<2>

315 19 5
                                    

Duyduklarım karşısında hala şok yaşıyordum. Şakaydı değil mi? Ben ve yüzük takmak. İmkansız. Yüzük takmakta sorun yok ama annemin kafasındaki şeyin sadece yüzük takmak olmadığına edindim. Bir erkek ve yüzük.

Büyük ihtimalle annem, sevgili olaylarını istemediği için yüzük demişti. Yoksa iş sevgiliyle de çözülürdü.

Şuanda ne yapacağımı, nasıl bir tepki vereceğimi bilmiyorum. Babam kalkıp salondan çıktı. Annemin sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım. ''Alya, iyi misin annem?'' İyi miyim? Soru mu be? ''Anne sen ne saçmalıyorsun. Yüzük falan takmam ben.'' Annemin de sinirlendiği yüz ifadesinden belli oluyordu. '' Asıl sen ne saçmalıyorsun, delirtme beni. Zaten baban onu görünce ilk işi polise vermek olacak.''

Polis mi? Hayır, polisi işe katmamalıyız. Duyulmaması için elimden geleni yapıyorum zaten. Eğer polis işi olursa her şey ortaya çıkar. ''Bu konuyu bana daha detaylı anlat o zaman,'' sinirim sesime de yansımıştı. Annemin yüzünde ise rahatlamış bir ifade oluştu. Mecbur bu yüzük olayını kabul edecektim. Maya. Ona bakmaya korkuyordum. Kesin beni öldürmeyi planlıyordu. Sapık olayından çok sıkılmıştım artık. Ne olacaksa olsun. Tam da tahmin ettiğim gibi Maya bir anda bağırdı. ''Ne?'' Ona baktığımda anlamsızca bana bakıyordu ama ben o anlamı çözebiliyordum. ''Mecburum,'' dedim dudaklarımı oynatarak.

Ah! Hadi ama Maya. Bu bakışlardan korkuyorum. Görende benim yüzük takmaya... Ah pardon. Tanımadığım bir adamla yüzük takmaya meraklı olduğumu sanar. Annem tekrar bana döndü. ''Alya zaten evlenme çağında geliyor yavaş yavaş. Altın günümde bir arkadaşımın oğlu var . Kadın çocuğun sorumluluk almasını istiyor. Onlarda ciddi düşünmüyorlar zaten. Bence bir gelsinler. Zaten sana evlen demiyorum ki Alya'm. Sadece gör ve yüzüğü takın, okula beraber gidip gelin, sapık sizi yan yana görsün uzak dursun. Sonra atarsın yüzüğü. Hem çocuğunda evleneme gibi bir niyeti yokmuş. Annesinin ısrarlarıyla yardımı kabul edebilirmiş yani. Çok zarif bir kadın.''

Bu kadar detaylı bir konuşmayı ne zaman yaptılar acaba? Hay ben senin zarif kadınına... her neyse Alya, sakin olmalısın. Gözlerim tekrar annemi buldu. ''Düşünmeliyim,'' dedim sadece ve hemen odama çıktım. Maya'nın da arkamdan geldiğine eminim. Odaya girip yatağıma oturdum. Maya da içeri girip kapıyı çarptı. Dalgın olduğum için bu hareketi sıçramama sebep oldu.

''Saçmalama,'' diye sinirle tısladı. Başka çarem olmadığının o da farkındaydı ama benim gibi kabullenemiyordu. ''Ne yapmamı istiyorsun? Bu işin polise gitmesinin sonucunun ortaya neler çıkaracağını biliyorsun,'' dedim. Artık gözyaşlarım akmaya başlamıştı. Maya yanıma oturdu ve sıkıca sarıldı. ''Ağlama canım, bak lütfen. Özür dilerim. Sana destek olacağıma köstek oldum.'' Bu laftan sonra kıkırdadım ve ona dönüp bende sarıldım. ''Eee şimdi ne yapıcağız?'' diye sordu Maya. Güzel soru. ''İçeri geçip anneme kabul ettiğimi söyleyeceğim,'' dedim.

''Bu soru biraz saçma olacak ama o adamla evlenmeyi düşünmüyorsun değil mi?'' bu soru karşısında afalladım. Hayatın bize neyi, ne zaman getireceği belli olmaz sonuçta. ''Bilmiyorum Maya,'' dedim bıkmış bir şekilde. Sonra ona gülerek, ''belki de koca merakım olur ve hemen basarım nikâhı, ne dersin?'' dedim. Maya bir anda gözlerini pörtletti ve ağzı 'o' şeklini aldı.

Bu haline büyük bir kahkaha patlattım. Böyle bir şeyi yapmayacağımı bilmesi gerekiyordu. ''Hayır tabiki de Maya'm. Hayatımın anlamını beklediğimi biliyorsun. Bu anlam aşk yaşayarak olacak. Saçma bir yardımlaşma sonucu değil!''

Maya rahatlamış olacak ki gülümseyerek bana baktı. Tam salona gidecekken Maya'ya dönüp, ''Sakın bu konuda Emre'ye bahsetme, seni yakarım,'' derken gayet ciddi bakışlarımı attım. ''Ama-'' sözünü kesip, ''Hayır Maya. Aması maması yok, Emre bu konuyu bilmeyecek. Lütfen kararıma saygı duy.'' Bu konu benim için önemliydi ve eğer Emre öğrenirse hiçbir şey ise yaramaz. Maya gülümseyerek kafasını salladı. ''Peki, Emre yüzüğü görünce ne yapacaksın?'' İşte bu soruya çalışmamıştım. ''Ben bir yolunu bulur, Emre yanımdayken yüzüğü çıkartırım. Sen merak etme, sadece Emre'ye bir şey söyleme yeter,'' dedim ama bu benim için çok zor olacak ve en sonunda ortaya çıkacağını biliyorum.

BeklentiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin