Huzur, meğersem ne kadar da uzakmışız bu kelimeye her zaman kendimi huzurlu hissederdim fakat jungkook'la geldiğimiz yerde fark ettim ki aslında o kadar da huzurlu değilmişim. Böyle bir kaçamağa ihtiyacım olduğunu henüz fark etsemde şuan mutluydum ve sadece anın tadını çıkarmak istiyordum. Buraya gelişimizin üzerinden sadece beş gün geçmiş olsada ben burayı çok sevmiştim ve burda kalabildiğim kadar uzun kalmak istemiştim. Tabi burdaki her anımı aklıma kazıyıp bütün sinirimi ve stresimide atmaya özen gösterme kararı almıştım. Sahilde oturmuş tüm düşüncelerimi boşaltmaya çalışarak denizin kokusunu içime çekmiştim. Bundan iki yıl önce hobi ile ilk tanışmamız gelmişti aklıma o zaman denizlerin insanlara çok benzediğini söylemişti. O çok haklıydı şuan karşımdaki deniz tıpkı beni yansıtmak istercesine dalgalıydı ve her dalgalanmasında oluşan o ses sanki benim içimdeki sessiz çığlık gibiydi, düşüncelerim içimde hapsolmuş volkanları açığa çıkarırken gözyaşlarım çoktan yanaklarımdan aşağı yol alarak firar etmeye başlamıştı. Omuzlarıma örtülen şal ile kafamı şalı örten kişiye çevirip tebessüm ettim.
Jk: dünden beridir sürekli gelip burda ağlıyorsun sanırım seni buraya getirmek ile hata yaptım.
Kd: ben burayı çok sevdim bir ömür burada kalabilirim.
Jk: burayı sevmen ağladığın gerçeğini değiştirmiyor.
Kd: sadece aklıma hobi ile sahilde ilk tanışmamız geldi.
Jk: eminim hobi hyung onun yüzünden ağladığını öğrenince önce kendisine sonrada sana çok kızacaktır, tabi bunların haricinde birde çok üzülecektir.
Kafamı jungkook'tan çevirip tekrar denize bakıp derin bir nefes aldım.
Jk: eğer sümüklü kız olmaya ve ağlamaya devam edersen seni hobi hyunga isbitlerim.
Hemen elimin tersi ile göz yaşlarımı silip yüzüme bir gülümseme yaydım ve jungkook'a döndüm.
Kd: bak ağlamıyorum sakın hobiye bir şey söyleme eğer o üzülürse ben daha çok üzülürüm
Jk: tamam söylemiyeceğim ama sende bir daha ağlamıyacaksın
Kafamı olumlu anlamda salladım. Jungkook'un bana karşı bu kadar ilgili olması kalbimi ısıtıyordu onu görünce sanki bir an kalbim sıkışıyordu bu duygunun tarifini sanırım daha önce ilk aşkımda yaşamıştım sanırım tekrar aynı duyguları yaşamak bende ufak bir heyecan uyandırıyordu.
Jungkook'a kafamı çevirdiğimde elleri ile kollarını ısıtmaya çalıştığını gördüm birde bu havada kısa kollu giymiş gözlerim istemsizce kollarında ki dövmelere kayınca ister istemez yutkunmuştum nasıl oluyorda bir insanın kolundaki dövmeler bile harika duruyordu? Tabi birde jungkook'ta bu kadar dehşet verici şekilde durmasını sağlayan şey neydi? Gerçi bu sorunun cevabı belliydi çünkü o harika dövmeleri harika yapan Jeon jungkook'un kendisiydi. Jungkook'un o mükemmel kollarını göz hapsimden çıkarıp üzerimdeki şalın jungkook'tan olan tarfını uzun bırakıp elimle o tarafı kaldırdım.
Kd: jungkook şalın altına gir hava soğuk.
Jk: ben böyle iyiyim
Kd: üşüyorsun
Jk: hayır üşümüyorum merak etme.
Kd: hadi jungkook inat etmede gir altına hasta olucaksın sonra, hem hızlı olursan sevinirim çünkü üşümeye başladım.
Jungkook daha fazla ısrar etmeyip yanıma yaklaşıp şalın altına girmişti.
Gülümseyip kafamı tekrar denize çevirdiğimde jungkook'tan gelen soruyla tekrar kafamı ona çevirdim.
