Evrenler Supernatural

5

Cass'ten~

Y/n'nin anılarının arasına daldım hangi anıya bakarsam y/n de o anı tekrardan yaşamış gibi olacaktı.

Rastgele bir anıya girdim y/n bilgisayar ekranına bakıp ağlıyordu göz yaşları durmuyordu biri ardına diğeri... Ağzını da eliyle kapatmıştı.

Endişelendim hemen yanına gittim elimi omzuna koyup onu sakinleştirmek istemiştim ama bir anıdaydık ve elim boşlukta kaydı. Sonra ekrana baktım.

Sam... Onun öldüğü zamandı bu. Bilgisayar ekranında mı? Kız haklıymış demek. Bizim dizi olduğunuz bir evrenden gelip bize bu kadar bağlanması ise şaşırtıcıydı.

Sonra içeriden bir kadın sesi geldi y/n'yi yemeğe çağırıyordu. Y/n hemen göz yaşlarını sildi, bilgisayarın ekranını kapattı, yüzüne baktı ve kendine bir çeki düzen verdi, derin bir nefes alıp yüzüne bir gülümseme yerleştirdi.

Az önceki hâlini görmesem inanmazdım. Çok iyi bir oyuncuydu. Sonra kadının yanına gidip "Benim pek iştahım yok anne siz yiyin" dedi. Anne mi y/n ailesinden pek bahsetmezdi. Sonra kadın onayladı ve y/n de odasına gitti.

Odasının kapısını kapar kapamaz eski hâline döndü sanki hayatındaki ışıklar sönmüştü.

Sonra başka bir anıya gittim. Dean'in ve benim ölümlerimizi de görmüştü bizim hayatımızda kötü giden her şey onun hayatındaki bir ışığı kapatıyordu adeta.

Şeytan kanı, leviathan, mark of Cain, Araf, Cehennem, Kıyamet, Lucifer...

Tüm bunları izlerken bizimle yaşamıştı adeta bizimle ağlıyordu bizimle gülüyordu sanki gerçek evreni bizdik bunu bize söyleyip dururdu burada yanınızda evimde gibi hissediyorum diye gerçek evimde.

Aslında hepmize de kızgındı birbirimize bazı saçma sapan davranışlarımız ve aptallıklarımız yüzünden ama kendi içinde affetmişti bizi.

Dean'in turtayla aşk yaşadığı sahneleri çok seviyordu.

Benim insan hayatını anlamaya çalışmam be bunu yaparken ki davranışlarımı...

Bilgisayar ekranından bizimle konuşuyordu bana saf melek diyordu.

Sam onu tatlı buluyordu çok zeki ve çok aptal çok merhametli ve çok vicdansız ama seviyordu onu hem de çok hepimizi çok seviyordu.

Sonra başka bir anıya girdim. Dean cehennem anıları hakkında konuşuyordu ikisi de ağlıyordu y/n elini bilgisayar ekranına uzatmış amaçsızca onu sakinleştirmeye çalışıyordu.

Diğer bir anıya girdim Sam'in Lucifer'la cehenneme atladığı an. İnsanların duygularını hissedebilmek bazen güzeldi ama bazen de acı vericiydi. Sam'in atladığı sahnede sanki içinde bir şeyler kopmuştu y/n'nin.

Sonra benim kendimi arafta bıraktığım sahneyi izlediği anıya girdim. Bağıracağını düşünmemiştim bir an irkildim.

"Aptal melek hepimiz seni affetik ve seni seviyoruz bunu nasıl yaparsın?!"

Gerçekten insanların böyle düşündüğünü düşünmemiştim leviathanlar hakkında yaptığım hatadan sonra orada kalmayı hakkettiğimi düşünmüştüm ve herkesin de böyle düşündüğünü sanıyordum.

Sonra Dean'in nasıl yıkıldığını gördüm halüsinasyonlarımı görüyordu.

Sam'in Dean'e endişeyle Cass nerede demesi...

Bir an kendimi suçlu hissettim.

Sonra başka bir anıya girdim. Burda İngiliz aksanlı bir kadın vardı. Sam sandalyeye bağlıydı ve kadına o en ukala yüz ifadesiyle

"Ben şeytanın kendisinden işkence gördüm bana napabilirsin ki sen sadece takım elbiseli bir aksansın" dedi.

Sonrasında kadının Sam'e ettiği işkence sahneler vardı. Sonra Dean ve ben Sam'i kurtardık.

Bu olay hiç yaşanmamıştı ama y/n görmüştü aslında y/n tam da bu sıralar gelmişti bize.

İngiliz harflerin adamların tarzını anlatmıştı ve biz de biri hariç (Ketch o kaçmıştı) hepsini öldürmüştük ve kullandıkları teknolojilerini alıp kullanmaya başlamıştık.

Bir süre düşündükten sonra bu kadının kim olduğunu hatırladım İngiliz harflerin adamlarındandı bu hatta onu Sam öldürmüştü.

Ne bu şaka falan olmalı Mary'nin bu adamlarla iş birliği yaptığı bir anı var. Neyse ki bu da hiç gerçekleşmedi.

Aslında y/n geldiğinden beri neredeyse hiç kötü şeyler yaşamamıştık.

Ve zamanı gelince bizimle konuşması gerektiğini söylemişti biz de sabırla ve anlayışla beklemiştik ve o da konuştu bu korkunçtu o gelmeseydi yaşayacaklarımız Dean ona her şeyi bizden sakladığı için kızmamalıydı.

Ben artık daha fazla anılarını karıştırmak istemedim Lucifer'la ilgili anılar da vardı ama bunu kaldırabileceğimden emin değildim.

Zaten ne olmuşsa da y/n düzeltmek için burdaydı değil mi öyle demişti size yardım etmek için geldim acılarınızı azaltmak için.

Ama son bir anıya daha girmek istedim. Dean ve benin olduğum bir anı...

Ben Dean'le konuşuyordum ama bu normal bir konuşma değildi.

İkimizin de gözleri dolmuştu.

"Beni değiştirdin Dean."

"Bu neden bir veda gibi geliyor?" dedi Dean.

"Çünkü öyle." dedim.

"Seni seviyorum."

"Elveda Dean." dedim ve sonrasında siyah bir madde beni içine çekti.

Bu boşluktu meleklerin ve şeytanların ölümü

Bu kız tüm bunları bilerek nasıl yaşıyordu inanamıyorum her yüzümüze baktığında ölümlerimizi mi görüyordu. Dean'in gerçekten ona her şeyi saklama konusunda kızmaması gerekiyordu.

Acaba başka neleri değiştirmiş ve hayatımızı güzelleştirmişti neleri değiştirecekti bir anlığına bakmak istesem de hemen bu fikirden vazgeçtim bunlar yeterince ağırdı zaten daha fazlasını kaldırabileceğimi düşünmüyordum.

Ama bir düşüncesini yakalamıştım. Acaba Dean'le kadın bir bedenle tanışsaydım beraber olabilir miydik? Bunu sürekli ben de kendime soruyordum. Çünkü Dean'in gay olmadığını biliyordum. Kafayı yediriyordu bu soru bana.

Ve şu an daha büyük bir problemim olduğunu fark ettim. Y/n de Dean'i sevdiğimi biliyordu ve ben ona aşkı ilan ettikten sonra ölüyordum.

Y/n kurtarırdı beni değil mi yani bunun için gelmişti kurtarmak için. Yaşamak istiyorum y/n kurtar beni ölümden o karanlık boşluktan