Mihriban

Bölüm 1

Yeni bir hikâye ile karşınızdayım umarım beğenirsiniz sizleri seviyorum desteklerinizi bekliyorumm💖🌸

Hadi buraya hikayeyi okumaya başladığınız tarihî yazın bakeemm😂🙏🏻🌹

Sarı saçlarını deli gönlüme
Bağlanmışım çözülmüyor
Mihriban....

.
.
.
"Mihriban.. uyansana kız mektubun var" Diclenin sesiyle uyandım ama gözlerimi açmadım. Kim bu saatte mektup gönderirdi?
"Hangi densiz için beni uyandırdın bu saatte Dicle?" Kıkırdadı ve konuştu. "Ömer densizi desem meselaaa" a lari uzatarak dedi ve o an gözlerimi açtım. Hemen yatakta doğruldum ve mektubu aldım. "Şapşal yaa" diyerek çıktı odadan Dicle.

"Ömer'im.. askerim... Sevdiğim..." Bana mektup göndermişti. Ömer benim tek ailem aslında kimsesiz değildim ama babamın ailesi beni pek sevmezdi özellikle de dedem.

Bana hep "gevurun kızı" derdi. Bunu demesinin sebebi annemin Rus olması. Babam Rusya'ya iş anlaşması için gittiğin de annemi görüp aşık olmuş. Sürekli gidip gelmiş Rusya'ya iş bahanesiyle çünkü dedem asla kabul etmemiş annemi gelini olarak.

Bir gün babama annem ben hamileyim demiş. Babam çok sevinmiş ve hemen evlenmek istemiş. Dedem kabul etmeyince babam Rusya'ya yerleşmiş ben doğduğum da dedem babamı affetmis ve Mardin'e dönmesini istemiş.

Bu nedenle annem müslüman olmuş ve bende burada büyümüşüm. Tıpkı anneme benziyormusum Annemi tanıyan herkes öyle der. uzun sarı saçlarım iri yeşil gözlerim kıvrımlı kirpiklerim ve beyaz tenimle anneme çok benziyormusum. Ben 1,5 yaşındayken Rusya'dan Mardin'e dönerken kaza yaptık. Annem ve babamı.

Adımı annem koymuş. Bu yüzden adımı çok seviyordum. Annemle babamın mezarına gittiğim de onu gördüm. Ömer'i bir mezarın başında oturmuş ağlıyordu. Küçük kız kardeşi ölmüştü. Ve çok üzülüyordu. Yıllarca birbirimizin dertlerine derman olmuş, yaralarını sarmıştık.

Hızla mektubu açtım ve okumak için. Zarfın içinde benim tokam vardı. Neden göndermişti ki? Hemen kağıdı açtım ve okudum.

Mihriban
Ben çok düşündüm ve bir karar aldım. Ben bir işçi çocuğuyum sen bir ağa torunu. Bizden ne eş olur ne de dost. Annem köyden haber saldı beni bir kızla evlendirecek. Ben askerden direk köyüme Adana'ya gidecem.

Sen çok iyi birisin, dürüstsün, elini bile tutmama izin vermedin. Ben artık seni sevmiyorum. Senden de beni sevmememi istiyorum mektuba yanıt verme. Tokanı da gönderiyorum.
Kal sağlıcakla...
.
Ömer...

Ellerim titriyordu. Ömer bana bunu nasıl yapardı. Ben ona çok güvenmiştim oysa ki.
Kağıdı hızla buruşturdum ve Ömer'in bana aldığı hediyelerin bulunduğu kutuyu alıp terası çıktım. Kutunun içine son bir kez baktım.
Bana aldığı hediyelerin hepsine son kez baktım. Ve mektubu yakarak kutunun içine attım. Kutuyla birlikte tüm hayallerim ve umudum da yanmıştı.

Hızla merdivenlerden inip kapıdan çıktım. Biraz hava almam lazımdı. Arabanın anahtarını korumadan aldım ve arabaya bidnim.

Hızla sürdüm arabayı. Oraya gidiyordum Ömerle her gün buluştuğumuz yere.

Dere kenarına vardığımda her zaman oturduğumuz ağacın altında geldim. İçimi döküp Ömer'i buraya gömmek istiyordum. "Neden Ömer neden? Niye yaptın bunu bize. Ben seni sevmekten başka ne yaptım sana. Yalanmış senin aşkın da sevgin de yalanmış. Sana beddua etmeyecem ama Allah'ın dan bul."

Saatlerce ağacın altında oturup ağlamıştım. bu o kansız için döktüğüm son göz yaşımdı. Kalkıp yavaşça arabaya doğru yürüdüm. Binip geldiğim hızla eve döndüm.

Konağın kapısında ki korumaya anahtarı verdim ve açılan kapıdan içeriye girdim. Herkeste bir ağıt bir telaş vardı. Bana doğru gelen melek teyzeye sordum. "Ne oldu Melek teyze. Ne bu telaş." O da ağlamıştı burnunu çekerek konuştu. "Kızım Baran abin Bozdağ'ların kızını kaçırmış." Duyduğum şeyle şok geçirmiştim nasıl yapardı böyle bir şeyi. "Ne diyorsun melek teyze sen nerde peki Baran abim." Telaşla sorduğum soruya hemen cevap verdi. "Bozdağ konağında kızım hüküm bekleniyor." Karar belliydi aslında ya ölüm yada berdel.

Bölüm sonu..🌙

Oy verip yıldıza basalım lütfen canlarımmm 💛🌼