zinde hem de formda tutuyordu aslında o kadar cesur bir yapıya sahip değildi ama bu eve girmeyi düşünmesi bile ayrı bir cesaret örneği idi. leyla düşünmekten öteye gidecekti neye bulaştığının farkında bile değildi. Enteresan olan hiç tanımadığı bu insanların neden Öldürüldüğünü öğrenmek için yapacakları kendi hayatını olumsuz yönde etkileyebilirdi. Neticede suç işlemiş olacaktı kendi kendine neye mal olursa olsun ben bu eve girmeliyim dedi.

Evin arkasında bir çıkış kapısı vardı. Pastaneye gelen malları buradan içeri alıyorlardı buna daha önce birkaç kez denk gelmişti leyla camdan dışarısını seyrederken evet dedi leyla arka kapıyı kullanabilirim böylelikle kimseye fark edilmeden içeri girip neler olduğunu görüp çıkabilirim. Çok tehlikeli bir şeydi leylanın yaptığı fakat kararlıydı gece yarsını olmasını bekledi dar bir kot ve koyu renk bir t-shırt giyip çıktı sokaktan ana caddeye doğru yürüyüp arka sokağa ana caddeden geçecek iki bina arasındaki boşluğu kullanıp evin arka kapısına ulaştı evin önünden geçerken önünde duran polis otosuna göz gezdirdi memurlar gecenin verdiği kasvetle uyumak üzereydiler yada leyla ya öyle gelmişti arka kapıya ulaştı fakat kapıyı nasıl açacağına değir en ufak bir fikri yoktu evin mimarı yapısı eskiden kalma ahşap evlerin yapısındaydı ahşap kapıda asma bir kilit gözüne çarptı kapı ahşap ve eski olduğu için yaslı adam kapıya asma bir kilitle kilitliyordu anlaşılan tam umutsuzluğa kapılıp geri dönecekken birden kilide takıldı gözleri kilidin metal kısmı ay ışığında parlıyordu şanslıydı böyle kasvetli bir gecede dolunay vardı ve inceleme yapan polisler arka kapının kilidini acık unutmuşlardı yada katıl buradan gırmış olabilir ve çıkarken kilitlemeyi unutmuş olabilirdi. Her ihtimal mümkündü ama her ne olursa olsun bu leylanın işine yaramıştı aksı takdirde içeri girmesi pek mümkün olmayacaktı kapıya iyice yaklaştı asma kilidi yerinden çıkartıp kapıyı biraz zorlayınca kapı açılıverdi kapının esiğinde durdu derin bir nefes aldı kalbi yerinden çıkacak gibiydi. İçeri doğru dar bir koridor vardı. Odalara açılan kapılar vardı. En yakın kapıyı açıp odadan içeri girdi yaşlı çiftin yatak odasıydı burası yatak hiç bozulmamıştı. Belli ki katille karşılaştıklarında henüz daha uyumamışlardı. Yatak başucun da yaşlı çifte ait birlikte çekilmiş birkaç eski fotoğraf vardı. Onun haricinde enteresan bir şey gözüne çarpmadı. Daha sonra salona geçti. Salonun kapısını açtığı gibi yüzüne kurumuş kan kokusu bir tokat gibi çarptı. Bir an nefes alamadı daha sonra kendisini toparladı. İçerisi karanlıktı, sadece dışarıdan pencereye vuran ay ışığı ile içerisi aydınlanıyordu. Yerler kan içindeydi. Leyla dikkatlice odaya göz atmaya başladı. Çok fazla eşya yoktu hatta televizyon bile yoktu fakat salonun bir kösesinde bir bilgisayar monitörü, klavye ve Mouse vardı. Bilgisayarın kasası mevcut değildi. Büyük bir ihtimalle polisler incelemek için almış olmalılar diye düşündü leyla. İşin ilginç tarafı evde hiçbir teknolojik alet bulunmazken bir bilgisayarın bulunmasıydı. Birde bu çiftin hiç çocuğu yoktu herhalde, evin hiçbir yerinde yaşlı çiftin haricinde farklı bir fotoğraf yoktu. Leyla diğer odalara da şöyle bir göz gezdirdikten sonra sessizce geldiği yerden evi terk etti. Ana caddeye çıktı. Biraz yürüyüp hava aldıktan sonra tekrar evinin yolunu tuttu. Bu eve girmesi onu rahatlatacağı yerde aksine daha çok meraklandırmıştı. Hiçte üzerine düşmeyeceği yâda düşmemesi gereken bir konuydu. Aslında yoldan yanından gecen yabancı bir insandan farkı yoktu bu yaşlı çiftin onun için ama içinden bir his hep bu olayın peşini bırakmaması gerektiğini soyluyordu.