4

174 9 0
                                    

4

Κάπου στις πέντε η Δεπσοινα και ο μπαμπάς προσπαθούσαν να με ξυπνήσουν.

-Μπαμπά τι έγινε;

Αργισε να μου απαντήσει

-ΜΠΑΜΠΆ ΕΙΠΑ ΤΙ ΈΓΙΝΕ;

Ελπίζω να μην....

-Η μαμά, έμεινε παράλυτη...

Όλα έσβησαν, ο κόσμος μου έσβησε, τα όνειρα μου γκρεμιστικαν.

-Δεν θα μπορεί να κουνηθεί και να μιλήσει, ευτυχώς όμως θα μπορεί να φάει χωρίς σωληνάκι.

Άρχισα να κλαίω, δυνατα..

Μου είπε πως θα είναι πάντα εδώ, και τώρα δεν θα μπορεί ούτε να μου μιλήσει...

Αχ αυτά τα κωλοναρκωτικα...

2 εβδομάδες μετά...

Ή μαμά είναι μαζί μας, την φροντίζω εγώ και η Δέσποινα, καθώς ο μπαμπάς δουλεύει 12ωρα και κάνει και άλλα μεροκάματο μετά.

Τα λεφτά δεν φτάνουν...

Φοβάμαι πως πρέπει να ξεκινήσω και εγώ δουλειά, να έχω το χαρτζιλίκι μου.

Να μην φορτώνω την Δέσποινα και τον μπαμπά..

Ή μαμά χρειαζόταν πολλά φάρμακα..

Επίσης έχω βγάλει ακμή απτό αγχοσ μου, σε δύο μέρες θα βγουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων της μαμάς.

Φοβάμαι..

Αν έχει επιληψία θα είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα...

...

Επιτέλους σχόλασα, τα κωλοπαιδα (Φαιδρα, Δημήτρης, Γιάννης, Ελένη, Κατερίνα) πάλι προσπάθησαν να μου κάνουν την ζωή κόλαση. Ήθελαν να πάω στο παρκακι μαζί τους.

Βέβαια, τώρα που τα λέμε, δεν τους βλέπω εδώ γύρω, μπορεί να είχαν 7ωρο.

Έκανα να φύγω και κάποιος με έπιασε δυνατά από τον ώμο μου.

Έκανα όνειρα να φύγω.

-Βρε βρε βρε, για δείτε ποια άλλαξε σχολείο.

Όχι δεν μπορεί να είναι..

-Γιώργο;

Αυτός μου έκανε τη ζωή κόλαση από την πρώτη γυμνασίου, πως με βρήκε γαμω την ατυχία μου.

-Τελευταια φορά που συναντηθήκαμε, αν θυμάσαι κάτι ξέχασα να σου πω.

Με έπιασα από τον ώμο ξανά, και με πήγε σε έναν ελαιώνα που ήταν εκεί κοντά.

Φοβάμαι.

Τον έχω για όλα ικανό.

Κατέβασε το παντελόνι και το εσώρουχο του.

Δεν μπορεί.

Δεν μπορεί να είμαι αλήθεια.

Κατευθείαν έκλεισα τα μάτια μου, και άρχισε να μου σκίζει τα ρούχα με μανία. Έμεινα γυμνή. Έβαλε το... Αυτό του κοντά στο δικό μου αυτό...

-Θα πονέσεις πολύ, εχτος αν σε έχουν πηδηξει και άλλοι. Είπε.

Αηδίασα..

Δεν ήμουν έτοιμη γαμωτο.

Το έβαλε μέσα μου...

Όλα σκοτινιασαν.

Ποναγα πάρα πολύ.

Το έβαλε και δεύτερη φορά.

Προσπαθούσα να τον διώξω.

Το έβαλε άλλες δύο φορές πιο γρήγορα...

Εδώ είναι το τέλος μου.

Πήγε να το ξαναβάλει αλλά κάποιος τον κοπανήσε.

Λιποθύμησε πάνω στο στήθος μου.

Είδα σαν αγγελο μπροστά μου τον Δημήτρη.

Του κοπανήσε μια πέτρα στο κεφάλι.

-Πρόλαβε; Με ρώτησε με ενδιαφέρον.

Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου.

-Γαμω το κεφάλι σου γαμω.

Εβγαλε την μαύρη φούτερ του, και μου την έδωσε, δεν μπορούσα να σηκωθώ, έτρεμααπο τον πόνο..

Με έντυσε και με βοήθησε να σηκωθώ.

Με πήγε στο σπίτι του.

Έκανα μπάνιο.

Ήξερα πως αν πλυθω, δεν θα έχω αποδείξεις, δεν ήθελα να το τρέξω νομικά.

Μου έδωσε κάτι ρούχα του, μια γκρι φόρμα και μια μπλε φούτερ.

-Είσαι καλύτερα, ρώτησε.

Εκεί ήταν όλη η παρέα του, με κοιτούσαν πολύ λυπημένα.

Όχι δεν ήθελα να με λυπούνται.

Δενγθελα να με πλησιάσουν επειδή με λυπούνται.

-Ναι, του απάντησα, θέλω να πάω σπίτι μου.
-Θα σε πάω, μου είπε

Αυτό ήταν

Εύχομαι να σας άρεσε.

Σποιλερ: Η Δέσποινα μαθαινει για τον βιασμό της αδελφής της.

Don't Leave Me || 2022 Where stories live. Discover now