My other self (Vetja ime tjeter)

.37.

E verteta me ne fund doli...kisha besuar genjeshtren gjithe keto kohe...i dhashe te drejte atij njeriu qe na shkaterroi...urreva cdo gje qe lidhej me nenen time...
Pas leximit te letres u drejtova per nga dhoma ime dhe u kyca brenda per ore...
Dera sa nuk u shemb nga trokitjet e Nikolait dhe Celestes..
Doja nje reflektim...isha zhytur ne erresiren qe la dielli pas perendimit...hena si perhere ishte atje...ajo dinte sekretet e mia...
Erresira tashme nuk me frikesonte si dikur kur isha femije...ate nate kuptova qe erresira mund te shnderrohet ne shume
gjera...ajo mund te jete nje kohe,pikerisht pas perendimit...ajo mund te jete nje moment paqeje...mund te jete nje vend ku sekretet me te erreta marrin jete,nje vello ku shume mekate presupozohen se mbulohen...per disa erresira mund te jete edhe nje zgjidhje se kush do te jesh...se cfare do te zgjedhesh...nje zgjedhje e te qenurit...
Ajo me dha zgjidhje...me dha liri nga vargonjte qe me kishin gjakosur duart...
Lusiana Knight,gjyshja ime,nje soprano e njohur qe as me shkonte nder mend se mund te kisha lidhje me njerez te njohur dhe sidomos me nje soprano sikur ajo...
Mbaja mend kur pyesja nenen time se perse nuk shkonim fundjavave tek gjysherit me thoshte se ata po flinin me engjejt...
Vendosa te dilja nga dhoma pas disa oresh..ne sallen e ndenjes ishin Nikolai dhe Celestja qe dukeshin te shqetesuar...
U afrova atyre dhe u dhashe letren qe ta lexonin dhe ata...ta dinin dhe ata se kush isha...nuk ishte arrogance fundja vetem krenari per ate cka mbaja ne gjak...fundja deri diku per kete pjese...
Isha krenar per dy femrat me te fuqishme te jetes sime qe ishin plote jete per kete bote te ftohte deri ne berthame....te nenvleresuara...viktima te nje shoqerie maskiliste dhe viktima te njerezve ziliqar...
Tashme e dija shume mire se cdo te beja...e dija shume mire se cili ishte vendi im ne ciklin e jetes...kush isha une dhe cfare do beja une....
Lashe cdo mesim pergjysem nuk i vazhdova me tej...vendosa te vazhdoja karrieren per muzike...
Nje dite arrita te shihja nje njoftim per pjesmarrje ne ne nje konkurs muzikor...nje program qe konsistonte ne kendim per plot 5 jave qe finalizohej me nje fitues...
Sa i perket kendimit,une kendoja per qef me nenen time ne te shkuaren por nuk e kisha praktikuar keto kohe...nje dite u drejtova nga deti dhe fillova te kendoja atje...Nikolai dhe Celeste ishin te paret qe me degjuan pas kaq vitesh...epo cdo kujt i pelqen zeri i tij por puna eshte kur para teje ke nje juri me kengetare qe kane bere buje....
Mendoja gjate gjithe kohes qe gjyshja ime ishte nje soprano dhe ime me kishte arritur ne audicione per kendim...keshtu qe une kisha nje miksim fantastik saqe edhe vete juria nuk kishte hasur asnje si une me pare...
-Ndalo,ndalo,ndalo....
Zeri im u shua pas kesaj komande qe njeri nga pjestaret e jurise dha per te ndalur muziken...
-Ka ndonje gje qe nuk shkon ? -pyeta
-Nuk me mbush mendjen se po kendon vete me kupton...je i sigurt qe nuk po ben me hile dhe po perdor aksidentalisht Auto-Tune...nuk ka asgje te keqe per ta pranuar...
-E vertete qe s'ka gje te keqe per te pranuar prandaj po e pranoj se kam talent...
Publiku filloi te duartrokiste me sa i vinte....po e kruaja ndoshta me antarin e jurise por fundja ishte e verteta...
-Epo ne rregull atehere meqe te pelqen te luash fort mund te kendosh akapela...kete kenge ose nje tjeter nuk ka rendesi...
-Me kenaqesi,-thashe dhe fillova te kendoja para tyre pa muzike...fundja nuk kisha perdorur asgje sepse une kisha potencial...une besoja tek vetja ime...besoja tek zeri im...
Pashe qe anetaret e tjere te jurise kishin ngelur gojehapur...nuk arrinin te besonin ate qe kishin para syve...
-Epo ti Persi ke talent...dhe nuk je dosido...
-Kolegia ime ka te drejte...timbri i zerit tend eshte dicka qe nuk ka shok...valet e zerit dalin aq paster dhe mund te ngaterrohet me nje perdorim te Auto-Tune...dhe kjo na kunfozoi te gjitheve...
-Ky timber qe ke ti te ben unik zerin tend dhe te jep ngjyra te pafundme...
-Disa meshkuj kryesisht ne fallseto mund te kendojne ne te njejtin rang me femrat...ti Persi e ke kete favor...mund te kapesh edhe nota te paarrira per nje mashkull...
-Nese me lejoni dua te te pyes Persi qe...ke ndonje ne familje qe kendon ?
-Me sakte duhet te behej pyetja qe kendonte...
-Me vjen keq i dashur...nuk e dija...
-Nena ime kendonte ne shtepi...por mendoj qe e gjitha kjo merite vjen fale gjyshes sime..
-Per cfare ka merite gjyshja jote Persi ?
-Gjyshja ime ishte soprano...e quanin Lusiana Knight...
-Lusiana Knight ?!,-thirren nje zeri anetaret e jurise...fundja nena ime kishte te drejte kur tha qe emri i gjyshes sime do ishte si nje pasaporte per mua ne rrugetimin tim...faleminderit nene...