Yolları ilk defa İtalya da kesişen 2 gencin, eşsiz bir gece geçirmesinin ardından herkes yollarına döner.
3 ay sonra gecenin etkisinde kalan adam, genç kadına yazar ve hikayeleri kaldıkları yerden devam eder...
0507 *** ** ** : Benimle yeniden ıslan...
Beklemekle geçengünlerin ardından sonunda nikah gününe gelmiştik. Aksilik çıkmadan şuan başkonsolosluğun nikah dairesinin gelin odasında hazırlanıyordum. Aslında hazırdım, kısa sürede bulduğum gelinliğimle, sade saç ve makyajımla tam hayallerimdeki gibiydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Rananın yardımlarıyla kısa sürede hazırlanmıştım. Kapıda beni beklediğine emin olduğum Riccardoyu bekletmemek adına gelmesini haber ettim. Günler önce bana gelinlikle görmeye hazır olmadığını söylerken şuan saniyeler içinde karşı karşıya gelecektik.
İki insanın hayatlarının birleşmesi çok zorlu bir iştir aslında. Aklın uyuşması, kalbin onun için çarpması ya da hiç yoktan uyumlu olmak gerekir. Yoksa geriye kalan sadece boşanma davaları olurdu. Kapının ardındaki adam bana bu dünya da hem aklın biriyle nasıl uyuştuğunu hem kalbin biri için nasıl çarptığını öğretmişti.
İmkansız gördüğüm her şeyin aslında gerçekleşebileceğini göstermişti. Geleceğimi bu adamdan başkasıyla hayal edemiyordum o yüzden saatler içinde ona evet diyecektim.
Kapının açılmasıyla adeta ağır çekimle Riccardoyla karşı karşıya geldik. Eli kalbinin üstündeydi, sanki kalbi aşırı atıyordu ve yerinden çıkmasın diye tutuyordu. Nereden biliyorsun diye sormayın çünkü benim kalbimin de onunkinden bir farkı yoktu.
Odaya girer girmez ardından ona Caner ve Alex eşlik etti. Üstündeki takım bir adama bu kadar yakışırdı. Her zaman spor gördüğüm haline inat çok yakışıklıydı arada gömlek kullansa da beyaz gömlek siyah takım şuan tam onun kombini idi.
O beni baştan aşağı süzerken bende onu baştan aşağı süzüyordum. Sanki bir güneş tutulması yaşanıyordu ve biz o tutulma anını nefessiz bir şekilde izliyorduk. Odada bizim haricimizde olan arkadaşlarımız da büyüyü bozmak istemiyor olmalılar ki çok sessizlerdi.
Riccardo adım adım geldi ve önümde durdu. "Melek gibisin. Kanatların eksik. Kantların olabilir miyim?" Zaten her anımda kötü anlardan uçup gitmem için bana kanat olmuştu. O benim havalara uçmamı sağlayan kanatımdı.
"Sizde çok şıksınız bayım gözlerim kamaştı." ,
"Size layık olmaya çalışıyorum leydim. Hazırsanız evlenelim mi artık?" Sabrın sonu selamet derler ya işte Riccardo da tam öyle olmuştu. Farklı yollarla edilen evlenme tekliflerinden, gelinlikli ve damatlıklı hallere gelmiştik. Bu aslında çok yol kat ettiğimizin en büyük göstergesiydi.
"Bence de geç bile kaldık."
"Ah hiç sormayın. Sarışın bir kadını ikna etmek zamanımı aldı. Bakın ama birazdan bana bir ömür için evet diyecek." Bir ömür için evet...
"O zaman bir ömür için evet demeye gidebiliriz."
"Yol yakınken vaz mı geçseniz?" Alexin önerisiyle Riccardo ışık hızıyla ona döndü. "Siz Türkçe konuşuyor ben anlamıyor. Böyle de Rusça gibi oldu." Alex yarı Türkçe yarı İtalyanca sözlerle halini anlatmaya çalışıyordu.
