42. Bölüm

97 1 0
                                    

Mihriban dan;
Uyandığımda daha yeni güneş doğuyordu ve kalkıp üstüme kırmızı elbisemi giyindim sonra da koltuğuma oturup babamın resmini çıkarıp özlemle ve hasretle bakmaya başladım babama evet belki de aylar geçmiş yıllar geçmişti öleli babam ama babam benim kalbim de hala yaşıyordu canım babam..
Mihriban özlem giderdikten sonra 2 yaşındaki kızının yanına gidip kızını sevmeye başladı...
Mihriban: Kızım benim Esmam benim.
Esma: Annem.(:
Mihriban: (:
Mihriban dan;
Kızım ile ilgilendik sonra haremi dolaşmaya karar verdim çeşit çeşit kızlar gelmişti ve tatlı bir rekabet içerisindeydiler..
Kız: Hoşgeldiniz Mihriban Sultan.
Mihriban: Hoşbuldum neyse harem de bir sıkıntı var mı?
Kız: Yok Sultanım harem de bir sıkıntı yok.
Mihriban: İyi o zaman.
Diyerek Mihriban haremi gezdikten sonra dairesine çıkıp balkonuna çıktı...
Mihriban: Ben Mihriban Sultan ben hiç bir Sultana benzemem çünkü ben Şehzade Mehmet in kızıyım.
Mihriban Sultan

O an rüzgar derinden esmeye başladı Mihriban ise babasının yanına gitmeye karar verip türbeye gitti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

O an rüzgar derinden esmeye başladı Mihriban ise babasının yanına gitmeye karar verip türbeye gitti...
Mihriban: Babacığım bak ben geldim 5 yaşındaki kızın büyüdü şuan 29 yaşında ya sende büyüdün mü? Babam ha seni çok seviyorum babacım ve sana çiçek getirdim biraz da su belki susazmışsın dır.
Diyerek Mihriban babasının yanına gelip çiçeği bırakıp dua okumaya başlar sonra da ise babasıyla hasret giderdikten sonra geri dairesine gidip kendi yatağına oturup kitap okumaya başlar sonra da ise kitap okurken uyuya kalır...
Bölüm son...

Kaybolan SarayHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin