KİSS HEALS•TAEKOOK+18

8/Final

İlhamım gittiği için final yapmak zorunda kaldım. Ama kısa bir fic olduğu için üzüldüm. Olsun yinede çok güzel bir fic olduğu kesin<3 Bu ficle vedalaşalım, ben biraz üzüldüm ama napayım ilham gitti... Tamam üzülmeyelim, güzel bir son yaptım. İyi okumalar..🤧

***
3 yıl sonra:

Jungkook:
Taehyung'la artık evlenmiştik. İlk sevişmemiz çok zordu. Sevmiştikden sonra yaraları öpüp iyileştiriyorduk. Tabi kulağa komik ve saçma gele bilir. Ama zevk almıştık. Ben mutluyum. Taehyung'la birlikte olduğum için fazlasıyla mutluyum. Hayatımın önce hayatına bakılırsa şimdi ki hayatım ondan kat ve kat daha iyi.

Taehyung'la aynı yüzük takıyorduk. Taehyung'la ikimiz de yaralanıyorduk. Artık bunun için üzülmüyorum. Çünkü Taehyung yanımda. Taehyung'un arkadaşları artık her şeyi biliyordu. Ben korkmuştum ama düşündüğümün aksine iyi karşılamıştılar.

Taehyung'la aynı evde kalıyorduk. Artık anne ve babamdan ayrı bir evde yaşıyordum. Ve hiç pişman değildim. Taehyung'u seviyordum ve o da beni..

Evlensek bile bana hâlâ garip çocuk diye sesleniyor. Ve ben bunu çoook seviyorum. Ben onu kahramanım olarak tanımıştım. Ve her zaman benim için kahraman olarak kalacaktır. Kahramanım bey..

Onunla denizde tanış olmuştuk. Kötü çocuklar beni denize atmıştılar. Boğularken beni kurtarmıştı. O olmasa idi belki de şimdi hayatta olmayacaktım. Hep ondan her kes gibi çekiniyordum. Ama zamanla ona alıştım. Çünkü anlamıştım, o farklı..

"Beni kurtardığın için, beni hep güzel biri gördüğün için, beni sevdiğin için sana sonuna kadar minnettar olacağım. Seni seviyorum Kahraman bey.." -Jungkook

***
Taehyung:
Birinin denizde boğulduğunu gördüm ve yardım etmeye koştum. Ama kurtardığım kişiye vuruldum. Yaralarını görsemde güzel olduğunu düşündüm. Yaralarla güzeldi. Ona aşık olmuştum. Hep onunla tanışmak, konuşmak istedim. Ama o hep kaçardı. Yardım etmek istedim, her zaman...

Yaralarını öperek iyileştire bildiğim için çok mutlu olmuştum. Onu sevdiğim için bunu severek yapmıştım. İlk hastalandığı an dudaklarını öperek iyileştirmiştim. Onun acı çekmesine dayanamadım. En kötü olay yangın zamanındaydı. O zaman onu kaybettiğimi düşündüm.

Hep gözümde küçük bir çocuk oldu. Heo olacakta. Benim miniğim, güzelim..

Kanadığı gün aklıma kanını yutarsam onun gibi olur və onu mutlu ederim diye düşündüm. İğrenmeden bunu yaptım ve hiç pişman olmadım. Onun yerine ben mutlu oldum işe yaradığı için. Aklım öpeyim...

"Seni bulduğum için, kurtardığım için çok mutluyum. Bana güvendiğin için, benim garip çocuğum olmanı kabul ettiğin için teşekkür ederim güzelim. Seni seviyorum Garip çocuk.." -Taehyung

Son~
Ağladım... Nasıl başlamıştık nerlere geldik.. Canımız ficimiz🥺❤️ Tamam hoşçakalın sizi seviyorum.♥️ İyi ki,bu ficimi okudunuz.😊 Diğer ficlerde görüşürüüüzz.🤗 Gitmeden önce son fotoları atalım 😢

*
Garip çocuk:

*
Kahraman bey:

*
İlk bölüm:

*

-Zeynep