Kül - GAY

Yeni bir aşk

🌿🌿🌿Bu aralar bastırmayı düşündüğüm kitaplarıma yüklendiğim için bxb kitaplarımı ihmal ettim.
Bu bir süre daha olur yapacak bir şey yok. Yemiyenin malını yerler sözü burada da geçerli. Yazmayınca kıymete bindi kitaplarım hayret...
Neyse bol bol yorum ve beğeni gelirse sık sık bölüm gelir muhtemelen. 🌿🌿🌿

Dört elle sarıldığım hislerim için dönüp baktığımda kocaman bir boşluk görmekten ölesiye korkuyordum ki uykusuz gecelerime bir yenisi daha eklenmiş olmanın huzursuzluğunu yaşıyordum.

Göz yaşlarımın ıslattığı yastığımdan doğrulup kendimi çadırdan dışarıya attım.
Gecenin ayazı anlık bir titrememe sebep olsa da geriye dönüp almaya üşendim.
Ağır adımlarla göle doğru yürüdüm gördüğüm bedenle duraksarken içimde ki ağlama isteğiyle dudaklarımı birbirine bastırdım.
Hep böyle mi olacaktı? Onu her gördüğüm de hüngür hüngür aglama isteğiyle dolup taşacak beni sevmediği için lanet mi edecektim.

Kırılan kalbimi nasıl onaracağımı bilmiyordum ama ondan uzak kalmam gerektiğini biliyordum.
Elinde ki sigaradan derin bir nefes çeken adama birkac saniye bakıp geriye doğru bir adım atmıştım ki bakışları beni bulmuş ve yine uçurumdan aşağıya düşerken hissedilen o kalp çarpıntısını hissetmiştim.
Öyle güçlü göğsüme vuruyordu ki acıyla kasıldım.
Elinde ki sigarayı atıp yanında ki boşluğu gösterdiğinde az önceki uzak kalmamı söyleyen ses artık orada yoktu.

Birkaç adımda yanına gidip gösterdiği boşluğa kendimi bıraktım.
Bir süre sessizliği paylaşarak oturduktan o aşık olduğum tok sesi duyuldu.

"Ömer, seni böyle görmek..."
Duraksayıp derin bir nefes aldı. Sanki söyleceği şeyler beni daha üzecek gibiydi ve bunu yapmaktan beni bin parçaya tekrar tekrar bölmekten korkuyor gibiydi.
Meraklı bakışlarımı her santimetresine tutulduğum yüzüne çevirdim.

"Ben bir karar verdim"
Yüzü acıyla kasılırken duyacaklarımdan ödüm kopmuştu. Hızla yerimden doğrulurken kolumdan tutup geri oturttu.

"Duymak istemiyorum"
Titreyen sesimle sertçe yutkunurken bıkkın bir nefes aldı.

" Ömer..."

"Gideceksin değil mi?"
Sessizliği soruma bir cevap olurken gözlerimi acıyla yumdum.

"Ben gözünün önünde olduğum sürece beni atlatamayacak hayatına bakamayacaksın. Çoktan gitmem gerekirdi ama seni de bırakamadım. Aklım zaten sende kalacaktı bunu göze almak istemedim ama görüyorum ki bu bencilce tavrım sana sadece zarar veriyor."

" Gitme! Lütfen en azından gözümün önündesin diye biraz da olsa huzurluyum. Sen arkadaşların ile kampa gittiğinde geçen o iki gün kâbus gibiydi. Bunu bir daha yaşamak istemiyorum"
Ağlayarak konuşurken yüzünü acıyla buruşturdu.

"İlk zamanlarda mutlaka zor olacak ama sonra unutacaksın. Hatta belki de yeniden seveceksin bende senin çocukluk aşkın olarak kalacağım"

"Bu sözlerine gerçekten sende inanıyor musun? Benim duygularımı küçümsemeye daha ne kadar devam edeceksin? Geçici değil tamam mı?! Hele çocukça hiç değil ki çocukluk aşkım diye anayım. Hayatıma başkaları girse de ömrüm boyunca içimde imkânsız unutamadığım aşk olarak kalacaksın"
Sonunda sarsılarak ağlarken sıcak parmakları ensemi sarıp göğsüne çekmişti.
Bu anı kim bilir kaç defa hayâl etmiş güzel kokusuyla huzur bulacağım anları sabırsızlıkla beklemiştim ama şimdi sadece bir vedanın sıcaklığıydı.
Saçlarıma değen öpücükleri benim ile akıttığı göz yaşları bir rüya gibi gelip geçmişti.