General Sean's Wang
Part 28
ရှောင်ကျန့် မျက်လုံး ဖွင့်ကို တဖြည်းဖြည်း ဖွင့်ကြည့် တော့ မြင်ရတဲ့ မျက်နှာ ကျက်ဖြူဖြူရယ် ဆေးနံတွေကတော့ နှာခေါင်းထဲကို အလုအယက် ဝင်လာတယ်.....တကယ်သူမြင်ချင်တာ မျက်နှာကျက်ဖြူဖြူထက် မျက်နှာ လုံးလုံးဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ ဆေးနံတွေထက်နို့နံသင်းသင်းလေးပင်.....ထိုကြောင့် ထိုပိုင်ရှင်လေးမျက်နှာကို မြင်ချင်လွန်းလို့ မျက်စိဝေ့ကာရှာမိတော့တယ်.....
X........ဝမ်....ဝမ်
Y........ရှောင်းသတိရလာပြီ....
သူဘေးနားအပြေးရောက်လာတဲ့ သူရဲ့တောင်တရာလေးက ဘယ်လောက်တေယင်ငိုထားလဲ မသိဘူး မျက်လုံး လေးတွေက နီရဲ မို့အစ်နေတယ်....သူလက်ကို ဆုတ်ကိုင်ထားရင်း မှ တစ်ခုခု သတိရသွားဟန်ဖြင့်သူနားက ထွက်သွား ဖို့ပြင်လေတော့ လက်လေးကိုလှမ်းဆွဲလိုက်တော့
Y......တာဝန် ကျဆရာဝန်ပိုခေါ်ပေးရမယ်လေ
X........ကိုယ်နားမှာပဲနေပါ....သည်းညှာက လည်း ဆရာဝန်မဟုတ်ဘူးလား
Y.......ဒါပေမယ့် သည်းညှာ က တာဝန်ခံဆရာဝန်မဟုတ်ဘူးလေ
X........သည်းညှာ ကလည်းကွာ
ပြောရင်းရိပေါက လူခေါ်ဘလ်တီးလိုက်တယ်...
နောက်တော့ရှောင်ကျန့်ဘတ်ကိုလှည့်ကာ ရန်တွေ့ပါလေတော့တယ်....
Y.......ရှောင်းမကောင်းဘူးသိလား...သိလား
ရှောင်ကျန့်လက်မောင်းကို ထိုးကာ
Y.......ဘာလို့ ဒဏ်ရာရထားဆာမပြောတာလဲ... ဘာလို့တစ်ယောက်တည်းလာတာလဲ....ဘာလို့ကိုယ့်ကိုယ့်ကိုယ်ဂရုမစိုက်တာလဲပြော
X......အဲ့အချိန်မှာ ကိုယ့်သိတာ သည်းညှာ ရှာတွေ့ဖို့ပဲ...ပြွတ်
ရှောင်ကျန့်သူရဲ့လက်မောင်းကို မထိတထိထိုးနေသော ဝမ်လက်လေးကို ဆုတ်ကိုင်လိုင်ရင်း လက်ဖမိုးလေးကို အနမ်းတစ်ပွင့်ပေးလိုက်တယ်....
Y.......ဒါပေမယ့် တစ်ယောက်တည်းလာတာ အန္တရာယ်များ တယ်လေ
X......သည်းညှာကို တွေရဖို့ကိုယ့်ဘယ်နေရာမဆို သွားဖို့အဆင်သင့်ပဲ
