(24) FİNAL

828 154 36
                                    

5 yıl sonra...

Yıllar geçmiş herkes ve her şey değişmişti. Vuslat'ı 3 yıl önce kalp krizi geçirmesi sonucu kaybetmişlerdi. Şükran ve Yusuf'u ise trafik kazasında 1 yıl önce kaybetmişlerdi. Beliz ve Açelya ailelerinin üzüntüsünü en derinden yaşarken Ferman ve Demir başta olmak üzere herkes her daim yanında olmuşlardı ikilinin...

Şimdi ise; Sinan ve Simay (5 buçuk) AçDem'in kızı Deniz (4) TanKıv'ın oğlu Yusuf (4) FerBel'in ikizleri Elif ve Büşra (3 buçuk) FerDor oğlu Tolga (10) yaşına gelirken Açelya ve Ferda daha yeni 1 aylık ikinciye hamilelerdi. Gülin ise 7. Ayını dolmuştu hamileliğinde...

Selvi emekliliğini isterken Adil ile birlikte dünya turuna çıkma kararı almış ülke ülke dolaşmaya başlamışlardı. Doruk'un kıdemliliği Demirden yüksek olunca baş komiserliğe atanırken havasından geçilmiyordu. Demir Ali ve Nazlı ise komiserlikle hala ilerlemeye devam ederlerken hayat onlar için güzel mutlu ve huzurlu geçiyordu...

Ali ve Nazlı ise çocuklarının üstüne düşmüş her daim sevgiyle yanlarında olmuş büyütmüşlerdi. Onlara ilk anne ve baba deyişlerine, ilk emeklemelerine, ilk yürümelerine bizzat şahit olurlarken Ali ve Nazlının mutlulukları paha biçilemez olmuştu. Özenle özveriyle iyi yetiştirilmişlerdi. Simay ve Sinan gerçekten de onların çocukları olmuştu artık geçen bu süreçte. Hiç evlat edinilmemiş gibi sanki Nazlı doğurmuş gibiydi onların canı kanı olmuştu ikizler... Ne AlNaz ne de ekip onları evlat edinilmiş olarak görmemişler bağırlarına basmışlardı.......

*

Ali ve Nazlı işten çıkmış eve gelmişlerdi. İçeri geçtiklerinde Simay dudağını büzmüş yanlarına koşmuştu

Nazlı:(kucağına aldı) Bebeğimmm ne oldu sana? -dediğinde Nazlının boynuna sarılıp ağlamaya başladı

Aynur: Çocuklar hoş geldiniz

Ali: Hoş bulduk annecim bir şey mi oldu?

Aynur: Sinan bugün pek bir yaramazdı kardeşini dövdü yetmedi evi dağıttı

Ali: Bacaksıza bak sen nerede şimdi?

Aynur: Odasında -dediğinde Nazlı kızının sırtını sıvazladı

Nazlı: Annecim ağlama lütfen şimdi kardeşinle konuşacağız tamam mı?

Simay: Bana ne ben onu sevmiyoyum aytık

Ali:(kucağına alıp öptü) Olur mu öyle şey kardeşler arasında hep olur böyle şeyler üzülme sen babacım -diyerek salona ilerlerken Nazlı Sinanın yanına gitti. Sinan yatağında oturmuş arabasıyla oynuyordu

Nazlı: Annecim ne yapıyorsun burada

Sinan: Ayabalayımla oynuyoyum anne

Nazlı:(gelip yanına oturup başından öptü) Aferin sana ama ben bir şey duydum az önce

Sinan: Ne?

Nazlı: Kardeşini üzmüşsün evi dağıtmışsın anneannen de üzülmüş

Sinan: Benim oyuncağımı aldı kaydeş bende dövdüm

Nazlı: Ama dövmek çok kötü bir şey kavga etmek de öyle

Sinan: Almasaydı o da

Nazlı:(kucağına aldı) Gidip özür dilemeliyiz kardeşinden sen abisin onu çok sevmelisin -dediğinde salona geldiler.

*

Açelya: Demirrrrrrrrrr

Demir: Ne oldu güzellik -diyerek koşarak mutfaktan geldi üstünde önlük vardı Açelya gülmeye başladı

Yıllar Sonra (AlNaz)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin