CHAPTER 4

8 2 0
                                    

Adam tended on my wound. Though gasgas lang naman yon.

"Sabi ko kasi dadalhan na lang kita ng pagkain mo dito. Di ka talaga marunong makinig." Umiiling ito habang inaayos ang mga ginamit na pinanlinis sa akin. Umirap na lang ako saka tumayo at naglakad papunta sa pintuan.

"Di naman kasi ako baby Adam. I can do that myself." Nilingon ko siya para tawagin nang bumaba.

"You're my baby Eve. Ibinilin ka sa akin nila Tita so I should do my part." I felt my cheeks burning but I shrugged that off and realized that my parents are not home.

"Oh geez, Adam. Anyways, san daw pala pumunta sila Mama?" Adam walked towards me so I started walking outside my room down to the living room.

"May biglaang business trip daw sila. I saw them rushing out when we arrived earlier. Di ka na nila ginising para makapagpahinga ka kaya binilin ka na lang sa akin." Paliwanag niya saka kami pumasok ng kusina. I roamed around the kitchen to look for something to eat.

"Garlic buttered shrimp?" Nilingon ko si Adam na agad nagpangiti sa akin kaya tumango ako at kinuha na ang frozen shrimp sa ref.

"Chicken tinola?" I asked then he nodded and smiled. All the time I was preparing dinner, I was smiling. Both dishes were our favorite and having to eat it on Friday night is so much better.

After cooking, we immediately ate. Si Adam naman ngayon ang maghuhugas ng pinggan. This is our usual routine especially when our parents weren't around. If someone do the cooking, the other one would do the other chores like washing the dishes and fixing the dining table.

Sanay na kami sa ganito. Kapag wala ang magulang nila Adam, dinadanala niya ang kambal niyang kapatid dito at dito sila nagsstay. Pero most of the time, si Adam lang talaga naiiwan kaya halos dito na siya tumira. Me, on the other hand, minsan lang magstay sa kanila kasi di rin naman madalas umalis sila Mama. Well, si Papa ang mostly umaalis for a business trip kaya naiiwan kami ni Mama.

If you're wondering about how close our families are, well, si Tita Conchita at Mama ay bestfriends since they were kids and our grandparents were also friends and business partners kaya di rin namin sila masisisi kung bakit kami pinagtatambal na dalawa ni Adam. Atsaka sila rin talaga ang inspirasyon namin ni Adam when it comes to friendship and love. Because no matter how hard the obstacles came in their way, they stayed and overcame it together.

~••~

Weekend came. Adam and I was done with the chores when our friends came. Gusto daw kasi nila makijamming kaya naman heto sila at nanggugulo.

"Guys, umpisa na pala ng Sportsfest natin next week. Anong plano niyo?" Eli asked while we were sitting at the living room, watching some movie.

"Ay panigurado maraming hunks don! Girls, nood tayo ng games ha!" Siyempre first in line ang bruhang Kai para magboylet hunting. Yan pa ba eh halos paiba iba ang crush na kinukwento!

"Yeah, I like that!" Segunda ni Tabi na nakaani ng paniningkit kay Eli.

"Pinagpapalit mo na ba ako labidabs?" He sounded like a kid who lost his toy which gained a soundful laughter from us.

"Yaks, pare magpapacute ka na nga lang, di mo pa bagay!" Alipusta ni Leo na sinamaan naman ni Eli.

"Atleast ako may girlfriend, eh ikaw tamang sulyap na lang? Ha! Wag ako pare!" Eli retorted that made us laugh more as Leo looked defeated and ashamed but of course he didn't stopped there and made another remark. At ayun na nga at nagpalitan na ng asaran ang dalawa na di nagpatigil sa amin kakatawa.

IN THE BEGINNINGWhere stories live. Discover now