THE LONG LOST PRINCE OF DARK KINGDOM

Chapter seventeen

'THIRD PERSON P.O.V'

THE BATTLE between demons has begun when the lord of the Dark forest kingdom appeared.
Without saying anything the dark lord killed all the demons around his dark forest kingdom using his hell fire!.

Nanlaki ang mga mata Ng mga kawal Ng makita ang klasi Ng apoy Ng kanilang Hari. Yun ang unang beses na makita Nila ang apoy na 'yun!, Ang apoy na yun ay kasali sa pinaka kinatatakotan na apoy sa buong magical world dahil sa taglay nitong kakaibang kulay at sa kakaibang lakas na mayron ang apoy na yun.

Kung sino ang tamaan Ng apoy na yun, o ang hellfire na yun ay para na ring nakatikim Ng empyerno!.
Sa simula palang ay alam na Nila na may taglay na ganon na klasing apoy ang kanilang Hari ngunit hindi pa Nila yun nakita ni minsan, pero ngayon ay kitang Kita Nila kung paano sinusunog Ng buhay Ng hellfire Ng kanilang Hari ang mga katawan Ng mga kalaban na nakapalibot sakanila.

And when all the body of the enemies turn into ashes That's when their lord moved his hand smoothly and they are stunned when they saw the ashes Flew above and slowly  surround the whole kingdom, and after a minute or two the ashes turn into a strong and invisible barrier around the dark forest kingdom!.

Napaawang ang kanilang bibig sa nasasaksihan ngunit hindi Nila magawang mag salita!.
At nang nawala ang kanilang Hari sa harap Nila ay saka palang Nila nagawang mag salita at gumalaw.

"All of you go back to your position!" Malakas na utos Ng kanilang heneral.
Kanya kanya Naman na balik ang mga kawal sa puwesto Nila at naging alerto pa lalo.

__

'AMIRA'

ITS Hard to believe what I am seeing these past few days, hindi ko lubos na matanggap ang mga nakikita ko sa araw araw na nandito ako sa dark forest kingdom.
Hindi lumilipas ang araw na walang sumusugod dito at halos gibain na ang barrier na nakapalibot sa buong kaharian!.

Hindi ko Alam kung Ilang araw o linggo na akong nandito, at binabantayan si dale sa silid nito na hanggang ngayon ay wala paring malay.
Pero nag papasalamat ako kay hell dahil ginamot Niya si dale yun nga lang ay hanggang ngayon ay hindi parin Siya nagigising.

Sa mga araw na nag lalagi ako dito sa kaharian ay hindi ko manlang naramdaman na hindi talaga ako taga dito, pakiramdam ko bahagi ako Ng kaharian na ito, isama mo pa ang mga kawal na tinuturing Nila akong Reyna Nila dahil sa pag babantay Nila saakin at kapag may nang aaway saakin ay agad silang humaharang at sasabihin na.

" you won't like the punishment if you hurt her!, You know our Lord!"

Yan ang palagi kong naririg sa tuwing may nag tatangka saakin, kaya siguro medyo nasanay na ako sa kanila dahil hindi Nila pinakita at pinaramdam na hindi ako taga don.

At kung totoo man ang sinasabi ni daddy na kalaban sila dale ay baka pinatay na ako Ng mga tauhan Niya!, Pero hindi! Bagkus ay pinrotektahan at tinuring Nila akong Reyna Nila!.

Malalim akong napabuntong hininga Ng tuluyan nang nawala ang mga kalaban sa paligid dahil sa ginawa ni dale.

Pagkatapos sunugin ni dale ang mga demons ay agad itong lumapit saakin at walang sali-salitang hinila Niya ako papasok sa loob Ng palasyo.

"We'll gonna go to dark academy" agad na Saad ni dale Ng makapasok kami sa kuwarto nito.

Medyo nabigla ako dahil sa narinig, nasabi na saakin ito ni Clyde pero hindi ko sineryoso.

Nag angat ako Ng tingin at agad na nag tama ang mga mata namin ni dale.
Agad din akong nag Iwas Ng tingin dahil hindi ko makayanan
Ang titig nito dahil pakiramdam ko ay binabasa nito pati ang kaluluwa ko.