#Likeme Verhaal

Deel 7: Het gaat mis

De volgende morgen is Pommelien al vroeg opgestaan. In de middag rijd ze met haar fiets naar de plaats waar de tourbus staat. Ze gaat daar namelijk net als Maksim, Lotte en vele anderen mee mee. Als ze daar eenmaal is, wordt ze lief begroet door iedereen. Maksim is er ook al. "Hey Pomski" zegt hij. "Hey" zegtvze terug. Niet heel erg vrolijk en dat komt omdat ze al de hele dag een beetje duizelig is. "Klaar voor vandaag?" "Ja hoor" antwoord ze. Als de bus begint te rijden zit iedereen gezellig met elkaar te praten. Pommelien zit een beetje voor zich uit te staren. Ze heeft niet zoveel energie en er staat ook nog eens een groot bord vol met koekjes op tafel. Maar ze moet en zal de verleiding weerstaan om er een van te pakken. Niet veel later zijn ze bij de locatie van het optreden gearriveerd. Al snel is het dan ook tijd om het podium op te gaan en zichzelf van hun beste kant te laten zien en horen. Iedereen heeft er zin in alleen Pommelien is nogsteeds erg afwezig. Maksim ziet wel dat ze een beetje stil is, maar hij denkt dat het vast door de stress komt. Hij vraagt er dan ook niet naar.

De cast heeft al een paar liedjes gezongen en gedanst en nu zijn ze bij het liedje 'Wij zijn goed bezig' aangekomen. Normaal doen Pommelien en Maksim een gek dansje op een bepaald moment, maar nu staat Pommelien er een beetje stil bij. Normaal springt ze wel een aantal keer op en neer. Ook betrekt ze het publiek er bij, maar dat heeft ze vandaag nog geen enkele keer gedaan. Maksim probeert oogcontact met haar te zoeken om zo te vragen of alles in orde is, maar dat lukt hem niet. Dan komt het refrein en moeten ze in een rijtje lopen. Ze probeert mee te lopen, maar het lukt niet zo goed. Alles begint te duizelen voor haar ogen en ze zoet alles erg wazig. De extreme hitte van de zomer helpt ook niet echt mee. Ze probeert wat te zingen totdat alles zwart wordt voor haar ogen en ze op de grond valt.

De rest van de cast leden hebben hun rug naar haar toe gekeerd, omdat ze dus in dat rijtje lopen en Pommelien achter hun staat. Maar hun horen ook duidelijk dat er iets of iemand valt acher hun. Ze draaien zich dan allemaal om en zien haar op de grond liggen. De microfoon is uit haar hand gerold. "Pommelien!" roept Maksim en hij knielt zo snel mogelijk naast haar neer. Alle mensen uit het publiek kijken geschrokken toe. Want wat is er aan de hand met hun idool? Is alles in orde?

Iedereen komt rond Pommelien zitten. "Pommelien zeg iets alsjeblieft" zegt Francisco in paniek. Thomas en andere mensen van de crew komen ook het podium opgerend. "Wat is er gebeurt?" vraagt Thomas. "Ik denk dat ze is flauwgevallen, maar we weten het niet precies we keken allemaal de andere kant op" zegt Lotte. "Oké jongens allemaal kalm blijven. We nemen haar mee naar de tourbus en leggen haar daar neer. Daar is airco en dan hoop ik dat ze bij komt" zegt Thomas. Maksim pakt haar hoofd rustig vast en legt haar op zijn arm. Dan pakt hij haar benen en tilt haar op. Vervolgens brengt hij haar naar de tourbus zoals Thomas net gezegd heeft, gevolgd door alle anderen. Iedereen is in shock.

Maksim legt haar op de bank die in de tourbus staat. Thomas had inderdaad gelijk hier is het veel koeler dan buiten. "Moeten we een ambulance bellen?" vraagt Sali. "Waarschijnlijk komt ze wel bij. Ik denk dat het met de hitte van vandaag te maken heeft. Geen zorgen jongens. Pommelien is een sterke meid" zegt Thomas. Maksim kijkt snel even naar Lotte. Beide denken ze dat het niet door de hitte komt. Waardoor het wel komt weten ze niet.

Maksim slaat zachtjes met zijn hand tegen de wang van Pommelien, want hij wil haar geen pijn doen, maar hij moet er wel voor zorgen dat ze weer wakker wordt. Heel langzaam opent ze haar ogen. Iedereen slaat een zucht van opluchting. Pommelien zelf heeft geen besef van wat er zojuist gebeurt is en waar ze nu is. Het is nogsteeds wazig voor haar ogen. Ze ziet wel dat er iemand dicht bij haar zit. Ze probeert zich te concentreren en vraagt: "Maksim?" "Ja, ik ben het" antwoord hij. "Heb je ergens last van Pommelien?" Ze reageert niet, ze kijkt ook heel afwezig uit haar ogen. "Pommelien, weet je nog waar je bent?" vraagt Lotte die naast Maksim is komen zitten. Er is een kleine en zachte "nee" te horen, maar meer dan dat zegt ze niet. "Ze moet echt naar het ziekenhuis" zegt Maksim bezorgd. "Ik wil niet naar het ziekenhuis" zegt ze zachtjes. "Pommelien, je bent flauwgevallen daarjuist en je bent nu in de tourbus. Als je niet naar het ziekenhuis wil doen we dat nog even niet, maar als je straks weer van de wereld bent dan ga je wel" zegt Thomas duidelijk zodat Pommelien het begrijpt. "Maar Thomas ze is flauwgevallen dat is niet normaal hoor, ze moet naar het ziekenhuis" zegt Maksim bezorgd. "Het komt goed Maksim. We gaan op haar blijven letten, maar we moeten ook de mensen uit het publiek gerust stellen. Ze zijn vast oom erg geschrokken van wat er voor hun neus allemaal heeft afgespeeld. We moeten ook doorgaan met het optreden. Maksim, Lotte, Sali en Francisco jullie gaan zometeen beginnen met de medley van seizoen 2. Lotte jij neemt de teksten van Pommelien over. Ik weet dat je ze kent" zegt Thomas. "Ik ga dat podium niet op als Pommelien niet oké is" zegt Maksim. "Nee ik ook niet" zegt Lotte. "Luister, er blijven een paar dansers hier om op haar te letten. Ik houd ook een oogje in het zeil en als het niet goed gaat komen jullie dat zo snel mogelijk te weten en dan leggen we de show alsnog stil" zegt Thomas.