My other self (Vetja ime tjeter)

.27.

Pas 2 ditesh dola nga spitali..dhimbje kisha pak por duhej te jetoja me to..nese shtrati me bente per vete do e kisha te veshtire te rikuperoja me pas pertacine...
Familja Wilson me mori ne shtepine e tyre...isha ne pjesen e pasme te makines se tyre...gjithe rrugen shihja nga xhami dhe mendoja se cfare do te ndodhte me pas..doja te dija me teper...doja te dija te vertetat qe me fshiheshin ose s'me ishin treguar ashtu dic duhej...pas nje cope rruge u gjenda serish perballe me shtepine e madhe...atehere kisha hyre si nje pastrues i rendomte ndersa sot po hyja si nje i ftuar...si nje inspektues per te ditur te verteten...
Nikolai u ul nga makina dhe me hapi deren per te me ndihmuar...
-Eja Persi,mbeshtetu tek une sa per tu ngritur...
Nikolai me kapi krahun dhe nje rrenqethje me pushtoi trupin...akoma nuk e kisha marre veten nga kjo gje...pervec Liamit i cili mund te me prekte deri diku pa me sjelle shqetesim,te tjeret me prishnin rehatin...duhej dhe pak kohe te rikuperoja veten dhe te mesohesha me prekjet...duhej te eliminoja cdo dobesi apo frike te Persivalit...
-Mos me prekni...
Largova krahun nga kapja e tij dhe sikur e mbrova duke e kapur me doren tjeter...
-Je mire,mos te vrava ?
-Jo,nuk eshte kjo....
Nuk fola me...ngurova te flisja me teper...Nikolai qendronte para meje si ndertese...
-Nikolai cfare ka ?
-Asgje e dashur por duket se do te ngrihet vete...
-Persi i dashur,ti akoma mund te kesh dhembje...
-Jo jam mire...nuk ka asnje problem...nuk ndjej shume dhembje...
Burre e grua u pane ne sy...sikur po kerkonin pergjigje...nuk doja qe te me shihnin me keqardhje...nuk e doja meshiren e tyre dhe te askujt...Persi nuk e donte ate gje...
Pavarsisht se ecja ngadale po ecja vete pa ndihmen e askujt...ndonjehere kisha dhembje dhe kjo me shkaktonte rrudhje te turinjve por fundja kujt i behej vone...dhembjet e trupit nuk ishin asgje kur shpirtin e kisha plage...dyert e medha u hapen per te dyten here per mua...
-Mire se te gjeta,-thashe me veten duke i dhene nje buzeqeshje sfiduese shtepise
Une kisha dy personalitete...Persivalin dhe Persin...dy jete te ndryshme..
E shkuara dhe e tashmja sikur luftonin me mish e me shpirt per te mbjelle faren e vet...faren qe do mbinte ne te ardhmen...
-Mos qendro shume ne kembe Persi...eja te te qoj ne dhomen tende ku mund te pushosh...sa i perket shkalleve...
-Jane 16 shkalle...s'jane shume do i ngjis duke u mbajtur ne parmak...
E plotesova fjaline e tij krejt nga hiqi...nurmin e shkalleve as vete se di pse e shtova...mbase e bera per t'ia mbyllur gojen atij si me ironi...
Fillova te ngjisja shkallet duke ndjekur nje nga sherbyeset qe me kish dhene mundesine per te hyre ne kete shtepi per here te pare...pianoja qendronte aty...tani dukej me e shndritshme...me me jete...mbase e kishte gjetur te zotin e duhur...kishte gjetur gishtat e duhur...e pashe hijerende tek qendronte...ama tani nuk mundej me te me mashtronte me ate flirtin e saj...
-Kjo eshte dhoma juaj zoteri..
-Deri dje isha pastrues...si ndyshojne titujt kaq shpejt ?
-Tani je i ftuar ne kete shtepi djalosh..mireserdhe serish
-Faleminderit
Dera u mbyll pas meje...tashme isha zoteri...zoteri nga hiqi...zoteri pa merite...
Tashme isha vetem...une,orendite dhe ajri...nuk doja te pushoja dhe nuk iu qasa shtratit aspak...u drejtova tek dritarja e madhe qe e kisha perballe..u afrova dhe holla nje shikim nga pamja qe me ofronte...gjithcka qe mund te shihja ishte nje kopsht i bukur..edhe pse ne dimer ishte i mirembajtur...kishte nje kend te vogel me nje tryeze dhe dy stola te bukur qe ishin te strukura nen nje kupole te bukur hekuri qe i bente hije...kishte ca shkurre te medha qe dukeshin se ishin trendafila...si per cudi aty kishte mbijetuar nje trendafil i kuq...lulet e preferuara te nenes sime...sa here qe permendja nenen time bez-bezet ne mendjen time nuk kishin te sosur...mendimet ishin aty per nje kohe te gjate saqe ndonjehere nuk e dija se te kujt ishin ato mendime...te Persivalit apo te Persit...ndonjehere nuk i njihja...ishte bere lemsh cdo gje...mendja ime ishte nje lemsh...nuk e dija se cilat mendime ishin me te miat...i vetmi mendim i cili qendroi si pike kulmore ne mendjen time ishte "Uroj qe nena ime te jete varrosur me trendafila"...