32.

10 4 0
                                    


Ύστερα από τα μεσημεριανά γεγονότα, ο Βασίλης δεν ήθελε να δει κανέναν. Για αυτό και είχε ενημερώσει την Αστυνόμο Μπακοπούλου ότι θα ήταν σπίτι του. Ένα ψέμα που ούτε η ίδια πίστεψε, αλλά σεβάστηκε την επιθυμία του να μείνει μόνος. Μια επιθυμία που δεν σεβάστηκε η Χριστίνα για δύο λόγους. Πρώτον γιατί δεν την ενημέρωσε, και δεύτερον,γιατί έπρεπε να αντιγράψει όλα όσα είχαν βρει γιατί την επόμενη μέρα θα έπρεπε να τα παραδώσουν όλα στον αξιωματικό που είχε αναλάβει την υπόθεση, ο οποίος είχε ζήτησε από την Αστυνόμο Μπακοπούλου, λίγο πριν αρχίσει η μόνιμη άδεια της, να συναντηθούν για να συζητήσουν από κοντά την υπόθεση. Η Χριστίνα αγνοούσε τον Βασίλη που στεκόταν στο παράθυρο και έπινε μπύρες κάνοντας το ένα τσιγάρο μετά το άλλο και μονολογώντας διάφορες ασυναρτησίες. Ξεκίνησε φωτογραφίζοντας όλα τα μηνύματα που είχαν ανταλλάξει οι δύο γυναίκες. Η Μαίρη Παναγοπούλου και η άγνωστη μέχρι τώρα, και εν δυνάμει δολοφόνος. Στην συνέχεια άρχισε να εκτυπώνει όλα όσα είχε στον υπολογιστή της, καθώς φοβήθηκε ότι θα της ζητούσαν να ελέγξουν τον υπολογιστή της. Ο εκτυπωτής άρχισε να δουλεύει, και αυτή έπαιρνε βιαστικά το κάθε χαρτί που έβγαινε και το έλεγχε.

-Αυτό τι είναι; είπε και έτεινε ένα χαρτί προς τον Βασίλη.

-Δεν ξέρω, της απάντησε αυτός χωρίς καν να κοιτάξει.

-Βασιλάκη, άσε την κλάψα και ενεργοποιήσου, του είπε αυτή αυστηρά.

Αυτός χαμογέλασε και γύρισε προς το μέρος της.

-Βγάζεις τα απωθημένα σου από τότε που δουλεύαμε μαζί; την ρώτησε αστειευόμενος και πήρε το χαρτί στα χέρια του.

Με έκπληξη είδε πως ήταν η φωτογραφία που είχε τραβήξει η Αστυνόμος Μπακοπούλου στο σπίτι της Μαίρης Παναγοπούλου και είχε ξεχαστεί στον εκτυπωτή. Όπως αυτή, έτσι και εκείνος, αναγνώρισε αμέσως την Ιουλία που ήταν στο κέντρο της φωτογραφίας, χαμογελαστή και με το πρόσωπο της να αστράφτει από ευτυχία. Έβγαλε την φωτογραφία από την τσέπη του και έβαλε την μια δίπλα στην άλλη. Οι δύο φωτογραφίες είχαν κάποια χρόνια διαφορά. Σε αυτήν που είχε βρει στον τόπο του εγκλήματος, η Ιουλία ήταν πιο μεγάλη, πιο μελαγχολική και σίγουρα χωρίς την λάμψη που είχε στην πρώτη φωτογραφία.

-Τι άλλαξε μέσα στα χρόνια, μονολόγησε, έχει να κάνει με το μυστικό που έκρυψε καλά η Παναγοπούλου;

-Δεν σε άκουσα, πετάχτηκε η Χριστίνα που νόμιζε ότι μίλαγε σε αυτήν.

-Τίποτα, σε μένα μιλάω, της είπε αυτός.

Ένοχο ΠαρελθόνDonde viven las historias. Descúbrelo ahora