#Likeme Verhaal

Deel 5: "Meende je wat je zei?"

"Wat is er met hem aan de hand?" vraagt Lotte. "Geen idee vanmorgen was hij nog wel hartstikke blij" antwoord Pommelien. "Vanmorgen? Is er iets dat ik moet weten Pommelientje?" vraagt Lotte nieuwsgierig. "Ik heb bij hem geslapen omdat het laat was gisterenavond. Toen ik bij hem was om het goed te maken. Hij zei dat het al te donker was buiten dus mocht ik bij hem slapen." "En er is niks speciaals gebeurt?" "Nee Lotte, gewoon geslapen. Begin jij nu ook al?" "Met wat begin ik?" "Daarnet kwamen er allemaal mensen op ons af toen ze ons samen uit Maksim's auto zagen komen. Ze vroegen de hele tijd of we samen waren." "Het is wel logisch dat ze dat denken, ik bedoel als Varo zijn jullie echt schattig met elkaar" zegt Lotte. "Ja, dat is waar. Alleen moeten ze niet gaan overdrijven hoor." "Dat is ook wel weer waar. Ik zal even bij Maksim gaan kijken hoe het met hem gaat, dan kun jij alvast de make-up in." "Jij bent er al geweest zo te zien" zegt Pommelien terwijl ze naar haar blauw groene pruik wijst." "Jazeker, helemaal weer Emma" zegt Lotte lachend en ze gaat opzoek naar Maksim.

Al vrij snel ziet ze hem ergen in het gras zitten. Rustig gaat Lotte naast hem zitten. "Hey, klaar voor het optreden straks?" vraagt ze om niet meteen met de deur in huis te vallen. "Ik weet niet" zegt Maksim. "Is Pommelien nog naar jouw huis geweest om het goed te maken?" "Ja" antwoord hij kort. Lotte wist dit natuurlijk al, maar ze hoopte dat Maksim uit zichzelf zou vertellen wat hem dwars zit. Nu hij dat niet doet vraagt Lotte het toch zelf: "Gaat alles wel goed met je?" Maksim zwijgt. "Kom op we gaan toch niet in hetzelfde verhaal komen als gisteren met Pommelien. Dan gaan we uiteindelijk alsnog met ruzie het podium op. Bovendien zot je hier niet voor niks in je eentje in het gras." "Het is Pommelien" is het enige wat hij zegt. "Wat is er met haar? Het ging toch al wat beter met haar. Ze praat teminste weer tegen ons en ze heefts zelfs bij jou geslapen." "Hoe weet je dat ze bij mij heeft geslapen?" vraagt hij. "Ehm een gokje, maar vertel nu wat er met haar aan de hand is. "Het is gewoon...." "Ja?" "Nee niks laat maar." "Nee Maksim niks laat maar." "Oké" zegt hij met een zucht. "Maar dit moet je niet doorvertellen. Aan niemand niet." Lotte knikt. "Ik denk dat ik haar echt leuk begin te vinden. Alleen zij mij niet. Daarstraks zei ze nadat een meisje aan haar vroeg of we een koppel waren, dat we dat niet zijn en dat ook nooit gaan worden." "Ze was vast gewoon geïrriteerd door al die vragen ineens." "Ik hoop het dan maar" zegt hij. "Zullen we weer terug gaan anders zijn we nog te laat" zegt Lotte. Ze staan weer op en lopen terug.

"Maksim kom snel mee je moet nu de make-up in anders ben je nog te laat op het podium" zegt iemand van de crew. "Ja, ik ga al" antwoord hij en hij gaat snel naar de plek waar zijn haar wordt gedaan en zelfs bij Maksim iets make-up op wordt gedaan. Als hij klaar is staat hij op. Dan komt hij Pommelien weer tegen. "Hey, waar hing je daarstraks zo snel naartoe?" vraagt ze. "Ehm ik moest gewoon even bekomen van al die fans ineens" liegt hij. "Ja, snap ik wel. Ik bedoel we hoeven toch niet alles aan de buitenwereld mee te delen. Als ik een keer een nachtje bij jouw blijf slapen hoeft niet iedereen dat te weten hoor." "Hoezo niet? Schaam je je daarvoor?" zegt hij lachend en plagend. "Nee tuurlijk niet, maar niet iedereen hoeft het te weten" zegt ze en zeg omhelst hem. Maksim doet zijn armen om haar heen. "Meende je wat je tegen dat ene meisje zei?" vraagt hij, eigenlijk zonder dat hij het zelf wil. Pommelien laat hem los en zegt: "Wat heb ik dan tegen haar gezegd. Het was allemaal zo overweldigend dat ik het weer vergeten ben." "Ehm nee laat maar" zegt hij en hij wil weglopen, maar ze pakt vlug zijn hand vast. "Maks wat scheelt er?" Maksim wil eigenlijk vragen of ze het meende dat het nooit wat tussen hen ging worden. Bij nader inzien vindt hij dat toch niet zo'n goed idee. Bovendien als hij dit wel vraagt wordt het ongemakkelijk straks op het podium.

Dan wordt er ineens omgeroepen : "5 MINUTEN VOOR AANVANG, GELIEVE ALLE DANSERS EN CASTLEDEN AAN DE ZIJKANT VAN HET MODIUM GEVRAAGT." "Kom we moeten gaan" zegt Maksim en hij trekt Pommelien mee. Ze heeft immers zijn hand nog niet los gelaten. Dan blijft ze stilstaan en hij ook. "Maksim luister ik ga dat podium niet op als ik niet weet wat er aan de hand is." "Ik dacht gewoon dat je een beetje boos tegen dat meisje was en dat je door al die vragen ineens geen zin meer had in vandaag" zegt Maksim dan maar. Pommelien kennende blijft ze hier echt staan totdat ze weet wat er aan de hand is en dat kan natuurlijk niet met al die mensen die op een optreden van Like me zitten te wachten. "Tuurlijk ben ik niet boos, ik was gewoon half in de stress en half geschokkeerd door al die vragen ineens. Ik had het gewoon niet zien aankomen." Maksim kijkt met een glimlach naar haar. Misschien is er dan toch een kans dat ze hem ook leuk vindt of leuk gaat vinden. "Zeg waar wachten jullie op? Pommelien jij moet er al helemaal optijd zijn, jij opent het optreden" zegt iemand van de crew met erge haast. Pommelien en Maksim worden nog net niet naar het Podium toegeduwd. "Ja we zijn onderweg" zegt Maksim en samen met Pommelien rennen ze naar de zijkant van het podium. "Zeg waar bleven jullie nu?" zegt Sali. "Waarschijnlijk zijn ze weer te druk bezig met elkaar geweest" fluistert Francisco lachend in haar oor.