Yıllar Sonra (AlNaz)

(3) ALİ NEREDE?!

Yamaç: Akın ne diyorsun sen?! -Akın belinden silahı ve kelepçeyi çıkarıp masaya bırakırken

Akın: Ben bunlara güvenmiyorum girdim evlerine bunları buldun al bak! -dedi elindeki silahı iyice kavrayıp Ali ve Nazlıya tutarken öfkeyle bakıyordu.

Çınar: Evet silah benim silahım kelepçe (duraksayınca)

Gizem:(atladı hemen oradan) kelepçe de bizim ama biz polis değiliz ya indirin şu silahı yanlış yapıyorsunuz lütfen açıklayabiliriz

Efsun: Açıklayın

Gizem: Silah kocamın dediği gibi iş insanıyız sonuçta dostumuz olduğu kadar düşmanlarımızda var

Yamaç: Kelepçe ne alaka? Düşmanlarınızı mı bağlıyorsunuz?

Gizem: Şeyy... Hayır öyle değil de... Şimdi nasıl söylenir ki

Çınar:(kaşını çatmış Nazlıya dönerken açıklamasını o da merak ediyordu) Aşkım söyle yani yoksa sıkacak Akın bey kafamıza

Gizem: Off utanç verici ama (gözlerini kapattı) Fantezi için işte...

Akın ve Yamaç afallarken Alinin gözleri şokla açıldı bunu söylemesini beklemiyordu. Efsunun da ağzı açık kaldı. Ve bir anda gülmeye başladı

Efsun: Hahahahahahah

Akın: Yalan abi polis bunlar işte!

Çınar: D-doğru söylüyor karım biz şey... Fazlaca değişik şeyler deneriz de -diyerek ensesini tutarken

Yamaç: Tamam susun lütfen aile var burada tövbe tövbe

Gizem:(sinirlendi az daha yakalanıyorlardı Akın yüzünden ona bağırarak) SİZ NE HAKLA BİZİM EVE GİREBİLİRSİNİZ HA!

Akın: SİZE GÜVENMİYORUM!

Yamaç: İndir silahını Akın!

Çınar: BİZE SİLAH DOĞRULTMAKTAN VE EVİMİZE GİRMEKTEN SİZİ POLİSE ŞİKAYET EDECEĞİM! (diyerek bir anda o da parladı) Komplo mu kurdunuz yoksa bize? Evinize çağırıp evimize girebilirsiniz diye mi Yamaç bey?

Yamaç: Yo-yok benim haberim yoktu gerçekten. Akın'ın kusuruna bakmayın lütfen o takıldı mı bir şeye kurcalamadan durmaz

Gizem: Hayatım polisi arar mısın? Biz nezih bir aileyiz. Sessiz sakin güzel bir yerde yaşamak için aldık bu evi. Komşuyuz şurada muhabbetimiz sohbetimiz olsun en azından diye davetinizi kabul edip de geldik gördüğümüz muameleye bakın. Bizim özelimiz şuan sizin karşınızda ve bahçeniz de konuşuluyor çok ayıp! -Nazlı kendini kaybetmişçesine yükselirken Ali durulması için elinden tuttu.

Akın: Duygu sömürüsüne başladılar

Yamaç: AKIN! KAYBOL BURADAN HEMEN! (Akın öfkeyle giderken) Onun adına özür dileriz unutsak mı olanları

Efsun: Gerçekten özür dileriz geceyi mahvetti ama devam edebiliriz sonu güzel olur hı? Polise hiç gerek yok Yamaç Akınla konuşur değil mi?

Yamaç: Tabi bir daha böyle bir şey olmayacak

Nazlı ve Ali derin derin nefesler alıyordur. Olayın şoku yakalanmanın eşiğe gelinmesi derken

Gizem: Siz de silahın ne işi var? Kardeşiniz de varsa büyük ihtimalle sizde de vardır

Yamaç: Sizin az önce dediğiniz gibi iş insanıyız olması gayet normal kelepçeyi de duyunca bir sorguladım sizi kusura bakmayın polisi de karıştırmayalım komşuyuz gidip geleceğiz yüz yüze bakacağız sonuçta

Çınar: Tamam Efsun hanımın misafirperverliği için aramayacağım ama biz kalkalım artık davetiniz için teşekkürler hadi aşkım gidelim

Gizem: Gidelim canım -diyerek masadaki kelepçeyi ve silahı aldı. Ali ve Nazlı el ele bahçe tarafından evlerine geçerlerken Yamaç içinde tuttuğu öfkeyle Akın'ın evine koştu Efsun da peşinden