Tanıtıma geçmeden ufak bir konuşma yapacağım. Aslında ben yazdıklarımı paylaşmayı severim ama kitle büyümez. Hâla büyüyeceğine inanmıyorum ama neyse hshshhsh. Büyüteceğimi değil BÜYÜTECEĞİMİZE inanıyorum.
Tanıtım sizlerle...
*
*
*
TANITIM
Siz hiç bir korku evinin hayatınızı değiştireceğini düşünür müydünüz? Bende düşünmemiştim. Ta ki o korku evine arkadaşlarımın zoruyla girene kadar. Ağlamak bir yana dursun, içimde ki korku herşeyi berbat etmişti.
Ha ben mi?
Ben Yaren. Bencil. Sürekli kendini düşünen en olmadık yerlerde ağlayarak güçsüzlüğünü gösteren, Yaren, Yaren Taşçı. Kendi hikayemde figüran olan başkalarının hayatında başrol alamayacak o kız. Yaren Taşçı. Hiç bir zaman kendimi suçlamadım ama şuan tamamen suçlu hissediyorum. O korku evine gitmemekte ısrar etseydim gitmeyeceklerdi. Onları tanıyorum, benim gelmediğim yere onlarda gitmezdi. Hepsi benim suçum. Her şey benim yüzümden oldu.
Gelecek bölümlerden alıntı
Yatağımda bağdaş kurmuş oturuyorum, önümde günlüklerim var. Acı içinde geçmişimi okuyorum.
Mesela şöyle bir sayfa var günlüğümde
12/06/2009
Annem hâla tatilden dönmedi. Olsun ben bekleyeceğim.
Oysa annem tatile değil gelmemeye gitmişti.
22/09/2009
Sevgili günlük; annem tatile gitmemiş, annem beni terk etmiş.
Çok geç olsada anlamışım annemin beni terk ettiğini.
08/12/2010
Sevgili günlük bugün bir arkadaşım oldu. İsmi Derya bizim yan komşumuz, çok sevdim onu. O da annem gibi gitmez değil mi?
Gitmedi.
Korku Evi çok yakında waatpad'de...
*
*
*
Tanıtım nasıl sizce? Off hâla büyümeyeceğimizden korkuyorum. Umarım ben yanılırım. Umarım beni yanıltırsınız. Bu arada sonda ki cümle hshshhs. Sanki yazarın yeni kitabı çıkıyor hshshhshsh. Neyse benden bu kadar gerisi size kaldı. Büyümemize kaldı...
