BİR DİZİ SERİ CİNAYETLER

BÖLÜM 10 (SEZON FİNALİ)

Arabada giderken telefonum çaldı. Arabamı kenara çekmek için sinyalimi verdim ve çektim köşeye.

Arabadan inip telefonu elime aldım. Arayan Selin'di. Açtığımda arkadan bir çok kişinin sesi geliyordu.

"Sonunda kurtuldu.Çok şükür.." seslerini duyuyordum.

"Alo Selin.. Sesin gelmiyor. Ne oldu?" dedim yüksek sesle.

"Uyandı abi. Şahin uyandı. Kurtuldu." dediğinde sevinçten "Oleyyyy beeee." diye bağırdım.

"Hemen geliyorum Selin." diyip arabama atladım ve gaza bastım.

Bir an önce kardeşimi görmeliydim çünkü.

Zamanın nasıl geçtiğini anlamamış kendimi bir anda hastanenin önünde bulmuştum.

Koşarak içeri girdim ve doğruca asansöre bastım ama bir türlü gelmek bilmiyordu.

Bende hemen merdivenleri 3 er 5 er çıkarmaya başladım.

Yoğun bakım kapısının oraya geldiğimde kimsecikler yoktu. Oradan geçen bir hemşireyi gördüm ve hemen yanına gittim.

"Burada yatan bir hasta vardı şu an nerede?" dedim soluk soluğa kalırken.

"Maalesef beyfendi. Hastayı kaybettik." dediğinde olduğum yere yığılıverdim.

"Olamaz yaaa! Az önce kurtuldu haberini aldım ben. Kardeşim ölmüş olamaaazzz!" diyip olduğum yerde duvarı yumruklamaya başladım.

O an sinir krizi geçiriyor, kendime hakim olamıyordum.

Hemşirenin birilerine bağırdığını duydum. Gelen izbandut gibi adamlar beni tutmaya çalışıyordu.

Hemşire sol cebinden bir iğne sağ cebindense küçük bir ilaç çıkarttığını gördüm sonrasını hatırlamıyorum.

Uyanıp gözlerimi açtığımda karşımda Rıza Baba ve Mesut vardı.

"Kardeşim öldü mü baba? Ona sahip çıkamadım ben yaaa!" diyip ağlamaya başladım.

"Sakin ol Timur. Şahin yaşıyor. Hemşirenin bahsettiği başka bir hasta." dedi Rıza Baba.

"Nee yaşıyor muuuuu! ALLLAAHHH BEEE!" diyip kolumdaki serumu çıkartmaya çalıştım.

"Dur evlat sakin ol." diyip kolumu tuttu Rıza Baba.

"Sakin olamam baba tutma beni." diyip koşarak Şahin'in olduğu odaya doğru gittim. Kardeşim uyanmıştı.

Kapıyı açıp koşarak ona sarıldım hemen.

"Ahhh!" diyince korktum ve geri çekildim.

"Özür dilerim kardeşim. Affet." diyip başımı öne eğdim. Canını yakmıştım çünkü.

"İyiyim Timur korkma kardeşim." diyip gülümsedi bana bakıp.

"Şükür ki iyisin. Sana bir şey olsaydı ben yaşayamaz ölürdüm." derken elini tutup öptü Kübra.

"Bana bir şey olmayacak asla. Söz veriyorum karıcım." diyip o da Kübra'nın elini öptü.

Bu günün en güzel haberi Şahin'in iyi olmasıydı.

Selin bana baktı birden ve kahverengi saçlarını geriye iterken dudaklarını araladı.

"Ayşe nerede? Seninle birlikte değil miydi?"

"Şu an bu konuyu konuşmasak iyi olacak." dedim buruk bir gülümsemeyle.

Telefonum yine çalmıştı bu sefer arayan Can'dı.