|Ajan H| (Düzenleniyor)

5.Bölüm ⭐Gizli Dedektif⭐

Merhabalarrr... Biraz beklettim kusura bakmayın arkadaşlar. Ama biliyorsunuz okulum ve sınavlarım var. Bu yüzden her gün yazamıyorum. Her neyse çok uzatmadan geçelim isterseniz.Umarım beğenirsiniz.İyi okumalar 💖📑

(Bu Gece)

Yine karanlık boş bir odada uyandım. (Zaten bayılmamıştım). Az önceki odaydı galiba. Odaya girdi yine, Alexa kılıklı kadın. Alexa kılığına girdiğini bana zarar verdikten sonra anladım. O Alexa olamazdı. Bana zarar vermezdi, benim en yakın arkadaşımdı çünkü.

" Sen Alexa değilsin biliyorum. İstesende olamazsın. Maske takıyorsun değil mi seni ucube! Çıkar maskeni bu Alexa olamaz!"

"Fazla safsın Hazel. Benim, Alexa. Jack'i elinden alan arkadaşın!" Kötü bir kahkahayla bana yaklaştı. Bu o değildi çok iyi biliyordum. Ayrıca Jack'i elimden onun aldığını o zaman bile düşünmemiştim.

"Söylesene bizim baloya gittiğimiz gün ben yüzüme ne yapmıştım. Sen nasıl tepki vermiştin?" Bilemez biliyorum. Saçmalar en fazla.

"Çok çirkin olduğunu söylemişimdir. Salak!"

Tabii tabii, bende yedim. Her halimle güzel olduğumu söylemişti. Benim kankim. Özledim ya. Burdan çıkayım sana portreler çizeceğim kız!

Buradan kesin çıkacağım. Tek başıma olmasada birileri kesin beni bulmaya gelecek. Az önce boşuna bayılmadık tatlım. Masanın üstüne enayi gibi koyduğun telefonu almak içindi. Şimdi bekle sen polis amcalar geliyor. Ben şimdilik durumu idare edeyim.

" A-Alexa bu sen misin? "İçimden kıkırdıyorum şu an.

"Pff salak ya ne sandın! Alın şunun canını beyler!" dedi ve kapıdan içeri giren iki iri adam ceplerindeki silahla bana doğru gelimeye başladı. Ne yapmalıydım. Heh buldum. Tekrar bayıl! Bir de baygınken kafana sıksınlar öyle mi? Aptal! Düşüün, düşün. Buldum! Cebimdeki bıçak. Evet cebimde bir bıçak var.

Cebimdeki bıçağı almak için elimi cebime soktum. Şükürler olsun hala farketmemişler. Enayilere bak ya. Keseyim şu ipi de. Oh mis gibi oldu. Eevett gelin bakalım.

"Son sözlerini söyle" dedi. Sırıtarak, iri yapılı sakallı adam. Bekle sen bekle. Son gülen iyi güler.

Son sözlerim, "Hepinize Allahtan sabır diliyorum beyler"

Kafamı hızla aşağı indirdim. Elimde tuttuğum bıçağı çıkarıp silahı kafama dayayan adamın sırtına birkaç defa sapladım. Cebindeki silahı ani bir refleksle kavradım ve öbür sakallıyı tek bir kurşunla sağ göğsünden vurdum. Alexa kılıklı kadın odadan az önce çıkmıştı. Ama kurşun sesinden dolayı odaya daldı.

"Sen, ne yaptın!"

"Sadece kendimi kurtardım tatlım. Şimdi sıra sende. Önce maskeni çıkar!"

"Hayır! Baban beni öldürür!" Yalan söylüyor hala ya deliricem. Babamla ne alakası var! Elimdeki silahı kadına doğrulttum. Evet kadın, çünkü o Alexa değil.

"Çıkar şu maskeyi!"

"T-tamam dur. Tamam"

Elleri kafasına giderken, gelen polis sirenleriyle sirkelendim. Polisler gelmişti, foyası şimdi ortaya çıkacaktı. İşte tam o sırada ben polislerin geleceği kapıya bakarken kahrolası kadın elimden silahı hızla çekti ve elimden aldı. Zaten mermisi kalmamıştı (deminden beri kıza blöf yapıyorum)

"Şimdi kim ölecek belli oldu" Salak! Hızlı bir tekmeyle kızı yere indirdim ve üstüne atladım. Silahın tetiğine basmıştı ve şansıma tüküreyim içinden bir kurşun omzuma isabet etti. (İçinde mermi kalmadı sanıyordum) Ne yapayım silah kullanmayalı koca 6 yıl geçti. Evet 6, Jack'i kaçırdığını düşündüğüm birinin araba tekerine sıkmıştım.