İyi okumalar 😇
Ali gözlerimin içine bakmaya devam ediyordu. İyi de neden bu kadar şaşırmıştı ki sanırım bunu kendime değil de ona sormam daha mantıklıydı.
"Neden bu kadar şaşırdığınızı öğrenebilir miyim?"
Yöneltiğim soruyla gözlerini üzerimden çekip
" Iııı pardon benim acil bir işim vardı. Hikaye ye daldım, unuttum.
İzninizle kalkmam gerekiyor"
deyip ayağa kalktı.
" Nereye oğlum daha vakit çok erken"
Uzanıp Hasan amcanın elini öptü.
" buralardayım amcam gelirim sık sık sen hiç merak etme ama şuan gitmem gerekiyor hadi kal sağlıcakla" deyip benim olduğum tarafa yöneldi.
Gözleri tekrar beni bulurken
İmalı bakışlar üstümde tur atıyordu.
"Tanıştığımıza memnun oldum Roza Ferman "
Bana doğru uzatılan eline bakmayı kesip
"Ben de " dedim elini sıkarken.
Tuhaf bir şey olmuştu neden bı anda çekip gitti ki yada gerçekten önemli bir işimi vardı.
'Sana ne kızım adamdan gittiyse gitti.'
Haklı olan iç sesime kulak verip tekrar yerime oturdum.
Hasan amcanın sohbetine doyum olmuyordu. Ama benim de bir an önce konağa gitmem gerekiyordu yoksa yine azar iştirdim.
Hasan amcayla vedalaştıktan sonra dükkandan çıktım. Hava da ki gri bulutlar dağılmaya başlamıştı.
Yağmurun getirdiği huzurla daracık sokaklardan yürüyordum.
Sonun da konağın önüne gelmiştim kahretsin yine sesler geliyordu.
Bütün hayatım boyunca hep kavga huzursuzluk içinde büyümüştüm.
Bunun bir tek sorumlusu babamdı.
Allah bilir yine neye kızmıştı .
Gözleri büyüleyen konağın büyük kapılarını açıp avluya geçtim.
Avluda duran ev halkının bir anda odak noktası ben olmuştum.
Babam yine kaşları çatılmış elindeki tesbihi sıkıyordu. Abim ise yengemi arkasına almış, önünde durmuştu.
Neler oluyordu burda.
Babam bakışlarını benden ayırıp merdivenlerden yukarı çıktı.
" Ağabey noldu yine neye kızdı babam."
Azad Ağabeyimin gözleri kızarmıştı.
Bıkmışlık ve öfke barındırıyordu
Bana bakmamaya özen gösteriyordu.
" Ağabey bir şey olmuş söyle "
Koluma dokunup "boşver bacım her zaman ki babam işte sen al yengeni çıkar yukarı dinlensin " deyip yanımdan geçip konaktan çıkmıştı.
Bakışlarım yengemi bulurken eliyle gözlerinden yanaklarına doğru yol bulup akan yaşları temizliyordu.
Kolundan tutup yukarı çıkardım, tek kelime etmeden yatağına yatırıp, odadan çıktım. Hamileliği hiç iyi geçmiyordu.
Bunca stres ve kavga dolu bir evde bir çocuk nasıl büyürdü ki.
Yorucu bir günün ardından sonunda kendi odama geçmiştim.
Bugün yeteri kadar şey yaşadığımın kanaatine varıp, dolaptan iç çamaşırlarımı ile uzun, çiçekleri bol olan bordo elbiseyi çıkardım, yediğim yağmurdan sonra sıcak bir duş iyi gelecekti.
_________________
Lanet olası kapıyı kim çalıyordu yine.
"Roza xanım yemek hazır"
Fehime ablanın şiveli sesi odamı doldururken gözlerimi açmıştım ne ara akşam olmuştu.
Yatağımdan doğrulup ayağa kalktım.
