Alisya: Ya kızım çilek reçeli istiyorum.
Alisya: Ve evde bitmiş, ağlamak istiyorum.
Karaca: Hanımefendi yanlış numara.
Alisya: Sen kimsin pardonda kardeş?
Karaca: Karaca, derler bana.
Diğer bölüm ve bu bölüme sağlam vote gelmezse diğer bölüm geç gelir :((
Herneyse minik yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayınız.
İyi okumalar dilerim 🌸
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍓
Karaca'dan
Bazen olmasa da olur desekte, aslında hayatımızda olmasını istediğimiz bir çok insan varolurdu.
Biz insanlar bazen doyumsuz olabiliyorduk, ne kadar ondan uzak olmak istesem de uzak kalamıyordum. O inanmasada bizi birbirimize bağlayan bir sürü nedenler vardı.
Onu yanımda, tenimde hatta içimde hissetmek bazen bencillik ettiğimi hissettirsede, küçük cadı kendini nasıl bağlaması gerektiğini biliyordu.
Depoya girdiğimde yüzümdeki maskeyi çıkartıp yere attım. Gaz'ın etkisi geçmiş olmalıydı. Aslında onu yanıma direk çağırabilirdim ama böylesi etrafını daha iyi görmesi için güzel olmuştu.
Yerde yattığını gördüğümde adımlarımı hızlandırıp yanına çömeldim, nefes alıyordu. Yani hala yaşıyordu. "Kaldı son 8..!"diye mırıldandım.
Elimi kafasına koyduğumda elimdeki sıvı ile kaskatı kesilmiştim, "Bir kerede sakarlık yapma be cadı!"düşerken kafasını vurmuş olmalıydı.
Ellerimi belinin ve bacaklarının altından geçirip kucağıma aldım. Ne düşüneceğimi kestiremiyordum, fakat acilen tesise götürmem gerektiğini biliyordum.
Depodan çıkarken hızlıca etrafa göz gezdirdim, tesise götürdüğümde biraz sıkıntı çıkabilirdi ama sorun değildi halledebilirdim.
Oyun oynadığını zanneden küçük cadıya bizimde bir oyun oynamamız gerekirdi ne de olsa.
Adımlarımı birazcık daha hızlandırdım, arabanın yanına geldiğimde hızlıca kafasına dikkat ederek arka koltuğa yatırdım onu, kapıyı kapatırken son kere baktım hayran olduğum suratına, birazdan olucak patlamayı duymasını istemezdim.
Arabam depoya baya uzak olduğu için durduğum yerden arabaya yaslandım ve önümdeki depoyu izledim bir süre. Eğer gelmeseydim, depo 10 dk içinde patlayacak ve küçük cadı ölecekti.
Son iki dakika kalmıştı, deponun patlamasını zevkle izleyecektim. Issız yerde bir telefon melodisi duyulurken benim telefonumun melodisi olduğunu anlamıştım. Telefonu cebimden çıkarırken ekrandaki yazıya baktım.
