Don't Leave Me || 2022

17

17

2 μέρες μετά.

Ακόμα δεν του έχω μιλήσει.

Χυες με ρώτησε για είμαι τόσο απόμακρη.

Τι μα του κω γαμωτο;

Ότι είμαι έγκυος και δεν του έχω πει τίποτα;

Σήμερα θα του μιλήσω.

Επισης σήμερα θα πάω να δω το μωρό για πρώτη φορά.

...

Έφτασε η ώρα.

Λοιπόν Ιριδα μπορείς.

Θα τα καταφέρεις.

"Δημήτρη πρέπει να μάθεις κάτι."

"Τι έγινε αγάπη μου" με πλησίασε και μου έδωσε ένα πεταχτο φιλί.

"Δημήτρη είμαι έγκυος" μπήκα κατευθείαν στο ψητό.

"Τι;Οχι δεν μπορεί, αφού το κάνουμε με προφύλαξη"

"Την πρώτη φορά όχι όμως"

"Μία γαμημενη φορά και τώρα είσαι έγκυος." έκανε μια παύση. "Τι θα κάνουμε;"

Κάνουμε.

"Με"

Θα είμαστε μαζί σε όλο αυτό;

"Θέλω να το γεννήσω." είπα κοιτάζοντας τον στα μάτια.

Μου χαμογέλασε

Πράγματι θα είμαστε μαζί σε όλο αυτό.

Με συγκινεί η στάση του.

" Έλα δω αγάπη μου" μου είπε και με αγακαλιασε.

"Σημερα θα πάω να το δω, θα έρθεις;"

" Εννοειται. Σήμερα θα έρθει ο πατέρας σου, θα του μιλήσεις;"

"Ναι, μάλλον, βασικά φοβάμαι πολύ την αντίδραση του."

.....

"Λοιπόν, Ιριδα, το μωρό σου είναι 5 εβδομάδων, σε μια εβδομάδα να έρθετε να ακούσουμε την καρδούλα του. Από ότι βλέπω στις μετρήσεις είναι μια χαρα"

Με ενημέρωσε για το μωρό μου.

Ο Δημήτρης ήταν από πάνω μου και μου κρατούσε το χέρι.

Ένα χαμόγελο είχε σχηματιστεί στα πρόσωπα μας.

Και οι δύο θέλαμε το μωρό αυτό.

Δεν ήμασταν έτοιμοι να μεγαλώσουμε ένα παιδί, ήμασταν παιδιά ακόμα, αλλα δεν πειράζει.

Θα προσπαθήσουμε.

Δεν μπορώ να ρίξω το παιδί μου.

Μπορεί να είναι κύτταρα μόνο, αλλά σε λίγους μήνες θα είναι ένα μικρό ανθρωπάκι.