Kaybolan Saray

7. Bölüm

Aradan 4 ay geçer...
Yıl 1536 24 Ağustos...
Nurgüzel den;
Şehzadem ile has bahçeye çıktık ve koltuğa oturup Şehzademin minik elleriyle oynamaya başladım..
Nurgüzel: Şehzade Orhanım benim sen büyüyünce kral olacak ben kraliçe olacağım sen beni yalnız bırakmayacak bana bakacak.
Orhan: Hıııığhk.
Nurgüzel: Sen padişah olacak ben sultan olacağım.
Orhan: Hıııığhk.
Ve Şehzade Orhan ellerini emmeye başlar...
Nurgüzel: Siyah saçlarına kurban olduğum oğlum benim.
Orhan: (:
Ve o an Cihangir gelir...
Cihangir: Bu kim?
Nurgüzel: Bu senin yiğenin Şehzade Orhan.(:
Cihangir: Yani ben amca mı? Oldum.
Nurgüzel: Evet sen amca oldun Cihangir.(:
Ve Nurgüzel Cihangir in saçlarıyla oynamaya başlar Cihangir ise Şehzade Orhan ın elleriyle oynar...

Ve şimdi de Mehmet e bakalım...
Mehmet den;
Ben artık baba olmuştum çok mutluydum o an bunları
düşünürken içeriye cariye geldi..
Cariye: Merhaba Şehzadem ben size geldim.
Mehmet: Kim gönderdi?! Ayriyeten ben seni istememiyorum!.
Cariye: Hiç kimse ve ben sizi istiyorum.
Mehmet: ! PAŞA ALIN BU DELIYI BURADAN FALAKAYA YATIRIN!
O an bu sesleri duyan paşa içeri girer...
Paşa: Şehzadem.
Mehmet: Alın bu kızı falakaya yatırın.
Paşa: Peki Şehzadem.
Der ve kızı falakaya yatırır...
Mehmet de has bahçeye çıkar ve Nurgüzel i görüp Nurgüzel in yanına gider...
Nurgüzel: Mehmetim.(:
Mehmet: Nurgüzelim.(:
Orhan: (:
Cihangir: Orhan güldü.
Nurgüzel: Evet çok tatlı gülüyor değil mi aynı senin gibi çok tatlı.
Cihangir: (:
Ve Mehmet Nurgüzel in dudağına yapışır Nurgüzel de karşılık verir ve 10 dk öpüşürler sonra ayrırlar...
Mehmet: Seni çok seviyorum Nurgüzelim.
Nurgüzel: Bende seni seviyorum Mehmetim.
Orhan: (:
Ve beraber koltukta otururlar...
Bölüm son...