Ένοχο Παρελθόν

30.

Είχε ξυπνήσει αρκετά νωρίς γιατί έπρεπε να περάσει από κάποιο αστυνομικό τμήμα, για να επισημοποιήσει την δήλωση εξαφάνισης της Μαίρης Παναγοπούλου. Δεν χρειάστηκε να δώσει αρκετές εξηγήσεις για το λόγο που το όνομα της ήταν ήδη στην λίστα εξαφανισθέντων, καθώς από την αρχή δήλωσε πως ήταν πρώην αστυνομικός και η αντιμετώπιση του από τους πρώην συναδέλφους, ήταν αρκετά χαλαρή. Όταν τελείωσε και με αυτό, πήγε στο γραφείο του. Πριν καν παρκάρει το αυτοκίνητο του, είδε πως τον περίμενε η Αστυνόμος Μπακοπούλου στην είσοδο της πολυκατοικίας. Ενώ στο απέναντι πεζοδρόμιο, ο φρουρός τους ήταν και πάλι εκεί φορώντας το κόκκινο καπέλο. Βγήκε από το αυτοκίνητο και κοίταξε την φίλη του. Έμοιαζε χαλαρή. Είχε καιρό να την δει με τους ώμους της χαλαρούς και όχι σφιγμένους, και το κεφάλι της να κοιτάει προς μια κατεύθυνση και όχι γύρω της. Με χαρά είδε επίσης πως κρατούσε μια σακούλα από φούρνο. Κάτι που σήμαινε πως θα έτρωγε ένα καλό πρωινό. Την καλημέρισε και άνοιξε την πόρτα. Η δροσιά του κτιρίου τους ανακούφισε για λίγο, αλλά ύστερα ήρθε ο ήλιος. Το γραφείο γέμισε με τις ακτίνες του, ζεσταίνοντας σιγά σιγά ότι υπήρχε εκεί μέσα.

-Θέλω να σε ρωτήσω, του είπε αυτή ξαφνικά.

-Ε, ρώτησε με, της είπε αυτός και ήπιε μια γουλιά από τον καφέ του.

-Ποιος είναι ο τύπος απέναντι; τον ρώτησε.

Ο Βασίλης προσπαθούσε να καταλάβει για ποιον έλεγε. Για τον ζητιάνο με το κόκκινο καπέλο, ή για τον φίλο του που παρακολουθούσε στο απέναντι κτίριο, που τώρα τελευταία ερχόταν όλο και πιο κοντά με την άλλη φίλη του που δούλευαν μαζί.

Η Αστυνόμος Μπακοπούλου χαμογέλασε, καθώς νόμιζε, πως ο Βασίλης έκανε πως δεν καταλάβαινε.

-Τον ζητιάνο λέω, του είπε τελικά, μην κάνεις τον χαζό.

-Μερικές φορές είμαι, της είπε, δεν τον κάνω.

-Λοιπόν; τον ρώτησε, και το βλέμμα της έδειχνε, πως αυτή τη φορά, περίμενε μια κανονική απάντηση.

-Με βοήθησε να λύσω το πρόβλημα σου, της είπε και κοίταξε το γραφείο του, αφού ξαφνικά, δεν ήθελε να αντικρίζει το πρόσωπο της.

-Πως βοήθησε; τον ρώτησε απορημένη.

-Έλεγχε την περιοχή, της απάντησε αυτός και ετοιμάστηκε για την ερώτηση που ήξερε πως ήθελε να του κάνει από την πρώτη στιγμή.

-Ποιος ήταν; του είπε χωρίς δισταγμό.

Ο Βασίλης φάνηκε να το σκέφτεται.