Yıllar Sonra (AlNaz)

(21) Sürprizler

Sabah

Ali uyanmış uyuyan Nazlıyı izliyordu. Sevdiği kadına dün kavuşmuştu güzel bir gece geçirmişlerdi onu düşünüp tebessüm ediyordu. Yıllardır ayrı kalmışlardı hasret çekmişlerdi acı çekmişlerdi ağlamışlardı üzülmüşlerdi ölümlerden dönmüşlerdi ama sonunda aşk kazanmıştı. Ali elini kaldırıp çıplak omuzunu okşamaya başlayınca Nazlı kıpırdanmaya başladı gözünü yavaşça açtığında ona tebessümle bakan Aliyi görünce gülümsedi gözünü kapatıp dün geceyi aklına getirince alt dudağını dişleyip gözlerini açtı

Nazlı: Günaydın -dediğinde Ali elini onu yanağına götürüp okşarken Nazlı kedi gibi yanağını Alinin eline sürtüp ona yaklaştı ve başını Alinin çıplak göğsüne yasladı

Ali: Günaydın sevgilim -diyerek başından öpüp Nazlıya sarıldı

Nazlı: Keşke sabah olmasaydı biz uzunca böyle kalsaydık

Ali: Halletmemiz gerekenleri yapalım söz izin alıp bir süre böyle yatarız

Nazlı:(başını kaldırıp Aliye baktı) Hmm gerçekten mi?

Ali: Hıhı gerçekten ama şimdi kalkıp duş alalım sonra güzel bir kahvaltı ondan sonrada size gidelim

Nazlı: Bize mi neden?

Ali: Çok konuştuk onu da orada görürsün hadi -diyerek doğruldu Nazlıyla birlikte yorgan üstlerinden giderken Nazlının göğüsleri açıkta kalınca Ali onlara bakakaldı ama şu an aklındaki plana uyacaktı o yüzden sertçe yutkunup kalktı Nazlıyı da elinden tutup kaldırdı ve duşa girdiler

*

Açelya: Ay hala bunlardan bir haber yok naptılar acaba?

Demir: Aşkım rahat bıraksana onları yeni kavuşmuşlar ne yapabilirler sence?

Açelya: Merak ediyorum ama insan bir mesaj atar o da yok

Demir:(belinden tutup kendine çekip burnundan öptü) Aşkım bırak şimdi onları da bir haber yok mu bizim şeyden

Açelya: Bizim şey derken? -dedi kaşları çatıldı

Demir: Bebekten işte bir haber yok mu?

Açelya:(gülüp dudağından öptü) Olsa söylerim aşkım ama hemen olmayacağını biliyoruz biz denemeye devam onun vakti de gelince aramıza gelecek zaten hadi çok oyalandık işe geç kalıyoruz -dediğinde Demirin kollarından çıkmak istedi ama Demir bırakmayıp dudaklarına yapıştı

*

Selvi: Beliz benimle gelmek ister misin özlemişsindir mahkeme koridorlarını

Beliz: Vallahi özledim çok iyi olur gelirim Selvi ablacım

Adil: E o zaman biz de emniyete geçeriz benim birkaç işim var sende gel Ferman

Ferman: Olur Adil baba tabi gelirim

Vuslat: Biriniz de beni Şükran hanımlara bıraksa çok güzel olur hem Gülcan hanımı da dün gece bırakıp çıktık ona da uğrarım

Adil: Biz geçerken bırakırız sizi Vuslat hanım -dediğinde herkes anlaşırken kahvaltılarına devam ettiler.

*

Birkaç saat sonra

Nazlı ve Ali güzel bir kahvaltıdan sonra Gülengül ailesinin evine gelmişti. Aynur kapıyı açtığında direkt kızına sarıldı. Nazlı onlara dün korku dolu anlar yaşatmıştı ömründen ömür gitmişti ailesinin ama Ali ve AçDor zamanında yetişmişlerdi.

Aynur: Canım kızım çok korkuttun bizi -dedi ağlamaya başlayarak

Nazlı: Özür dilerim annecim

İsmet: Hadi Aynur çocukları kapıda tuttun al içeri artık -dediğinde Aynur kızından ayrılıp elini tutup Aliye gülümsedi