Kül - GAY

Vurgunum

🥀🥀🥀Bol bol yorum beğeni gelse de ben de sürekli bölüm yazsam ama gelmiyor işte napim 🥺🥀🥀🥀

Her sayfası anlamlandıramadığım sözcüklerin bir araya toplandığı bir kitabın şu sözleri dikkatimi çekmişti.

"Aşkı dinleyerek, okuyarak, gezerek bilemezsin. Aşk ancak aşık olanlar bilebilir. O halde bende aşık olmak istiyorum demek ise cesaret ister çünkü aşk insanı değiştirir, aşık olmak tanıdığın senin ölümü demektir."

Daha önce dikkatimi çekmekten öteye geçmeyen bu sözcükler şu an hayatımı oluşturuyordu.
Kalbim bir adamın ellerinde şekil veriyordu ve ben sadece izliyordum.

Kalbimin hızı göğsümün içinde can çekişirken sinirli bakışları ile hançerin en keskin ucuyla yüreğimi deliyordu sanki.
Gözlerim dolarken sertçe beni itip ruhumun en yüksek tepeden düşmesine sebep olmuştu.

Ne zaman bu kadar çok sevdim bilmiyorum ama sıkışan kalbimi avuçlarımın arasına alıp derin nefesler aldım.
Acı dolu bakışlarım onu bulduğunda onun gözlerinde hayal kırıklığı vardı.

" S-Sen nasıl.." diyerek devamını getirememiş derin bir nefes alıp ayaklanmıştı.
Elleri ile saçlarını karıştırıp yüzünü sıvazladı. Sanki dünyanın en kötü haberini almışta ne yapacağını bilemeyerek sağa sola volta atıyordu.

" Ömer nasıl .. Oğlum aklın başında mı senin ? Ne söylediğinin farkında mısın ?" Dedi öfkeyle.
Ben ise kalbimin kırılan parçalarının sesini dinliyordum.

" Farkındayım. Şaka yapmıyorum ya da oyun oynamıyorum" dedim düz bir sesle.
O her sözcüğümde gözlerini büyütüyordu.

" Lan oğlum sen benim şu hayatta en çok sevdiğim adamın kardeşisin lan ! Benim de kardeşimsin. Seni o hastane yatağında ölümü bekleyen küçük yeğenimden farklı görmedim" dediğinde çekip vursaydi daha iyi hissedeceğimden emindim.

" Ben senin kardeşin değilim !" Dedim dişlerimi sıkarak.

" Kafayı yiyeceğim! Aynı şeyleri tekrar yaşayamam lan ben! Olmaz ! Bir daha olmaz ! Neden ben Allah'ım?" diyerek kendi kendine mırıldanan adama baktım.

" Tek sorun abim mi ?" Diye sorduğumda şok olmuş bakışlarını bana çevirdi.

" Beni dinlemiyor musun sen?! Sorun sadece abin olsa inan umurumda olmaz. Çünkü inanamayacağın kadar bencilim" dedi çenesini sıkarak.

" O zaman neden ya neden ? Neden beni sevemezsin? Denedin mi hiç ?" Diye sordum bağırarak.

" Çünkü sana bakınca küçük yeğenimi görüyorum. Bazı hareketlerin ona o kadar benziyor ki onun yerine koymaktan kendimi alamadım. O yüzden üstüne bu kadar titredim. Kimseyle tek kelime konuşmazken seninle konuştum." Dediğinde gözlerimden bir damla yaş aktı.
Son Umut kırıntısı da yanaklarımdan süzülürken büyük bir boşlukla doldu içim.

" Belki sen de abim gibi farkinda değilsindir. O da sevgisini kardeşlik sevgisine yormuştu çünkü böylesi daha çok işine gelmişti. Belki sende o sevgiyi kardeş sıfatına yoruyorsundur. Belki biraz da aşık olacağın birine bakar gibi baksan farkına varırsın. O perde kalkar " dediğimde acıyla kıkırdadı.

" İşte bu! Anlaşıldı. " Diyerek başını sallayıp konuşmaya devam etti.

" Sen Bahri den etkilendin. Onun hayatı bir şekilde seni böyle hissetmeye itiyor. Bir de sevdiğine kavuşunca , onlar mutlu sona gelince aynı hisleri yaşama isteği ile doldun. Abine benzeyen en yakın ben vardım ve bana yöneldin. Bir de abinin Bahri'ye yakın olması gibi ben de sana yakındim. Kafan karıştı. Daha çok küçüksün doğru düşünemiyorsun. Sadece bu çocukça hislerle beni bağdaştırdın , bir şekilde Bahri den etkilendin " dediğinde sinirle kaşlarımı çattım.