បើជាគូរ💞 [Complete✅]

ភាគបញ្ចប់: ព្រោះពួកយើងជាគូនិងគ្នា👶❤🐾💙

ថេយ៍អ៊ុននិងជុងហ្គុកក៏បានឮសម្លេងជេជុងដែលសន្ទនាជាមួយប៉ា ទើបរាងក្រាសប្រញាប់បើកទ្វាចូលដោយសារតែនាយមិនឮថេហ្យុងនិយាយអ្វីទើបធ្វើអោយរាងក្រាសភ័យខ្លាចថាថេហ្យុងទៅចោលនាយម្ដងទៀត

"ជុងហ្គុក!"រាងតូចស្ងៀមត្រឹងពិចារណាសុខៗក៏បង្ហាញវត្តមានជុងហ្គុកចេញមក ជេជុងក៏ប្រញាប់ជូតទឹកភ្នែកនិងសម្រូតចុះពីលើថេហ្យុងនិងចង់ចាកចេញទៅ

"ឈប់សិន!ជេជុង.."ពេលនោះថេយ៍អ៊ុនក៏ស្ទាក់ផ្លូវគេជេជុងក៏ឈមើលមុខអាល្អិតតូចនោះ

"មានការអី"បើទោះជាដឹងថាគេស្អប់ខ្លួនតែជេជុងមិនបានស្អប់ថេយ៍អ៊ុនឬជុងហ្គុកទេ

"យើងសុំទោសជេជុង និងប៉ាតូចដូចគ្នាដែលយល់ខុសលើអ្នកទាំងពីកុំទៅណាចោលខ្ញុំអីណា..ហ្ហឹកៗ.."ថេយ៍អ៊ុនកាន់ដៃជេជុងនិងនាំគេមកក្បែរថេហ្យុងនិយាយរួចក៏ធ្លាយទឹកភ្នែកចេញមក

"យើងមិនខឹងឯងទេតែឯងនិងស្អប់យើងហើយម៉ាក់ឯងនិងធ្វើបាបប៉ាទៀត"ជេជុង

"អេរៀមិនមកធ្វើបាបប៉ាតូចទេណាជេជុងជឿប៉ា ហើយរឿងដែលថេយ៍អ៊ុននិយាយថ្ងៃនោះគេយល់ច្រលំខុសទេ ជេជុងនិងប៉ាជាចំណែកសំខាន់ក្នុងជិវិតប៉ានិងថេយ៍អ៊ុនបែបនេះហើយមិនត្រូវបែកគ្នាម្ដងទៀតនោះទេ"ជុងហ្គុកអង្គុយផ្ទាល់និងជេជុងហើយលួងលោមគេ ពាក្យចាស់លោកពោលថាស្រលាញ់ម្ដាយបំពេរកូននាយលួងលោមជេជុងនិងមានឥទ្ធពលដល់ចិត្ត
ថេហ្យុងមិនខាន

"ហ្ហឹកៗ..កុំទៅចោលយើងអី"ថេយ៍អ៊ុនក៏អោបជេជុងទាំងយំ

"អឹម..យើងមិនទៅណាទេ"ជេជុងក៏យំដូចគ្នានិងអោបតបវិញដោយរាងក្រាសនៅអោបថេហ្យុងនិងមើលមកពួកគេទាំងញញឹមពេលនេះគ្រប់រឿងបានដោះស្រាយរួចអស់ហើយគ្មានអ្វីមករារាំងជិវិតយើងបានទៀតនោះទេ

#5ឆ្នាំក្រោយមក

   ក្រោយភ្លៀងមេឃនិងស្រឡាស់ជីវិតរវាងជុងហ្គុកនិងថេហ្យុងក៏ដូចគ្នាបន្ទាប់ពីឆ្លងនៅភាពឈឺចាប់ឧបសគ្គជាច្រើនពេលនេះពួកគេក៏រស់នៅដោយសុខសាន្តដោយមានវត្តមានកូនៗទាំងបីជាការដូនៃចំណងស្នេហាពួកគេ..ឈប់សិន...កូនៗទាំងបីមែនទេក្រែងមានតែថេយ៍អ៊ុននិងជេជុងទេតើតែកូនម្នាក់ទៀតជាកូនអ្នកណា?