İyi okumalar 😇
Hâlâ gördüğüm manzarayı sindirmeye çalışıyordum.
Ne demekti bu.
"Roza"
Sesini boğuk duyuyor gözlerim bir ona bir kucağında ki çocuk arasında gidip geliyordu.
Yoksa!
Yoksa , o çocuk onunmuydu.
Geldiğim gibi evden çıkıp hızlı hızlı yürüdüm arkamdan seslenen Ali'yi duymak istemiyor buradan bir an önce gitmek istiyordum.
Kolumdan tutup durdurmuştu.
" Nereye gidiyorsun"
" Sana ne "
" Roza her ne anladıysan, belli ki yanlış anladın "
" Pardon neyi yanlış anladım. Yanlış anlamam gereken bir konu mu var."
Kolumu kurtarıp tekrar yürüdüm.
Hâlâ ne konuşuyordu bu.
" Neden çağırdığımı merak etmiyor musun?"
Bir an duraksadım.
Sahi o çağırdığı için gelmiştim.
Neden şimdi onu dinlemeden gidiyordum ki ya da onu dinlemelimiydim. Kendi düşüncelerime veda ettim ve arkamı dönüp sordum.
" Neden çağırdın "
"Gel içeri girelim biri beni böyle görmeden. Sana herşeyi anlatacağım."
Gömleği giyili ama düğmeleri açıktı.
Olduğu duruma itiraz etmeden içeri girdik.
İsminin Esra olduğunu öğrendiğim kadın bana ters ters bakıyordu. Fakat çok ta masum duruyordu.
Gözlerinde korku görüyordum. Çenesinde ki ve boynundaki morarmalar da cabası.
" Otur şöyle "
Gösterdiği yere oturdum.
Esra da karşıma geçip oturdu.
Bakışlarımı Ali'ye yönelttim.
" Beni neden çağırdın ne konuşmak istiyorsun."
"Bir konu da yardımına ihtiyacım var Roza"
Esraya kısa bir bakış atıp devam etti.
" Buraya geleli uzun zaman olmadı ve ben bir tek sana güveniyorum. "
" Konu ne "
"Esra benim İzmir'deki şirkette çalışan bir kardeşim. Kocası olacak o itten şiddet görüyormuş yıllardır. Sırf çocuğu babasız büyümesin diye, yıllarca buna katlanmış ama sonunda çocuğunu öldürmekle tehdit ettiği için, bir şekilde evden kaçmış. Benim buraya geldiğimi öğrenince o da buraya gelmiş"
" Neden polise gitmedi ya da boşanma davası açmadı."
" Boşanma davası açmış ama karşı taraf buna müsaade etmemiş ve boşanmak istemediğini söylemiş.
Polise de gitmiş kaç defa uzaklaştırma kararı çıkarmış ama süresi dolunca da aynı şeyler devam etmiş.
Değişen hiç birşey olmamış.
O da tek çarenin ben olduğumu düşünüp buraya gelmiş."
Duyduklarım gerçek miydi.
Esraya baktığım da sessiz sessiz ağlıyordu.
" Ali bey çok özür dilerim başınıza dert oldum onlar çok tehlikeli adamlar. Benim sığınabileceğim tek insan siz diniz. Başka gidecek yerim, akrabam yok."
Siz hiç çaresiz kaldınız mı?
Sırf evladınız için, yıllarca dayak yiyip sustunuz mu?
Öldürülmekle, çocuğunuzun öldürülmesiyle tehdit edildiniz mi ?
Bunu yaşayan on binlerce kadın var.
Bir gün 'Adalet' yerini bulacak, mutlaka bulacak bulmak zorunda...
.
.
