Adana'ya vardık, yarram kadar sıcaktı. Habibi flip atmaktan başımız döndü ama yolu beleşe getirdik. *Gerçek su* içmek istiyordum artık. Saihara-chan'da oldukça susamış görünüyordu. Sokakta gezerken bulduğumuz ilk çeşmeye domaldık. "Yaraktan cum içer gibi içtim" gibi bi şaka yapardım ama... Neyse.
Kokichi: Ben açım amk
Shuichi: Bende
Kokichi: Ne yicez?
Shuichi: Paramız mı var gerizekalı ne yicez
Kokichi: Sorun yok.
Shuichi: ?
Kokichi: Benim babam adana merkez dinlerdi.
Shuichi: Babanı sikim.
Kokichi: Beni ?🥺
Shuichi: hayır.
Kokichi: Way pezevenk
Shuichi: Senin yüzünden yarra yemeden cum yedim amk bi stfu.
Kokichi: İYİ BEN BABAMIN ADANA MERKEZ RUHUYLA BURDA HAYATTA KALIRKEN SEN GEBER
Çektim gittim. Peşimden geldi. Bi tane kebapçıya oturup adana kebap söyledik. Saihara-chan sürekli param olup olmadığını soruyodu. Bende "Mesele çakal olmakta değil yeğen, asıl mesele çakallarla dans edebilmekte" diyodum. Sikecek gibi bakıyodu it.
Kebap acıymış. 45° sıcakta bide acı kebabı gömcez şimdi. Ayran zaten geldiği gibi ısındı. Sokaktan gelen random ayak sesleri düşüncelerimi böldü. Pencereden dışarı bakınca mafya ordusu gibi bi mahalle dolusu insan sokağa geliyodu, çukura döndü sokak. Mahallenin başında herkesin abla çektiği biri vardı. Tipi suikastçı bi isekai kızını andırıyodu.
Suikastçı isekai kızı abla kafasını kaldırıp güneşe baktı ve "vurun" dedi. Herkes silahlarını çıkarıp güneşe doğrulttu. Tam ateş başlıyacakken mor apaçi saçlı nasa tişörtü giyen ve mala benziyen bi it "DURUN" diye bağırdı.
Suikastçı isekai kızı abla: Do you wanna die?
Mal space apaçisi: Ne dion abla?
Suikastçı isekai kızı: Gebertimmi lan seni it?
Mal space apaçisi: Bir gün yıldızlara ve uzaya ulaşacağım, o gün gelmeden kimsenin gökyünü kurşunlamasına izin veremem.
Suikastçı isekai kızı: Ya bi siktir git kurşunlar uydulara geliyo diye televizyonun çekmiyo şimdi burda bize ağlıyon.
Mal space apaçisi: Babannem müge anlı izleyemiyo amk zaten son iki üç nefesi kalmış kadının.
Suikastçı isekai kızı: napim.
Abla bunu dedikten sonra abiyi bi öksürük krizi tuttu. Mahalleli "Maki reis vuralım mı" falan diyodu. Abla "siktirin gidin, onu ben öldürücem" diyip herkesi geri yolladı. Abiye yaklaştı.
Suikastçı isekai kızı: Kaito?
Mal space apaçisi: Harumaki?
Sarıldılar. Plot twiste gel amk. Saihara-chan benden daha şok olmuş şekilde izliyodu. Anlam veremedim ve izlemeye devam ettim.
Mal space apaçisi: Demek gerçekte böyle tanışacakdık ha?
Suikastçı isekai kızı: Lanet olsun herkese seni öldüreceğime söz verdim ama artık yapamam.
Mal space apaçisi: nie söz verdin ki amk?
Suikastçı isekai kızı: gaza geldim.
Ama senin yerine başka mor saçlı, mor gözlü ve adı k ile başlayan birini öldürebilirim<3
Bunu dedkleri gibi bana bakmaya başladılar. Abla silahını çekti ve bana bakmaya başladı. Saihara-chan "KAÇ AMK" diye bağırdı.
Kaçmaya başladık. "Adımı nerden biliyo bunlar aq" diye sordum kaçarken.
Shuichi: Onlar bizim dr roleplay grubundan. Sanaldan hep birbirlerine yürüyodu itler. Bide kankamdı onlar amk.
Kokichi: LAN NİE KONUŞMADIN O ZAMAN YARRAM
Shuichi: GEBERTSİNLER SENİDE SENDEN KURTULAYIM DİYE
(yazar notu: bi ara moment vericem. inanması zor biliyorum. ama deniycem)
Kaçarken en ara sokaklara girdik, yinede peşimizi salmadılar. Bizde son çare olarak gördüğümüz ilk dükkana sığındık. Düşük bütçeli bi klarnet sesi ve düğün müziğini andıran bi ortamdı.
tabelada çiçek pavyon yazdığını görmemiştik.
Gereksiz bilgi: ben yazar-chan (böyle boklar yazdığım için bana sövebilirsiniz<3)
