Flechazo | ChanLix ( ABO )

Ep - 02

Desteklerin için teşekkür ederim ikinci karum :*

2) Beni ait olduğum yere götür.

Özlem çok güçlü bir duygudur. Aileye, eve, arkadaşa duyulan özlem kıyaslanamaz hiçbir şeyle. Tekrar görüşmenin umudu hayatta tutar insanı. Tekrar görüşüldüğünde ise saklanan tüm acılar gün yüzüne çıkar ve göz yaşlarına boğar insanı. Karmaşaya sürükler.

Hyunjin'in şuan ki hisleriydi bunlar. Çocukluk arkadaşı bilinçsiz bir şekilde önünde uzanırken düşündüğü şeylerdi. Ona korkuyla beraber mutluluğu yaşatıyordu. Beyni ve kalbi tamamen savaş içindeydi.

Duyduğu kurt ulaması ile ormana doğru koşmuştu. Sürüden birisi yaralandı diye endişe etmişti ama giderek artan omega ve beta karışımı koku aklını karıştırmıştı. Başta halüsilasyon sansa da dakikalar sonra karşısında yatan beden gerçek olduğunu söylemişti. Bu aptal sarışını bu halde gördüğüne sevineceğini hiç düşünmezdi.

Elleri arasındaki soğuk elleri sıktı. Arkadaşının çilli yüzünü inceliyordu saatlerdir. Uyanmasını umut ediyordu. Açıkçası elinden başka bir şey de gelmiyordu. Bu sırada Jeongin koltuğa yayılmış, somurtkan bir ifade ile yeni gelen omegayı ve ona aşkla bakan alfasını izliyordu. Bu durumdan çok hoşnutsuzdu.

Ormanın derinliklerine odundan yapılmış bir kulübedeydiler. Asla kullanma gereği duyulmayan şömine yakılmıştı ve içerisini loş bir şekilde aydınlatıyordu. Cılız bir şekilde dans eden alevler güçsüz omega ve ağlamaklı alfanın yüzünü aydınlatıyordu. Ortama tuhaf bir sessizlik hakimken diğer alfa sert bir şekilde kulübenin kapısını açtı ve içeriye soğuk hava girmesine neden oldu. Bu tüm mayışanları kendine getirmişti.

" Oduna ihtiyacımız olacak. "

İfadesiz yüzü gibi sesi de ifadesiz ama otoriter çıkmıştı. Alfa geniş adımlarla arkadaşının yanına ilerledi. " Gidelim. Jeongin burada zaten. "

Büyük ellerini arkadaşının omzuna atıp onu hafifçe çektiyse de Hyunjin hareket etmemişti. Başını hafifçe iki yana salladı. Dolu gözlerini alfaya dikti. " Gidemem Chan. Onu tekrar bulmuşken gidemem. "

" Bir yere gittiğin yok aptal odun taşıyacaksın sadece. "

İtiraz dolu mırıltılar yükseltti alfa. Kırmızı saçlarını eliyle tarayıp tekrar Felix'e döndü. Yüzü hiç değişmemişti. Tıpkı hatırladığı gibi saf bir güzelliğe sahipti hala. Boyu çok da uzamamıştı, bedeni zayıf görünse de güçlüydü. Gördüğü en güçlü omegaydı. Bu kadar güçlü olmak için çok çalışmış olmalı ne zamandan beridir böyle, diye geçirdi içinden.

Bu sırada sabrı son damlalarında olan diğer omega oturduğu yerden kalktı ve dikkat çekmek adına boğazını temizledi. " Madem uyanana kadar gitmeyeceksin bize neler olduğunu anlat. ". Sesi sinirli çıkmıştı. Alfasının bir anda üstüne titrediği bu omeganın kim olduğunu öğrenmek için can atıyordu ve neden beta gibi koktuğunu merak ediyordu. Tekrar burnuna gelen beta kokusu ile yüzünü ekşitti. İki alfa da bir birine bakıp derin bir iç çekti. Hyunjin tuttuğu eli bıraktı ve sarı saçların arasına parmaklarını geçirdi.

" Çok da söylenecek bir şey yok. Tanıyorsunuz aslında. "

İkili duyduklarına şaşırmış bir tepki vermişti. Jeongin böyle bir omega ile tanıştığını düşünmüyordu. Chris ise tanıştığı kişilerin kokusunu asla unutmazdı. Bu kokuyu daha önce duymadığına emindi.

" Yani demek istediğim. Hani bir çocuktan bahsediyordum. Beta olan arkadaşımdan ve ayrılmak zorunda olduğumuzdan. "

Chris onu onayladı. Ellerini pantolon ceplerine sokarken alaylı sesiyle konuştu. " Aylarca ağlayarak anlattığın. ". Hyunjin ters bir bakış atsa da kafası ile onu onayladı. " Neden, nasıl bilmiyorum ama o kişi bu kişi. ". Bakışlarını tekrar arkadaşına çevirdi. " Felix burada. "