#Likeme Verhaal

Deel 4: Vervelende fans

De volgende morgen wordt Maksim als eerste wakker. Hij krijgt gelijk een glimlach op zijn gezicht als hij ziet dat Pommelien nog vredig in zijn armen ligt te slapen. Begin de dag met een lach, nou op deze manier lukt dat wel. Na een tijdje wordt Pommelien ook wakker. "Goeiemorgen" zegt Maksim. "Goedemorgen" antwoord Pommelien terwijl ze zich weer in Maksim's borstkas nestelt. "Heb je lekker geslapen?" "Heel erg lekker en nog bedankt dat ik hier mocht slapen." "Dat is geen probleem, ik vind het echt gezellig. Ik ben meestal alleen thuis dus ik vind het leuk dat je hier bent." "Hoelaat is het eigenlijk?" vraagt Pommelien. Maksim kijkt op zijn wekker en zegt: "10 voor 7 dus we hebben nog even voordat we moeten vertrekken." "Ik wil ook nog even langs mijn huis om nog wat spullen te pakken." "Is goed, moet ik je brengen?" "Nee dat hoeft niet, anders blijft mijn fiets hier ook staan dus dan fiets ik wel terug en dan." "Dan rijd ik met m'n auto achter je aan en dan gaan we naar de tourbus. Dat scheelt weer benzine van jouw auto en het is beter voor het milieu om met 1 auto te gaan in plaats van twee" vult Maksim haar aan. "Oké, is goed."

"Zullen we zo gaan ontbijten?" vraagt Maksim. "Ik heb nooit zo'n honger in de ochtend" liegt Pommelien. "We hebben vandaag een optreden dus je moet wel goed eten." Ze besluit om zich er maar aan toe te geven. "Zou je dan van me af willen gaan zodat we naar beneden kunnen om te ontbijten?" "Ja, tuurlijk sorry." "Dat maakt niet uit hoor." Ze staan op vanuit bed en lopen naar beneden. Maksim haalt brood en beleg uit de kastjes. Hij zet chocolade pasta, kaas, jam, hagelslag en pindakaas op tafel neer. "Kies maar wat wil je op je brood?" vraagt hij. Pommelien denkt snel na. Wat is het gezondste en waar zitten de minste calorieën in? Normaal wilde ze namelijk het ontbijt overslaan, maar dat laat Maksim niet zomaar gebeuren. "En weet je het al?" "Ehm ja doe maar een broodje met kaas" zegt ze dan maar. "Doe maar? Nou nou mevrouw Thijs heeft wel haar wensen hoor" zegt hij plagend. "Nee sorry zo bedoelde ik het ook niet ik wil het best zelf maken." "Pom ik plaag je maar ik smeer je brood voor je. Hoeveel wil je er?" "Eentje." "Eentje maar? Je weet dat je de hele middag moet dansen hé?" "Ja ik eet daarvoor nog wel iets." Maksim smeert de boterhammen in met boter en belegd ze zoals Pommelien en hijzelf willen. Als Maksim klaar is geeft hij een bord met het broodje kaas erop aan Pommelien. "Zullen we voor de tv eten?" vraagt hij. Pommelien knikt instemmend. Het maakt haar helemaal niet uit waar ze eet. Ze wil helemaal niet eten, daar gaat het haar om. Nu Maksim haar bijna verplicht om wel wat te eten heeft ze geen keuze.

Ze ploffen beide op de bank neer. "Dus heb je zin in het optreden van vanmiddag?" vraagt Maksim. "Tuurlijk, weet je hoe leuk het is dat al die mensen naar je op kijken en meezingen met alle liedjes" antwoord Pommelien. "Ja, dat is echt leuk" antwoord Makism instemmend. "Wat wil je zien?" "Hoe bedoel je?" vraagt Pommelien. "Op de televisie." "O dat maakt niks uit kies jij maar wat uit. Ik vind alles best." Pommelien maakt zich geen zorgen over het tv-programma, ze kijkt er toch niet eens naar. Ze denkt alleen maar aan dat ze het broodje op een of andere manier naar binnen moet werken. Kan ze het ergens in een prullenbak gooien of in een plant? Nee dat zal teveel opvallen. "Is er iets?" vraagt Maksim die merkt dat ze in het niets voor zich uit zit te staren en helemaal niet naar de televisie kijkt. "Hallo, waar zit je met je hoofd?" zegt hij terwijl hij met zijn hand voor de ogen van Pommelien zwaait. "Hmm wat zei je?" "Waar je met je gedachten bent?" "Gewoon, ik ben nog niet helemaal wakker geloof ik" liegt ze. "Ach slaapkopje kom eens hier." Maksim legt zijn arm rond de schouders van Pommelien en trekst haar naar zich toe. Ze legt zijn hoofd op zijn schouder.

Op zulke momenten maakt Pommelien zich even niet meer druk over eten of over haar uiterlijk. Het enige waar ze dan aan denkt is aan Maksim en zijn warme omhelzing. "Bedankt Maksim" zegt ze. "Waarvoor?" "Gewoon dat jij jij bent en dat je altijd voor mij klaar staat wanneer ik het nodig heb." Maksim lacht en zegt: "Dat is graag gedaan hoor." Na een tijdje zo gezeten te hebben denkt ze opeens weer aan haar broodje met kaas. Met heel erg veel moeite werkt ze het dan toch maar naar binnen.

Een uurtje later fietst Pommelien naar haar huis en Maksim rijdt met zijn auto achter haar aan. "Ik ga me even snel omkleden" zegt Pommelien als ze in haar huis staan. "Ja, ik wacht hier wel. Wel een beetje opschieten hé anders komen we nog te laat" roept Maksim haar nog na. "Komt in orde" roept ze terug. Vliegensvlug kleed ze zich om in haar Caro outfit voor het optreden van straks. Ook Maksim heeft zijn Vince outfit voor vandaag al aan. Binnen een paar minuten staat ze weer beneden bij Maksim. "Zullen we vertrekken?" vraagt ze. "Ja, is goed." Ze stappen beide in Maksim's auto en rijden vervolgens naar de locatie van het optreden.

Daar staat al een hele rij fans te wachten. Ze worden helemaal gek al ze Pommelien en Maksim samen uit 1 auto zien komen. Ze rennen gelijk op hen af. "Zijn jullie samen?" "Hebben jullie ook in het echt gekust?" "Zijn jullie bij elkaar wezen slapen?" "Zijn jullie verliefd op elkaar?" Dat zijn de eerste vragen die ze op zich afgevuurd krijgen. Maksim is een beetje schuin voor Pommelien gaan staan om haar een soort van te beschermen. Op dat moment komt er gelukkig ook iemand van de security aan die ervoor zorgt dat Pommelien en Maksim er snel tussen uit kunnen glippen. Ze proberen weg te lopen tot Pommelien opeens bij haar arm gegrepen wordt. "Geef alsjeblieft een antwoord. Zijn jullie samen?" vraagt een meisje. "Nee, we zijn niet samen en dat gaat ook nooit gebeuren" antwoord Pommelien bot en ze trekt haar arm terug. Ze is er weleens klaar mee dat mensen altijd naar haar liefdesleven moeten vragen. Ze mag toch ook nog wel eens wat voor haarzelf houden?

Maksim heeft het ook gehoord en kijkt ineens een stuk minder blij. Hij begon juist gevoelens voor haar te krijgen. Hij dacht ook dat ze hetzelfde voor hem voelde. Ze is zelfs dicht tegen hem aangekropen vannacht. Ze lopen dan maar weer verder naar de plek waar de rest van de castleden zich bevinden. "Waarom zijn sommige fans zo? Ik bedoel dat ze je zo vastgrijpen en dan vragen gaan stellen" zegt ze tegen Maksim. "Ach ja waarom hé" zegt Maksim die er niet meer helemaal bij is. "Hey collega'tjes" zegt Lotte vrolijk als ze hen ziet. "Hoe gaat het ermee?" Maskim antwoord niet en loopt weg.