My other self (Vetja ime tjeter)

.38.

Pas pjesmarrjes ne ate konkurs jeta ime ndryshoi totalisht...nje djale qe deri dje ishte rrugeve..pa buke e pa uje....i vrare shpirterisht....u aksidentua dhe fale ketij aksidentu takoi familjen qe i dha gjithcka madje dhe te verteten...te verteten qe me ndryshoi jeten...
Pas shpalljes si fitues te konkursit muzikor u pikasa nga nje producent i njohur...Ashton Nate...ai me ndihmoi si artist i ri me projektet e mia te regjistrimit duke e realizuar vizionin tim dhe duke udhehequr tingullin tim gjate gjithe rruges sime te karrieres...
-Mbaruam per sot...
-Faleminderit Ashton...
-Fundja une nuk beje asgje Persi...ne fakt ti je ai qe ben pjesen me te madhe...ti je nje kengetare i lindur...nuk do mend qe mund te arrish ne ato fallseto...
Por Persi di qe je dhe talent ne piano..
-Eshte e vertete...
-Eshte teper mbreslenese se ke dy talente ne nje bir...je thesar Persi kurre mos mendo te kunderten...pavarsisht se cfare ke kaluar apo do kalosh...
Deri dje e urreja veten per cdo gje...me
dukej vetja nje hiq i madh...nje person qe sillte vetem shkaterrime kudo qe shkelte...por tani e shoh veten me nje sy tjeter...tani kam nje pergjegjesi mbi supe...nje amanet per dy persona...
-Persi mund te te pyes dhe dicka ?
-Pa tjeter...
-Perse vendose te ndjekesh rrugen e muzikes ?
Dua te them vetem se ke ze dhe talent apo sic e kane mendjen te gjithe te rinjte e moshes tende per fame dhe para...
-Ne fakt ka dy arsye...
-Qe jane ?
-Nje pasi e fala nenen time dhe dy hakmarrje...
-Kete te dyten nuk e kuptova ?
-Familjen e time e cunguan ziliqaret...ata qe kishin smire ne zemrat e tyre dhe qe nuk shihnin dot pertej hundes se tyre...tani dua qe te kuptojne se trashegimia vazhdon....nuk u humb asgje...tashme une jam kthyer...vetja ime e vertete...e persosur dhe ne versionin me te fundit te mundshem...
-Paske nje asrye te forte bir...vetem dicka dua nga ti...mos u konsumo nga hakmarrja...
-Nuk dua une te konsumohem nga hakmarrja Ashton...une dua qe ti shkatrroje ata me talentin tim...dua qe ti bej te vjellin vrer kur emri im...zeri im dhe imazhi im te shfaqet kudo...
-Dhe do ja dalesh bir...
-Tani do doja te drejtohesha per ne shtepi...kam shume gjera qe duhet te perfundoj dhe koha eshte nje element teper i rendesishem per mua...
-Je djale me kembe ne toke Persi...mund te shkosh tani...
-Shihemi se shpejti...

Pas 5 vjetesh...
Dhe vertete ashtu sic pata premtuar ashtu doli...vertete fjalet e nenes sime u bene realitet...u bera ai djali i madh per te cilen ajo do ishte krenare...do doja ta degjoja nga goja e saj se sa krenare ishte per mua sot...
Karriera ime si kengetar popi kishte marre dhene...kenget e mia numeronin plot like dhe degjoheshin kudo....albumet e mia kishin ecur goxha edhe pse numri i sasise se albumeve ishte i vogel...listohesha ne top 10 e Global Awards...nuk kishte ku te shkonte me mire...a kisha armiq ?
Epo vetem ne mos te ishte hapur kutia e Pandores,kjo bote do ishte me e mire...
Ne moshen 20 vjecare kerkova celjen e trashegimise per te cilen nena ime kish permendur ne letren drejtuar mua...kishte plot pasuri aty sa nuk me kishte shkuar mendja per aq shume...mora cdo gje qe gjyshja ime kishte pasur...
Ne testament ishte e perfshire shtepia dykateshe e gjyshes sime ne Nashville...pa harruar dhe pasuri te tjera te patundshme qe ishin 4 shtepi te tjera qe ajo i perdorte si shtepi pushimi qe ishin ne Itali,France,Spanje dhe pa harruar Austrine...krahas ketyre gjyshja ime kishte edhe nje fondacion per femijet ne nevoje...sa i perket pasurise se tundshme,parate e saj i depozitova ne banke dhe stolite e saj i dhurova per nje  muze ne Londer...pervec unazes se saj se marteses qe e mbajta dhe se bashku me ate te nenes sime i vendosa ne nje varese...
Arrita te merrja shtepine qe u shperngulem...vertete do te dukej nje veprim i cuditshem ky akt i fundit...shume njerez nuk do futeshin me ne nje strehe ku hije te renda rrinin akoma...
E bleva shtepine ku gjithcka ndryshoi si nje  motivim per veten...sa here qe ndihesha se nuk po ia dilja dot,ulesha ne kuzhine aty ku gjeta nenen time te pajete dhe kujtoja se cfare ndodhi me te dhe kjo sme linte te demoralizohesha aspak...me jepte force me shume per tu ngritur dhe ecur para...