Ένοχο Παρελθόν

6.

Από τότε που πήγε στο τμήμα ανθρωποκτονιών, θυμάται τον εαυτό του να ιντριγκάρεται από τέτοιου είδους υποθέσεις. Αυτές που τα στοιχεία έδειχναν άλλα, αλλά τα ερωτήματα που προέκυπταν, οδηγούσαν στην αντίθετη κατεύθυνση. Τις υποθέσεις που η φράση τα φαινόμενα απατούν, ήταν το σήμα κατατεθέν τους. Σε όλη του την καριέρα, είχε αναλάβει μερικές από της πιο περίεργες υποθέσεις με μεγάλο ποσοστό επιτυχίας. Έτσι έφτιαξε ένα καλό όνομα στο τμήμα και δεν άργησε να φτάσει σε σημείο να διοικεί την δικιά του ομάδα. Ίσως για αυτό και σήμερα το πρωί που ξύπνησε ήταν αρκετά κεφάτος. Ετοιμάστηκε για να φύγει, σφυρίζοντας τραγούδια που είχε καιρό να βάλει στο στόμα του. Τραγούδια, γεμάτα αισιοδοξία. Ξαφνικά σταμάτησε και κοίταξε τον εαυτό του στον καθρέφτη. Μήπως δεν ήταν σωστό αυτό; Μήπως δεν ήταν ηθικό να αντλεί θετική ενέργεια από μια υπόθεση που μια νεαρή κοπέλα είχε χάσει την ζωή της; Δεν κατάφερε να βρει απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα, και έτσι συνέχισε αυτό που έκανε χωρίς περαιτέρω ηθικές παρεμβολές.

Πήγε κατευθείαν στο γραφείο του από όπου θα επικοινωνούσε με την Μαίρη Παναγοπούλου. Την είχε δει από κοντά και είχε καταλάβει ότι ήταν μια πανέξυπνη γυναίκα. Οπότε θεώρησε καλό να της τηλεφωνήσει, γιατί αν χρειαζόταν να της πει κάποιο ψέμα, θα ήταν καλύτερο να το κάνει από το τηλέφωνο. Ήταν σίγουρος πως αν το προσπαθούσε από κοντά, σίγουρα θα τον καταλάβαινε. Πριν πάει στο γραφείο του, πέρασε από το παντοπωλείο της γειτονιάς και πήρε τσιγάρα και μπύρες. Τα βασικά όπως έλεγε πάντα, αλλά κανείς δεν καταλάβαινε αν αστειευόταν ή αν όντως το εννοούσε. Ανέβηκε στο γραφείο του. Έφτιαξε έναν κρύο καφέ και χωρίς καν να ανάψει τσιγάρο, σπάνιο για αυτόν, πήρε αμέσως τηλέφωνο την Μαίρη Παναγοπούλου. Προς μεγάλη του απογοήτευση, η κυρία που σήκωσε το τηλέφωνο τον ενημέρωσε πως η Μαίρη Παναγοπούλου είχε φύγει για το εξοχικό της προκειμένου να ηρεμήσει ύστερα από την τραγωδία που την βρήκε. Ο Βασίλης το μόνο που μπορούσε να κάνει, ήταν να της αφήσει μήνυμα στο οποίο έλεγε να επικοινωνήσει μαζί του όταν θα γύρναγε, παρόλο που ήξερε πως πιθανότατα να ήταν αργά.

Έκλεισε το τηλέφωνο και άρχισε να στρίβει ένα τσιγάρο. Στην συνέχεια το άναψε και έσρτεψε την καρέκλα του προς το παράθυρο. Οι πρώτες ακτίνες του ηλίου είχαν αρχίσει να εμφανίζονται πίσω από το απέναντι κτίριο. Όπου να ναι, θα έμπαιναν και στο γραφείο του Βασίλη, και τότε η ζέστη θα άρχιζε να γίνεται αντιληπτή. Αυτόν όμως το μόνο που τον ενδιέφερε εκείνη την στιγμή, ήταν να καταλάβει αν και ποιος από τους δύο έλεγε ψέματα: ο Αντώνης Φούντας ή η Μαίρη Παναγοπούλου. Ποιος είχε τα χρήματα να διαμορφώσει ένα σπίτι ίδιο με το σπίτι που έμενε η Ιουλία, και γιατί να το κάνει αυτό; Γιατί η Μαίρη Παναγοπούλου να δηλώσει εξαφάνιση χωρίς επαρκή στοιχεία, και ενώ η Ιουλία είχε εμφανιστεί δύο μέρες μετά στην συνέλευση των ενοίκων;