café matchmaker {✓}

2.4

Medyamızda inanılmaz ikili Soobin & Yeonjun'umuz var!

İyi okumalarr

•°•°•°•°•°•°•°•°

"Beom, benim gördüğümü sen de görüyor musun?" dedim bilgisayar ekranına donuk bir şekilde bakarak. Şu an Beomgyu bizim evdeydi, birlikte film izleyip noodle yemiştik. Sonra ise aldığımız haberle bilgisayarı açmıştık ama gördüğümüz şey bizi şok etmekten başka bir işe yaramamıştı.

"Bu doğru değildir, dimi?"

"Bence değil. Olamaz. Olmamalı. Şaka falandır."

"Bence de. Başka açıklaması olamaz çünkü."

İkimizin de anlam veremeden baktığı ve asla kabullenmek istemediği şey, geçen gün çok olumlu dönüt aldığımızı düşündüğümüz ödev sunumu notuydu. Ekranda koskocaman bir şekilde 47 yazıyordu. Ve bu geçme notunun üstünde bile değildi.

"Birkaç kişi daha düşük nottan şikayetçi. Ama bak mesela, hocanın sürekli durdurup soru sorduğu ama soruları asla cevaplayamayan grubu hatırlıyor musun? Hatta yazdığı şeyleri direkt internet sitesinden kopyalayıp yapıştırmıştı. Bir yerde cümlenin sonunda 'daha fazlası için sitemizi takip etmeyi unutmayın.' yazıyordu."

"Evet hatırlıyorum, sinirlerim hoplamıştı. Millet bi kendisi zeki sanıyor herhalde." dedim aklıma gelen grupla birlikte. Gerçekten bu tarz sorumsuzluklar beni çıldırtıyordu. Üniversite okumaya geliyorsan belli başlı şeyleri de yapman ve bilmen lazımdı. Yata yata, millete kendin yerine yoklamada imza attırıp senin de orada burada gezerek geçmen hem hayalleri ve amaçları olan hem de gelip köpek gibi gecesini gündüzüne katarak çalışıp iyi notlar almaya çalışan her bireye haksızlıktı. Ve hani bu tarz ödevlerde dünyadaki tek zeki kendileriymiş gibi hazıra konanları asla anlamıyordum. Üniversiteye geldiği halde zihin yaşı üçte kalmış kişiler ciddi anlamda sinirimi bozuyordu.

"Hah işte, o grup 78 almış."

İşte, işte şimdi dönüşeceğim kişiden sorumlu değildim.

"NE DEMEK YETMİŞ SEKİZ ALMIŞ? BEOMGYU KALK, KALK OKULA HOCANIN ODASINA GİDİYORUZ! BEN O IQ YOKSUNLARININ 78 ALIP BİZİM 47 ALMAMIZIN NORMAL OLDUĞUNU DÜŞÜNMÜYORUM. YA GİDİP NOTUMUZU YÜKSELTİRİZ YA DA BEN BU SALAKLARIN HEPSİNİ DUVARDAN DUVARA VURA VURA BEYİNLERİNİN PEKMEZİNİ AKITIRIM SONRA DA DEFOLUP GİDERİM BU OKULDAN ZERRE GRAM UMRUMDA OLMAZ!"

Beomgyu bu ani çıkışıma gerilmiş bir şekilde beni sakinleştirmek için kolumdan tutup oturtturdu. "Lovetanem, çok haklısın, ben de aynı şeyleri düşünüyorum. Ama öfkeyle hareket etme nolur. Şu anki sinirle hocanın yanına gitmemiz bizi daha kötü etkileyebilir. Önce sakinleş tamam mı, sonra birlikte gideriz zaten konuşmaya. Şu an yanlış şeyler diyebiliriz gidersek."

Derin bir nefes alıp içimdeki öfkeyi azaltmaya çalıştım. "Acaba hoca yere sayılar yazıp üstüne grup isimlerini atarak hangi grup hangi sayıya geldiyse ona göre falan mı puan verdi?"

"Mesela bunu hocaya dememeliyiz." diyip gergince gülümsedi. O salak gülümsemesine baktığımda biraz da olsa sakinleşmiş hissetmiştim. Bu çocuğun hiçbir şey yapmadan, sadece yanımda durarak bile beni mutsuzken güldürmesi veya sinirliyken sakinleştirmesi huzur veriyordu.