"Hawkins, herkes tarafından bu zamana kadar sessiz ve sakin bir kasaba olarak biliniyordu. Son bir haftada işlenen cinayetler ile sarsılan kasaba halkı ise oldukça endişeli bir durumda.
Katilin kurbanlarının aynı özelliklere sahip oluşu, insanların...
"Asıl senin burada ne işin var?" diye sordu Jonathan. Bu ıssız ormanda, tek başına görmeyi umduğum en son kişi olabilirdi. Ama tabii ki de tek başına değildi. İkimize şaşırmış ve donuk bir ifade ile bakarken arkasından Kylie başını uzattı. Hem de ikisi! Ne alakaydı? Okulun popüler kızı ve ukalası. Birbirinin zıttı bu ikisinin birlikte takılma amacı neydi? Kylie hoşuma gitmeyen bir gülümseme takınıp eliyle küçük bir selam verdi. Bizi mi takip etmişlerdi...
Jonathan, Eddie'nin arkasından beliren kızı görünce yüzünü ekşitti. Pek huzursuz görünmüştü. Sorma gereği bile duymadan küçük, koşar adımlarla yanımıza ilerledi. Karşımıza oturduğu sıra, Eddie'de ne yapacağını bilemez şekilde Kylie'yi takip etti ve yanında yerini aldı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sizi o durumda görünce gerçekten üzüldüm... Partimde birden belirip katil oldunuz! Ne saçma ama... değil mi, Jonathan? Senin böyle bir şey yapmayacağını biliyorum."
Hiç tereddüt etmeden Jonathan'ın masanın üzerinde birleştirmiş ellerini tuttu. Bu duruma inanamazken bakışlarımı Eddie'ye doğru çevirdim. Bana bakıyordu. Ona baktığımı fark ettiği sıra gözlerini kaçırıp ikisine döndü. Garip...
"Oh... madem biliyorsun neden ifadende beni şüpheli gösterdin?!"
"Ne? Sana neden böyle bir şey yapayım ki?"
Yine her şeyi batırmıştım.
"Beni yine kullanıyorsun!"
"Jonathan... neyden söz ettiğin konusunda hiçbir fikrim yok. Bak-"
"Bu durumda hâlen adımı ağzına alabilmene şaşırdım."
İkisinin yeni ayrılmış çiftler gibi atışmasına iç çekmekle yetindim. Aralarına girmeye hiç niyetim yoktu. Halimi anlamış olacaktı ki, Eddie benim yerime konuştu. "Hey! Sakin olun! Buraya kavga için gelmedik."
İkisi de Eddie'nin sözleriyle kendilerine gelmiş gibi anında sustular. Stresten dudağımın içini yiyordum. Jonathan, kendisi hakkında ifade verdiğim için oldukça kızmış olmalıydı. Ve haklıydı, tam bir aptallık yapmıştım. En azından benim olduğumu düşünmemişti. Neyse ki bu davranışlarıyla Kylie'ye karşı artık hislerinin olmadığının farkına varmıştım.
