Matagal kaming nagkatitigan ni Adam. Then he suddenly broke out in laughter.
"You believed that did you?" Natatawang saad niya. Napahawak pa siya sa tiyan niya.
I bit my lip in irritation. Ginugood time lang pala ako neto eh!
"You know what?" Nginitian ko siya ng pagkatamis tamis saka pinagpapapalo. "You're such a jerk! Tingin mo ba papatulan kita? Tse! Hindi mangyayari yon!" Tumatawa siya habang iniilagan ang bawat palo ko.
"Aray! Stop it Eve!" Sinamaan ko siya ng tingin bago tumigil at sumandal sa upuan ko. Humahangos pa siya saka ako inakbayan at inipit. He was like wrestling me.
"Argh!" Palag ko. Siniko ko siya sa tiyan ng pagkalakas lakas. He let go of me. Inubo siya na nagpahulog sa kanya sa upuan. And I laughed at the sight of that.
"Ack! Ang sakit Eve!" Hiyaw niya habang nakahawak sa tiyan niya. Nakaupo pa rin siya sa sahig ng sasakyan at mas tinawanan ko siya. Sinamaan niya ako ng tingin kaya naman natameme agad ako.
"Sorry." I mumbled. Mukhang nasaktan ko nga siya. Umupo siyang muli sa tabi ko habang iniinda ang pagkasiko ko.
Akala ko di na niya ako papansinin ngunit bigla niya akong inakbayan ulit at nanggigigil na inipit ako sa may kili kili niya.
"I'm not yet done, lady." He teased while ruffling my head. Pilit akong kumakawala sa kanya ngunit sobrang higpit ng pagkakahawak niya.
"Ah! Adam! Let me go!" He didn't listen. Instead, he started tickling me and we started laughing.
"Hoy Adam tama na! Maiihi na ako bwisit ka!" Tanging nasambit ko ngunit di talaga ako tinigilan ng kumag.
We fell on the car floor. What was awkard is, he was on top of me! I kept pushing him but he kept pressing his body on me!
The car suddenly stopped.
"Hijo! Hija! Anong ginagawa niyo diyan?!" Napatigil kami ni Adam sa pagsigaw ni Tatay Ed.
We immediately stopped. And realized what situation we're in. Agad kaming lumayo sa isa't isa at tahimik na umayos ng upo. Tatay Ed started making his way to the airport again.
~••~
"Oh iha! I've missed you!" My Mom squished my face as soon as she saw me.
"Uh.. Mom, it was barely two days. And please, stop it I'm not a cushion." I almost rolled my eyes.
"Oh you're such a killjoy!" Then she pulled me outside where we saw my dad placing their baggages at the trunk of the car.
"Anyways, your grandparents would be here by tomorrow!" She squealed, excited. Napangiti na rin ako. Same time that Adam grinned from ear to ear. Hearing that, I know both our grandparents are coming. Sila pa ba eh halos di na mapaghiwalay.
"And what's the occasion?" I asked as we sat in the back seat. Tumingin siya sa akin ng hindi makapaniwala.
"What hija? Your birthday is coming up in the next two weeks and they're here for that." Napabuga siya ng hangin.
'Is it me or my Mom has something up her sleeve?'
"Oh. I thought there wouldn't be a party? Alam ko, they're only coming when there's party and clearly we talked about not having one." Pinandilatan ko si Mama na umiwas lang ng tingin at si Papa sa nagkibit balikat lang.
I scoffed.
"What Mom? So may party nga? Alam mo kung gaano ko ayaw na magkaroon ng ganon, diba? I'm not a socialite like you!" I crossed my arms in irritation. My Mom sighed then held my hand.

YOU ARE READING
IN THE BEGINNING
Romance"Childhood sweethearts", they say. A pair who were deemed to end up with each other. And yet they grow and explore. They meet people. So when things doesn't go according to plan, how would an another story of Adam and Eve be? Because after all, in t...