ကောင်ဆိုးလေးရဲ့ ဆရာ (Completed)

Part 9

ပထမဆုံးအတန်းချိန်နှစ်ချိန်ပြီးသွားလေပြီ
သို့သော် ဆရာကင်ရဲ့ အရိပ်အယောင်ကို နည်းနည်းလေးတောင်မှ မတွေ့ရ
ထို့ကြောင့် ဂျောင်ဂုလဲ စာထဲ၌ အာရုံလုံး၀မရှိ
သူလူတစ်ယောက်ကိုအရမ်းလွမ်းနေသလိုခံစားနေရသည်။
မျက်ရည်များလဲ ဝဲနေသည် လွမ်းတဲ့စိတ်ကြောင့်ပေါ့

Time skip

နေ့လည်စာစားချိန်ရောက်တော့ အကုန်လုံး ကန်တင်းကို သွားကြသည်။

JH - ဂျောင်ဂုရေ ဆရာကင်က အခုထိမလာသေးဘူးထင်တယ်

Jin - ဟုတ်တယ် သူ့နားနေခန်းထဲမှာလဲ မတွေ့ဘူး ဒီနေ့ ဆရာကင်ခွင့်ယူထားတယ်ထင်တယ်

JM - သူနေရောကောင်းရဲ့လား?

Jk - မသိဘူး ကျနော်သူ့ကိ‌ုတွေ့ချင်တာပဲသိတယ်

JM - မငိုပါနဲ့ ဂျောင်ဂုရ သူမနက်ဖြန်လာမှာပါ

RM - မင်းရဲ့ အမေ ပြန်လာတဲ့အချိန်ထိ ငါတို့နဲ့ အတူနေချင်လား

JK - မနေတော့ဘူး hyung ကဖေးအလုပ်ကလဲရှိသေးတော့

JM - ငါတို့ဆီကနေ သွားလဲရတာကို

Jk - အရမ်းဝေးတယ်လေ hyungရဲ့

Jin - ဟုတ်ပါပြီ လာချင်ရင်လာခဲ့နော် အချိန်မရွေးwelcomeပဲ

Jk - ကျေးဇူးပါ hyung

Time skip

အချိန်အားဖြင့် နှစ်ရက်ကုန်သွားလေပြီ
ဆရာကင်က ကျောင်းလဲမလာသလို ကဖေးကိုလဲ မလာချေ။
ဂျောင်ဂုစိတ်ပူမိသည်။
သူ့အမေကလဲ ဖုန်းလေးတစ်ချက်တောင် မဆက်ပေ။
သူစိတ်လဲ တိုမိသည်။
သူ့ကိုယ်သူ ဆရာကင်ကို ငြင်းမိတဲ့အတွက်ကြောင့်ပေါ့။
အတိတ်ကိုပြန်သွားပြီး အရာအားလုံးကို ပြန်အဆင်ပြေသွားအောင် လုပ်ပစ်လိုက်ချင်သည်။

နောက်တစ်နေ့ ကျောင်းရောက်တော့

JM - ငါတို့ကျောင်းအုပ်ကြီးကို သွားမေးကြမလား?

Jk - မသွားဘူး

Jin - ဘာလို့လဲ ?

Jk - ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး သူလာတဲ့အထိကျနော်စောင့်မယ်

JM - ဟိုမှာ ယွန်းပဲ ဟေး ယွန်းခနလောက်

Yoon - အင်းပြောလေ ဂျီမင်း