ភាគ3: ការចៃដន្យ??

2K 166 3
                                    

ព្រឹកថ្ងៃថ្មីមនុស្សគ្រប់គ្នារួសរាន់ទៅធ្វើការអ្នកក៏ទៅសាលារៀនឯអ្នកខ្លះក៏ធ្វើការតាមការងារៀងៗខ្លួន

ក្រលែកមកមើលប្រុសស្អាតតូចច្រមិចរបស់យើងវិញគឺថាថ្ងៃចាំងគូទនៅមិនទាន់ក្រោកទៅសាលាទៀតរហូតដល់....

រីង~~~~~\(សំឡេងទូរស័ព្ទ)

"អាឡូ ..អាណាតេមកមានការអីកណ្ដាលយប់នឹង?!!!" ចុមមែនមនុស្សកំពុងតែគេងលក់ស្រួលផង ថេស្រែកដាក់ទូរស័ព្ទទាំងភ្នែកនៅបិទ

" ស្អី!! កណ្ដាលយប់ស្អីកាថេនេះម៉ោងជិត7 ហើយណា !!"ជីមីននិយាយទាំងហួសចិត្ត

"ហាស...!!!!!....នេះម៉ោងជិត7ហើយហេ្ហស"ថេនិយាទាំងភ្នែកងាកមើលម៉ោង

"ឯងនេះទើបតែចូលរៀនម្សិលចង់ត្រូវិន័យមែនទេ?" ជីមីន

"បានហើយ កាមីន យើងប្រញាប់ "ថេហ្យុងប្រញាប់បិទទូរស័ព្ទហើយស្ទុះហោះពីលើកគ្រែ(ដូចអូ៑ខុង)រត់ឆ្វេងស្ដាំឆ្លេឆ្លារដូចមាន់រកពង

លុះចុះមកដល់ក្រោមក៏មិនឃើញជីមីននៅចាំដូចរាល់ដងប្រហែលជាទៅចោលគេបាត់ហើយ កាន់តែស៊យទៀតនោះឡានក៏ដេរមិនឆេះសូម្បីតែតាក់សីុក៏គ្មាន...មានតែដើរ

ថេហ្យុងគិតចុះឡើងហើយក៏ដើរតែម្ដងតែមិនបានប៉ុន្មានមកមានឡានមួយមកឈប់ពីមុខ

បើកទ្វាចុះមកបណ្ដាលអោយឃើញប្រុសសង្ហាតែមានស្នាមឆែប(😂)បន្តិចនៅនឹងមុខដើរចុះមកញញឹមពព្រាយ

"អូនស្អាតតើមិចក៏ដើរទៅរៀនបែបនេះ "ជុងហ្គុក

"ប្រាប់ហើយថាកំហៅខ្ញុំអូន ហើយដើរទៅណារឿងរបស់ខ្ញុំ" តាមពិតថេហ្យុងជាមនុស្សសុភាពទេតែមិនដឹងមិចអោយតែជួបប្រុដម្នាក់នេះចេះតែម៉ូមៅតែម្ដង

"ក្មេងតូច យើងទៅជាមួយគ្នាទៅចៃដន្យខ្ញុំមកជិះកាត់នឹងយើងទៅជាមួយគ្នាតែម្ដងទៅកំអោយយឺត" ជុងហ្គុកនិយាយដោយមិនភ្លេចញញឹមដាក់រាងតូច

"ខ្ញុំមិនមែនក្មេង ហើយខ្ញុំក៏មិនទៅជាមួយឯងដែរ អេ...ឯង នែ.....លែងណា!!!" ថេហ្យុង

គិតហើយបើថានិយាយជាមួយក្មេងនេះណាទាល់ស្អែកក៏មិនបានទៅរៀនផងចឹងមានតែអូសញុកចូលឡានតែម្ដងទៅ

បើជាគូរ💞 [Complete✅]Où les histoires vivent. Découvrez maintenant