Kaybolan Saray

37. Bölüm

Yarın olur...
Yıl 1566 2 Ekim...
Nurgüzel den;
Gözlerimi yeni bir güne açtığımda nedense suratım da bir küçük tebessüm oluştu ve o an aklıma kaybolan sarayım geldi ve kalkıp üstümü giyindim sonra ise bugün ilk emrimi açıklamak için balkona çıktım..
Nurgüzel: İlk emrim güllerin ve sarmaşıkların arasında kaybolan sarayımı aktifleştirip oraya yerleşmek.
O an herkes kulaktan kulağa konuşmaya başlarlar ve fısıldılar iyice sinek vızırtısına dönüşür gittikçe ta ki Nurgüzel konuşana kadar...
Nurgüzel: Evet duydunuz hadi herkes görevinin başına.
Der ve Nurgüzel dairesine çıkar...
Nurgüzel den;
33 yıldır istediğim şey sonunda oluyordu buda bana tebessüm etmeme neden oldu şuan aynanın karşısına geçmiş gülüyordum o an kapım çaldı kısa bir geel dedikten sonra kapım açıldı içeriye yardımcım Zare girdi..
Nurgüzel: Ne oldu Zare?
Zare: Sultanım Şehzadeniz Orhan ın cariyesi doğum yapmış.
Nurgüzel: Peki kız mı? Olmuş erkek mi?
Zare: Kız olmuş Sultanım sizin isim vermenizi istedi Şehzade Orhan.
Nurgüzel: Hmm o zaman adı Ayşenur olsun.
Zare: Peki Sultanım.
Diyerek Zare gider...
Nurgüzel: Bugün hep güzel haberler üst üste geliyor ne güzel keşke hep böyle olsa.
...: Keşke..
O an dolabın arkasından ses gelir Nurgüzel ise o sesin olduğu yere gidip...
Nurgüzel: Kim var orada?!
Bölüm son...