14.Bölüm:Küçük Kardeş

529 41 70
                                    

↬Belinay Kayır

Sırtımı yatağın başlığına yaslayıp elimde ki limonlu suyu yüzümü buruşturarak içtim.

"Gerçekten şu iğrenç şeyi içtiğine inanamıyorum."dedi Kardelen göz devirip elinde ki cips kasesinden bir avuç cips alıp ağzına tıktı.

Kardelen'i seviyordum ama bazen yiyip kilo almaması beni kıskandırıyordu.

"Sende kolesterolden gideceksin öbür tarafa."dedi Alisa ona ters bir bakış atarak.

Kardelen onun gözüne aldığı bir avuç cipsi sokup tekrar ağzını cipslerle doldurdu.

"Gerçekten çocuk gibisiniz."dedi Gizay, yatağın diğer ucuna yatmış telefonuyla oynuyordu.

Kardelen'in yüzünde pis bir sırıtma oluştu. "Siz bizden önce gitmiştiniz Japonya'ya, ne yaptınız orada?"

Alisa oturduğu yerde vücudunu bana döndürdü. "Lâl de kaldınız değil mi?"

Kafamı onaylar gibi salladım. "Evet, hepimizin programları dolu olduğu için bayadır görüşemiyorduk. İyi oldu."

Gizay'la aramızda kızların fark edemeyeceği kadar kısa bir bakışma geçti. Gizay, Kardelen ve Alisa'ya güvendiğini ve onlara anlatabileceğimi söyleyip duruyordu, bende arkadaşlarıma yalan söylemekten memnun değildim tabi ki, ancak bunu söylemek için kendimi pek hazır hissetmemiştim.

Her ne kadar aramızın bozulmasında suçlu olan Uraz olsa da, kendimi bunca yıl onlarla iletişime geçmediğim için suçlu hissediyordum.

Limonlu suyumu dudaklarıma götürdüm. "Aral'la yattınız mı?"

Kardelen'in sorusuyla birlikte şaşkınlıktan içtiğim limonlu suyu onun yüzüne püskürttüm.

"YA BELİNAY!"

"ÜSTÜMÜZ BATTI HEP!"dedi Alisa geriye doğru kaçarken.

Gizay ıslanmadığı için halinden memnun bir şekilde karnını tutarak onlara gülüyordu. "Siz abim hakkında konuşursanız böyle olur."

"Abin de tüm Fransız kadınlarıyla yatmasaymış."dedi Kardelen söylenerek yataktan kalkarken.

"Kardelen!"diye uyardı onu Alisa. Alisa grupta ki en utangaç kişiydi.

"Ne amına koyayım, ne? Sanki herkes bilmiyor mu Aral'ın yattığı kadınları?"

Kardelen söylenerek banyoya doğru ilerledi. Alisa kızaran yanaklarını gizlemeye çalışarak ayağa kalktı. "Ben şu deliye bir bakayım."

Alisada Kardelen'in arkasından banyoya girdiğinde Gizay'ın yüzünde bir sırıtma oluştu. "Sanırım odamıza geçsek iyi olacak."

Dudaklarım şaşkınlıkla aralanırken dudaklarımda şaşkın bir gülümseme oluştu.

Çantamı ve telefonumu alıp ayaklanırken Gizay çoktan ayakkabılarını giymişti bile.

Odadan dışarıya çıktığımızda yüzüme çarpan soğuk havaya karşı yüzümde bir gülümseme oluştu. "Sahile mi insek?"

Telefonundan kafasını kaldırmadan omuz silki, biraz önce ki neşesinden eser kalmamıştı. Sahilde ona sormayı aklımın bir köşesine yazıp sahile doğru ilerlemeye başladım. ,Bş

"Ne oldu?"diye sordum gözlerimi bir an bile dakikalardır baktığım denizden ayırmadan.

"Ne? Hiçbir şey,"dedi. "Hiçbir şey olmadı."

Yüzümde silik bir tebessüm oluştu. "Seni Aral'dan daha iyi tanıyor olabilirim."

Sesi tirerken bana nasıl yalan söylemeyi deneyebilirdi ki, gözleri ağlamamak için savaş verirken nasıl beni kandırmaya çalışabilirdi.

İlk Arkadaşlık Vakası 🌿Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin