Mihriban

Bölüm 24

Merhaba arkadaşlar ❤️‍🩹
.
.
.
Mihraban'dan

Yemyeşil bir ondanda gölün kenarında oturuyordum. Üzerimde ki beyaz uzun tülden elbiseye baktım. memnuniyetle gülümsedim. Elbise hem güzel hemde şıktı. Elimi gölün içine daldırdım. Göl çok berrak ve güzeldi. Artık burada yaşayacaktım ve burayı sevmeye şimdiden başlamıştım. yanıma doğru yaklaşan bir kuş gelip omuzuma kondu. Bana gözleri dolu dolu bakıyordu. İstemsizce çatıldi kaşlarım. Daha sonra arkamda duyduğum sese döndüm baktım.

İleride sarı uzun saçlı bir kız çocuğu vardı. Onun burada ne işi vardı ki. Ayağa kalkıp kız çocuğuna doğru yürüdüm. Uzun kıvırcık saçları beyaz teni ve minicik burnu ile çok güzel bir çocuktu. "Senin ne işin var burada sen çok küçüksün daha." Çocuk gözlerini benden ayırmıyor ama konuşmuyorda. Sonra sol tarafta birden biri belirdi. Bu Hazardı. Sevdiğim adam yanında da oğlumuz canımız mirhanımız vardı. "Bizi neden bıraktın Mihriban. Biz sensiz yapamıyoruz. Nolur gel." Hazar ağlamaya başlamıştı. Kafamı mirhana çevirdiğim de oda ağlıyordu. "Olmaz Hazar gelemem gücüm yok. Oğlumuz sana emanet." Hazar kafasını küçük kıza çevirdi. Benim de gözlerim o tarafa döndü. Küçük kız da ağlıyordu. "Bak bu bizim kızımız ismini bile koymadım seninle koyarız diye gel hadi yalvarırım bizi sensiz bırakma." Burnum yanıyordu. Ağlamamak için kendimi tuttuğum için. Sol gözümden akan yaşı sildim. Biz kocaman bir aile olmuştuk ama ben onları yanlız bırakmıştım.

Yazar'dan

Hazar dizlerinin üzerinde yere çökmüş ağlıyordu. Kenan bey ve mehir hanım da hazar'dan farksızdı. Doktor gidecekken kapı açıldı ve hemşire hızla geldi. "Hocam Mihriban hanımdan nabız alıyoruz." Hazar hızla yerden kalkarken doktor hızla ameliyathane geri döndü. "Nasıl yani nabzı durmuştu." Hemşire doktorun hızına yetişmek için koşarken cevapladı. "Bilmiyorum hocam bir anda ağlayıp hızlı hızlı nefes almaya başladı." Doktor çok şaşırmıştı. İlk defa şahit oluyordu böyle bir şeye.

Ameliyathaneye geldiklerin de doktor hızla Mihribanın nabzına baktı düşüktü. Eliyle kalp masajı yapmaya başladı. "Hadi kalk bak eşin perişan oldu hadii." Doktor art arda eliyle kalp masajı yaparken aynı zamanda monitöre bakıyordu. Mihribanın nabzı normale dönünce herkes derin bir nefes aldı. Mihriban ailesini bırakmak istememişti.

Mihribanı uyanması için normal odaya aldıklarında Hazar da uyanana kadar başında beklemiş karısının saçlarını sevip öpmüştü. "Çok korktum güzelim sana birşey oldu sandım. Allah benden alsın sama versin." Hazarın gerçekten yüreği yanmıştı. Korkmuştu karısına birşey olucak diye.

Kapı açılınca içeriye doktor ve kızlarını kucaklarında getiren bir hemşire geldi. "Hazar bey bütün tetkitler yapıldı. Kızınızın iliği oglunuza Uyuyor. Bugün öğleden sonra ameliyat var kızınız çok küçük o yüzden imzanız gerek bütün sorumluluğu kabul ettiginize dair." Hazarın içinden korku geçti bir anlığına ve yavaş adımlarla ilerliyip kağıdı imzaladı.

Hemşire bebeği kucaklarına verip gitti. Hazar kızlarına baktı melek gibiydi. Tıpkı annesi gibi. Uyuyan kızını kendine yaklaştırdı ve boynunu koklamaya başladı mis gibi kokuyordu kızları abisinin hayatını kurtaracaktı. Kocaman bir aile olucaklardı. Hazar kızı ve oğlunu omuzuna bindirip gezdirmeyi hayal ederken uzun süredir duymak istediği sesi duydu. "Hazar" Hazar gözlerini yeşilin en güzel tonu olan karısına çevirdi sevinçle. "Çok şükür uyandın güzelim çok korkuttun beni aklım çıktı. " Mihriban Hazarın kucağında ki bebeğe uzandı. Hazar ne yapmak istediğini anlamış olucak ki kızını karısının kollarına bıraktı.
"Kızım mis kokulum hoşgeldin. İyi ki geldin." Mihriban kızını öpüp kokladı. Hazara yaşlı gözlerle bakıyordu. Bir yanından da şükür ediyordu. Ailesiyle çok mutlu olucaktı artık.

"Hazar mirhan nerede" Hazar gülümsedi. "Ameliyata hazırlıyorlar kızımız abisini kurtaracak. "Mihriban sevinçle kızına baktı. Onlar için bir mucizeydi. "Kızımıza isim düşündün mü sarı saçlarına öldüğüm." Mihriban Hazarın söylediğiyle uzanıp elini tuttu. "Hayır daha düşünmedim senin aklında var mı bir fikir" Hazar gülümsedi " ben kız çocuklara çok düşüktün büyüdüm belki de kız kardeşimden kaynaklı bilmiyorum ama bir gün bir kızım olursa adının Asya olmasını istiyordum eğer sende istersen tabiki." Mihriban kızına baktı ve fısıldadı. "Asya." Kulağa hoş geliyodu. "Sen nasıl istersen öyle olsun güzel gözlüm" Hazar eğilip karısının dudaklarını öptü. Herşey yavaş yavaş yoluna giriyordu.

Mirhan hala ameliyattaydı. Mihriban tekerlekli sandalyeyle ameliyhanenin önünde dua ediyordu. Doktor çıktığın da yüzü gülüyordu. "Operasyon çok iyi geçti şimdi uyutuyoruz. Birazdan normal odaya alacağız o zaman görebilirsiniz geçmiş olsun." Doktor gittiğinde Hazar Mihribanın önünde diz çöküp sımsıkı sarıldılar. "Çok şükür Hazar. Oğlumuz da kızımız da iyi." Hazar Mihribanın omuzundan öptü. "Çok şükür sarı saçlarına öldüğüm çok şükür artık çok mutlu bir aile olucaz."  Mihriban Hazara güveniyordu. Artık mutlu olucaklardı.

7 yıl sonra
Mihriban'dan

"Anneee. Abim saçımı çekiyor." Koşarak gelen kızım ve oğluma baktım. Asya 7 yaşında kocaman çok güzel bir kız olmuştu. Mirhan da ergenliğe girdiği için herşeye alınıp olay çıkarıyorlardı. "Mirhan oğlum karşıma kardeşine. Asya sende düşme düşeceksin." Mirhan da iyileşmişti. Uzun zamandır çok mutluyduk Hazar hiç beni kırmıyor Asya ve mirhanın üzerine titriyordu. "Sarı saçlarına öldüğüm dikkat et kalkarken karnına" hamileydim hemde ikiz. İlk duyduğumuz da şaşırmıştık ama çok da mutlu olmuştuk bugün yarın doğuracaktım. Ve 6 kişilik kocaman bir aile olucaktık. "İyiyiz biz Hazar. Arada sancım oluyor o kadar" Hazar yanıma gelip ellerimi öptü. "Kurban olduğum sen yinede dikkat et." Başımı omuzuna yasladım. Bu adamı hak edecek ne yapmıştım ki. "Babaaa hadi maç yapacaz gell." Mirhan Hazarı çağırınca beni öptü ve koşarak mirhanın yanına gitti.

Uzaktan eşime, oğluma ve kızıma baktım. Biz çok mutlu bir aile olmuştuk. Tek eksiklerimiz Erdem ve Serdem di. İkiz bebeklerimiz. Elimi karnıma koydum ve ikizlerimize seslendim. "Annem sizi çok özledik hadi artık daha fazla bekletmeyin bizi." Karnımı okşadım.

Karnıma giren sancıyla gerildim. Derin derin nefesler aldım. Sancılar sıkılaşmaya başladı. "Hazar bebekler geliyor."
.
.
.

Bölüm sonu 😻❤️

Hikaye burada bitti. Çünkü artık akışa uygun birşeyler yazmakta zorlanıyorum. Yeni fikirlerim var beni takipte kalın ve okumaya devam edin. Sizleri seviyorum hoşçakalın 🫀🌹🥰