Yıllar Sonra (AlNaz)

(22) Güzel Haberler

Nazlı ve Ali bebekleri görüp duygusallaşırlarken Sinan ve Simay'ın hikayeleri onları üzmüştü. Anne ve babalarıyla yolculukta kaza geçiren bebeklerin anne ve babası o kazada ölürken kimsesiz kalan bebekler kuruma verilmişti. 3 aylık olan bebeklerin kimsesizliği yaşadıkları olay Nazlıyı etkilerken onları da sevmişti. İkili onları kucağına alıp sevmiş ve çocukları olmaları için yasal süreci başlatmışlardı. Kurumdan çıkıp sahil kenarına gelip kayalıklara oturdular. İkisinin de gözleri dolu ikisinin de içinde kelebekler uçuşuyordu ama sessizlerdi suyun sessizliği ile oturup denizi izlemeye başladılar. Nazlı yuvasına başını koyarak Alinin koluna daha sıkı sarıldı...

Nazlı: Alim...

Ali: Nazlım...

Nazlı: Yapabilecek miyiz?

Ali:(Nazlıya döndü) Yapacağız tabi ki

Nazlı: Ama korkuyorum

Ali: Bende korkuyorum ama inanıyorum onlara çok iyi bakacağız çok seveceğiz

Nazlı: Nasıl bu kadar inanıyorsun emin olabiliyorsun?

Ali:(gülümsedi Nazlının yanağını severken) Çünkü benim karım dünyanın en merhametli en iyi en güzel kadını... Anneliği de öyle olacak biliyorum senin bana olan aşkın sevgin nasıl büyükse onlara karşı da öyle olacak

Nazlı: Hani ben doğurmadım ya bizim canımızdan değiller ya annelik duygusu ya olmazsa -diye sordu masumlukla

Ali: Olacak canımızdan birer parça olacak ikisi de (kalbine dokundu) burası onları kucağına aldığında atmadı mı?

Nazlı: Çok hızlı attı hem de anlatamam o duyguyu

Ali: Bak orası hareketlendiyse tamamdır işte. Simay ve Sinan Vefa... Büyüyecekler okula gidecekler hatta evlendireceğiz bile onları bak görürsün

Nazlı:(dolu gözlerle gülümsedi) Çok ileriye gitmedin mi? Belki de vermeyecekler bize

Ali: Bizden daha iyilerini mi bulacaklar yakışıklıyım o kadar -dedi gülerek

Nazlı: Ukala!

Ali: Ne yalan mı yakışıklı değil miyim?

Nazlı: Çok yakışıklısın ama sadece bana!

Ali: Şimdilik sana eğer bebeklerimizi de alırsak onların da yakışıklı babaları olacağım -dediğinde Nazlı gülerek Aliyle dudaklarını birleştirdi...

*

Tanju odasından çıkıp ekibin yanına geldiğinde herkes ayaklanırken

Ferman: Müdürüm

Tanju: Aliyle Nazlı nerede?

Ferda: Bugün gelmeleri gerekiyordu ama izin almışlar yine

Demir: Bir şeyler karıştırıyorlar kesin neden izin aldıklarını da söylemediler

Tanju: Neyse onlara da haber edin Adil baba herkesi bu akşam yemeğe davet ediyor mangal ziyafeti var

Doruk: Ooo kayınpederim diye demiyorum ama kral adam ya küheylanım mangal başıyız

Demir: Kaçar mı oğlum etler bizden sorulur

Ferman: Zevzekliği bırakın hadi işinize

DorDem: Emredersiniz başkom- şey pardon amirim! -dediler aynı anda Tanju gülerken gitti. Ferda ise kaşları çatık sinirle Doruka baktıktan sonra işine döndü

*

Açelya mide bulantıları ve baş dönmeleriyle şüpheye düşerken hem kan vermişti. Bir süredir çocuk yapmak için uğraştıklarından bebek olması için dua ediyordu aşırı heyecanlıyken Nazlıyı aradı.