Seni sevmek bir hataydı ||AzDen||🌈 ~GxG~

~0.9~🌈

0.9📚

Azra'dan

Sabah saat 9:25

Leman:"Neden hala toparlanmaya çalışmıyorsun anlamıyorum. Hayır yani dışarda uyuya kalmak ne Azra ya?!" Gözlerimi devirdim

Azra:"Ya tamam Leman ya, büyütmene gerek yok."

Leman:"Öyle mi diyorsun? Bir gün seni yolda bulursak ozaman görüşeceğiz seninle." Dedi sinirlenmişken.

Leman dediği olabilirdi aslında. Yolda aniden uyuya kalıp, bir arabada beni çarparsa ozaman bende bu lanet hayattan kurtulmuş olacağım.

~~~

Lockerimi önünde durduğumda kaykayımı duvara yaslayıp lockerim açmak için cebimdeki anahtarı aldım. Lockerimin kilidi açıp, kitabımı alırken lockerim aniden serçte kapandı. Parmaklarım lockerimi arasına kaldı. Acıyla bağırdım..

Azra:"AAHH HASSIK-!!!..." Açıdan hafif eğilmeye başladım.

"Özledin mi beni?-..." dedi sırıtarak. Kimin olduğunu bilip başımı direkt arkaya çevirdim.

Erkan..

Azra:"Ahh! Ulan göt! Aç lockerimi! Ahh!!" Açıyla inleniyordum sürekli..

Erken:"Hm, canım açmak istemiyorsa?" Erkan lockerimi kapısı biraz daha kapatınca parmaklarım çıtlamaya başladı.

Azra:"AHH! PARMAKLARIM!!" Parmaklarım kurtulsun diye Erkanı sert bir şekilde tekmeledim ama işe yaramadı..onu daha çok sinirlendirdim.

Erkan:"Bırakmamı istiyorsun demek, öyle mi?" Erkan lockerimi kapısı aşırı sert kapatırken parmaklarım çatırdamaya başladı aynanda kanamaya başladı. Daha çok bağırdım. Etrafımızda insanlar bakıyordu ama hiç biri yardım etmiyordu..

Erkan lockerimi kapısını sonunda açıp beni yakamdan yakalayıp sertçe yere yapıştırdı. Parmaklarımı bakıp hareket ettirmeye çalıştım ama yapamıyordum.

Azra:"Ne istiyorsun benden ruh hastası! Verdin dayaklar yetmediği mi?! Offf parmaklarımı hissetmiyorum, kırıldı galiba!" Diyip hafif ağlamaya başladım. Parmaklarım çok kötü ağrıyordu.

Erkan:"İyi. Sevindim." Diyip parmaklarımı basıp yanımdan ayrıldı. Yine açıyla inledim.

Yerden kalkmaya çalışırken biri kolumdan tutup kalkmaya yardım etti. Kimin olduğunu görüp duraksadım.

Azra:"Deniz?.." Deniz kolumdan sıkıca tutup sürüklemeye başladı.

Azra:"B-bırak kolumu, n-ne yapıyorsun!" Cevap yok.

Azra:"Deniz bırak kolumu! Nereye götürüyorsun beni!" Yine cevap yok. Neyse boşuna uğraşmim. Benim gibi eziklerle konuşmaz..

~~~

Azra:"Çok saolun hemşire hanım." Diyip odadan çıktım. Çantamı omzuma alıp Denizi yanına gittim.

Deniz:"Bitti mi?" Başımı evet sallayıp hafif gülümsedim. Deniz yerinde kalkıp beraber hastanenin çıkış kapısının gittik.

Azra:"Gidelim mi şimdi?-"

Deniz:"Gidelim de sen en iyisi çantanı bana ver, evine geline kadar taşarım ben." Deniz çantamı alıp taşımaya başladı. Nedense yine gülümsemeye başladım.

Azra:"Pekii.."

~~~

Kapımın önüne durup Denize döndüm.

Azra:"T-teşekkür ederim yardım ettiğin için." Dedim sakın bir ses tonuyla.

Deniz:"Önemli değil." Diyip çantamı uzattı. Çantamı alıp son bir kez defa Denizi baktım

Azra:"İstiyorsan-" Sözümü bitirmemi izin vermeden

Deniz:"İşim var. Gelemem." Diyip yanımdan ayrıldı. Aptal kafam. Deniz neden senin evine girsin ki. İç çekip evime içeri giriş yaptım.

~~~

Deniz'den

Kapımın önünde durup içimden dua ediyordum. Umarim o tipsiz gelmemiştir. Evimi sonunda giriş yapıp salona girdim. KIMSE YOKTU. Rahatça nefes verip kendimi koltuğa attım. Nedense birden Azrayi düşünmeyi başladım. Eli nasıl oldu acaba? Bişey ihtiyacı var mı? Onu nasıl olup olmadığını arasam mı acaba?-..aman neyse. Gözlerimi kapatıp kendimi uykuya bıraktım.

~~~

Müge:"Kanka sanada çay alayım mi?" Başımı hayır salladım "hayır ben iyim böyle." Diyip etrafımı baktım. Azra nerde ya- BULDUM. Ama tek başına değildi Leman ve o şerefsiz ruh hastası Reyhan yanlarındaydı. Reyhan çayını yudumu alırken sırıtmaya başladım.

Deniz:"Hatırlıyormusun, Reyhan bilerek bana çarpırken çayım üstüme dökülmüştü."

Müge:"Hatırlıyorum da, napacaksın ki?" Dedi meraklanarak.

Deniz:"görürsün şimdi." yanlarına gidip Azrayı baktım. "Selam afiyet olsun. Azra, parmakların nasıl oldu?" Gözlerim Reyhana kayıp bana sinirli sinirli bakıyordu. Gözlerimi devirdim.

Azra:"İ-iyim Deniz sağol sen n-nasılsın." Dedi gülümseyerek. "İyi."Reyhana yanına geçerken önündeki çayı Reyhana üstüne döktüm. Reyhan yerinden sıçrayıp hafif açıyla inlendi.

Leman:"Napıyorsun sen Deniz. Salak mısın!"

Reyhan:"Manyak mısın sen kızım?!" Dedi çok sinirli bir şekilde. Bende güldüm "Aa çok pardon ya görmemişim."

Reyhan:"Ulan şimdi seni var ya-" Reyhan üstüme saldıracaken Azra ve Leman, Reyhanı tuttular.

Deniz:"Sakın ol güzelim. Ödeştik şimdi."

Reyhan:"Ben senin-" Azra Reyhanın sözünü keser.

Azra:"Yeter be! Sakin olun artik. Deniz sende git artik lütfen." Azra bunu söyleyince sinirlenmiştim aynanda bozuldum. Son bir kez defa Reyhana sinirli bakıp yanlarından ayrıldım. Müge'de direkt peşimden geldi.

Müge:"Kanka o neydi öyle?! Hiç beklemezdim senden." Göz devirdim "Tamam ya uzatma. Daha fazla bu konuyu açmayalım."

Müge:"Peki kanka. Diğerleri yanlarına gidelim ozaman. Burda çok ezikler geziyor." Sırıttım

Deniz:"Doğru. Hadi gidek." Kesinlikle yaptığımı pişman değilim. Sonuçta hakketti o ruh hastası. Düşündükçe daha çok sinirleniyordum.

Neyse olanı oldu artik.