29. Bölüm

117 0 0
                                    

Aradan 8 ay geçer...
Yıl 1542 18 Mart...
Nurgüzel den;
Edirne ye gideli yani Mehmetimin seferimin olduğu yere gideli 8 ay geçmişti tabi bu süreç içerisinde gebe olduğumu öğrenmiştim ve şuan 8 aylık gebeydim ve Mehmetimin çadırında kalıyordum ben çocuklarım ise ayrı çadıra konulmuştu..
Ve Mehmet çadırın içine girer...
Nurgüzel: Mehmetim seni çok seviyorum.
Mehmet: Bende seni çok seviyorum canım içi.
Ve Mehmet Nurgüzel in yanına oturup Nurgüzel in karnın üstüne elini katar...
Mehmet: Sizi çok seviyorum.
Nurgüzel: Bizde seni çok seviyoruz.
Ve ikisi beraber birbirlerine sarılırlar Mehmet Nurgüzel den hiç ayrılmak istemiyordur zaten Nurgüzel de Mehmet den hiç ayrılmak istemiyordur ve bir daha birbirinden ayrılmamaya yemin etmişler gibi birbirlerine sımsıkı sarılırlar...
Nurgüzel: Senden ayrılmayacağım sen benim için sonsuzsun Mehmetim.
Mehmet: Sende benim için Nurgüzelim.
Ve 10 dk öyle dururlar sonra ise Mehmet i yardımcısı çağırır ve ormana giderler...
Nurgüzel ise kendini yatağa bırakmış ve karnını okşuyordur...
O an bir ses gelir ve bu ses ile Nurgüzel yataktan doğrulur...
Bölüm son...

Kaybolan SarayHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin