🔞 តួនាទី 🔞 Role (END)

Ep3: មនុស្សអាក្រក់

Ep3: មនុស្សអាក្រក់

ពេលានេះម៉ោងនេះមនុស្សគ្រប់គ្នាងើបទៅធ្វើការងាររៀងខ្លួនអស់ហើយ ខុសឡើយតែប្តីប្រពន្ធថ្មីថ្មើងពីរនាក់កំពុងតែគេងអោបគ្នាយ៉ាងស្អិតបេះមិនចេញឡើង។ នេះម៉ោង 9 ព្រឹកហើយតែថេយ៉ុងនឹងជុងហ្គុកពួកគេមិនទាន់ងើបទេ ជុងហ្គុកអោបថេយ៍ជាប់នឹងប្រាណរបស់គេមិនព្រមឲ្យរបូតឡើយខ្លាចថាថេយ៍រត់ចោល។
«ហ្ហឹម....អួយ៎» សម្លេងក្រហឹមពីអ្នកនៅក្រោមការអោបរបស់លោកអគ្គនាយកចន ថេយ៉ុងបើកភ្នែកមករឹមៗតែកម្រើកខ្លួនមិនបានទេព្រោះគេឈឺពេញខ្លួនអស់ហើយដោយសារយប់មិញនេះអាប្តីហេងស៊យមិនបានថ្នមអ្វីទេ
«អ្ហឹកៗ....»រាងតូចងើបមិនរួចក៏អង្គុយអោបជង្គង់ក្នុងបំណងឲ្យរាងក្រាស់ឮ មើលចុះរំលោភគេហើយមកដេកដូចស្លាប់ចឹងឬ? ចាំមើលទៅមិនឲ្យមានលើកទី 2 ទេ
«ហ្ហឹម? សុំអោបបន្តិច» នាយក៏ក្រហឹមដើមក.ហើយអោបចង្កេះរាងតូច មិនខ្វល់ទេថាថេយ៉ុងកំពុងយំដោយសារតែការឈឺចាប់
«នែ៎ ងើបមកដេកស្អីទៀត? ជូនទៅងូតទឹក....ងើបៗ» ថេយ៉ុងអង្រួនវៃនាយឲ្យនាយងើប។ ជុងហ្គុកក៏បើកភ្នែកធំៗសម្លឹងមើលមុខរបស់ថេយ៍
«មើលស្អី?»
«មុខស្អាត ខំសរសើរហើយសុំ 2 ទឹកទុកជាអាហារពេលព្រឹកមក» គ្រាន់តែឮនាយនិយាយចប់ថេយ៉ុងសឹងតែបោកក្បាលទៅនឹងគ្រែហើយ យប់មិញបានគេមិនមាត់ៗពេលមិនឈប់ឥឡូវមកចង់សុំទៀត
«នែ៎ លោកយប់មិញម៉ោងប៉ុន្មាន? មនុស្សដូចជាលោកមិនគួរល្មោភទេ» ជួបគ្នាដំបូងមិនមែនចឹងទេ ខំសរសើរថាជាមនុស្សល្អតែអ្វីដែលគិតគឺខុសស្រឡះ
«មិនចាំទេមិនដឹងដល់ពេលណា ហើយចុះមនុស្សប្រភេទម៉េចបានល្មោភបាន?» មនុស្សប្រុសតែប៉ុន្នឹងឯងឃើញអីចង់បាននុងហើយ គេថាបើប្រុសមិនខូចស្រីមិនស្រឡាញ់
«អើយ ជួនខ្ញុំទៅងូតទឹក ស្អុយណាស់» រាងតូចឈប់សួរដេញដោលរាងក្រាស់ទៀតព្រោះខ្លួនរបស់គេស្អិតហើយថែមទាំងមានក្លិនទៀតផង
«តោះ....» ស្លាប់ហើយ នាយងើបឡើងទាំងដែលខ្លួនគ្មានខោអាវក្នុងខ្លួនមិនចេះខ្មាសជញ្ជាំងអីទេឬយ៉ាងម៉េច?
«អា៎យ លោកយកស្អីរុំខ្លួនសិនទៅ» ថេយ៉ុងហាមមិនឲ្យជុងហ្គុកចូលមកដោយឲ្យគេយកកន្សែងរុំខ្លួនសិន
«មើលតែមិនបានឃើញ....អឹប...រឿងច្រើន» ខ្ជិលនិយាយច្រើនជុងហ្គុកទៅបីថេយ៉ុងហើយដើរចូលក្នុងបន្ទប់ទឹកបាត់។ ថ្ងៃនេះគេមិនបានទៅធ្វើការទេព្រោះយប់មិញធ្វើ homework ជាមួយប្រពន្ធថ្មីថ្មោងជ្រុលម៉ោង ទើបព្រឹកឡើងងើបមិនរួច ខ្សត់កម្លាំងផង ខ្ជិលងើបផង មិនចង់ងើបផង
#បន្ទប់ទឹក
ជុងហ្គុកដាក់ឲ្យថេយ៉ុងត្រាំក្នុងទឹកជាមួយខ្លួនហើយថែមទាំងឲ្យថេយ៉ុងអង្គុយលើគេទៀត។ ដៃមឹកនៅមិនស្ងៀមស្ទាបអង្អែលសព្វសាច់សខ្ចីរបស់ថេយ៉ុង ចំណែកថេយ៉ុងព្រៀបដូចជាត្រូវថ្នាំសណ្តំចឹងគេបិទភ្នែកហើយទទួលយកការលុកលាន់របស់នាយ។ ជុងហ្គុកថើបក.របស់ថេយ៍ស្រូបយកក្លិនក្រអូបមិនឈប់ កន្លែងខ្លះត្រង់ក.របស់ថេយ៍ក៏ជាំជាប់គ្នាព្រោះវានៅទាំងពីយប់ហើយមកខាំត្រង់កន្លែងដដែលទៀត។ ថេយ៉ុងអង្គុយលើនាយទាំងដែលសាច់គូ*របស់គេកកិតនឹងភាពរឹងមាំរបស់រាងក្រាស់ ធ្វើឲ្យអាច្រម៉ក់នោះងើបមកភ្លាមៗ
«អ្ហាស់...លោកវាចាក់គូថខ្ញុំទៀតហើយ» ថេយ៉ុងប្រាប់នាយខ្លាចថានាយមិនដឹងតែជុងហ្គុកគេមិនបានខ្វល់ពីសម្តីរបស់ថេយ៍ទេគេគិតតែពីថើបចុះឡើងហើយក៏បង្វិលថេយ៉ុងមកទល់នឹងមុខរបស់ខ្លួន
«អ្ហឹម...» ជុងហ្គុកក្រសោបកាយរលោងមានស្នាមជាំដែលបង្កឡើងដោយស្នាដៃរបស់ខ្លួន មកថើបត្រង់មាត់យ៉ាងរស់រវើក។ ជុងហ្គុកគេពិតជាពេញចិត្តពេញថ្លើមនឹងរាងកាយមួយនេះណាស់ នាយហាក់បីដូចជាញៀននឹងការបំពានលើរាងកាយមួយនេះ។ ចំណែកថេយ៉ុងវិញគេក៏ព្រមតបស្នាមថើបទៅនាយវិញហើយលើកដៃអោបក.របស់នាយជាប់។ ដោយស្ថិតក្នុងរាងកាយអាក្រាតទាំងពីរវាស្រួលមិនចាំបាច់ចំណាយពេលត្រូវដោះសម្លៀកបំពាក់
«អ្ហាស់....អ្ហា៎» មិនដល់ 10 នាទីផងអាច្រម៉ក់ខាងក្រោមក៏លូនចូលក្នុងច្រកស្នេហ៍របស់ថេយ៉ុងទាំងដែលម្ចាស់វាមិនបានប្រាប់មុន។ វាមិនសូវឈឺទេព្រោះនៅក្នុងទឹកណាមួយស៊ាំហើយយប់មិញហ៎
«អ្ហាស៎....អុកលើវាតិចៗទៅ baby» នាយនៅខាងក្រោមទើបពិបាកនឹងដោលបញ្ចូល ក៏ប្រាប់ឲ្យថេយ៉ុងអ្នកអុកចូលតិចៗ
«អ្ហាស់....daddy» ថេយ៍ព្រមធ្វើតាមការសុំរបស់ជុងហ្គុក ដោយគេរំកិលចង្កេះតិចៗអុកលើភាពរឹងរបស់នាយ
«អ្ហាស់...ផាច់...ល្អណាស់» នាយពេញចិត្តយ៉ាងខ្លាំងចំពោះកាយវិការនឹងការស្តាប់សម្តីរបស់ថេយ៉ុង បើស្រួលនិយាយគ្នាចឹងមិនពិបាកឈឺខ្លួនទេ
«ងើបធ្វើអី? អ្ហាស់» ថេយ៉ុងកំពុងអុកចូលតាមនាយប្រាប់តែសុខៗនាយបែរជាងើបឈរទៅវិញ។ មិនព្រមឈរធម្មតាទេគឺដើរទាំងដែរវានៅក្នុងខ្លួនថេយ៉ុងទៀតផង វារលាក់តាមការដើររបស់ជុងហ្គុកធ្វើឲ្យជ្រៅជាងមុន
«ឈរឲ្យជាប់ឮទេ? សឺត» ជុងហ្គុកពរថេយ៍របស់ដល់ជញ្ជាំងគៀននោះទើបអឹបខ្លួនថេយ៍ទៅនឹងជញ្ជាំងហើយទាញជើងថេយ៉ុងម្ខាងពាក់នឹងស្មាមុននឹងបោលសម្រុកខ្លាំងៗ
«អ្ហាស់ៗៗ.....daddy ហា៎» ថេយ៉ុងអោនក្បាលអឹបនឹងទ្រូងរឹងមាំហើយថ្ងូរមិនឈប់ព្រោះតែវាអួលហើយស្រួលលាយជាមួយគ្នា
«អ្ហា៎ ល្អណាស់ baby....ផ្លាប់ៗ» នាយខំដោលសម្រុករហូតចេញទឹកស្នេហ៍តាមប្រលោះជើងរបស់ថេយ៉ុង។ ជុងហ្គុកបញ្ចូលវារួចក៏អោនទៅមើលច្រកស្នេហ៍នោះឃើញថាវាក្រហមដូចសាច់កូនខ្ចីចឹង។
វ៉ូវ
«ឈឺទេ?»ជុងហ្គុកបង្ហើយខ្យល់ហើយផ្លុំទៅកន្លែងនោះធ្វើឲ្យថេយ៉ុងស្រាវជាខ្លាំង ព្រោះតែខ្យល់ដែលនាយផ្លុំមកវារៀងត្រជាក់ ណាមួយចំកន្លែងក្រហមទៀតផង
«ចង់បន្ត...ហ្ហិៗ» ថេយ៉ុងខាំមាត់ញញឹមដាក់នាយយ៉ាងទាក់ទាញ។ ដោយទ្រាំពុំបានជុងហ្គុកក៏ចាប់ផ្តើមវាសារជាថ្មីម្តងទៀតតាមការសុំរបស់ថេយ៍
ផ្លាប់ៗៗ
«អ្ហាស់ៗ....daddy»
«អ្ហើស...អូនអស្ចារ្យណាស់ដឹងទេ?» បើមិនបាននែបនិត្យកាយនេះទេប្រហែលជាត្រូវដេកស្តាយអស់មួយជីវិតហើយ មើលចុះគ្មានកន្លែងណាដែលធ្វើឲ្យជុងហ្គុកមិនពេញចិត្តនោះទេ
«អ្ហាស់....អ្ហា៎» ថេយ៉ុងអស់អីនិយាយមាត់បានត្រឹមតែថ្ងូររហឹមៗនៅជិតត្រចៀករបស់ជុងហ្គុក
«អ្ហាស់ៗៗ»
«សឺត....ហត់ទេ? បងឲ្យសម្រាកហើយ» ជុងហ្គុកថើបថ្ពាល់ក្រអូបរួចទើបសួរទៅកាន់ម្ចាស់រាងកាយ
«មិនចង់គេងទេ»
«ចឹងបន្តទៀត» បើមិនគេងងាយទេបន្តធ្វើ homework ទៀតទៅមានអីពិបាក
ផ្លាប់ៗៗ
«អ្ហាស៎ៗៗ»
សម្លេងសាច់ប៉ះសាច់នឹងសម្លេងថ្ងូរចេះតែបន្លឺឡើងពីមួយទឹកទៅមួយទឹករហូតដល់ថេយ៉ុងសន្លប់សារជាថ្មី។ ជុងហ្គុកបីរាងកាយទន់ទៅសម្អាតខ្លួនរួចហើយក៏យកទៅដាក់នៅលើគ្រែព្រមទាំងស្លៀកសម្លៀកបំពាក់នឹងលាបថ្នាំឲ្យទៀតផងមុននឹងយកភួយក្រាស់មកដណ្តប់ពីលើរាងកាយ។ រួចរាល់ហើយជុងហ្គុកក៏ចុះទៅខាងក្រោមដើម្បីទៅផ្សារទិញរបស់របរមកទុកឲ្យរាងតូចញុំាដូចជាទឹកស៊ុបនឹងទឹកប៉ូវជាដើម។
#ខាងក្រៅផ្ទះ
«អួយ...អ្នកណាហ្នឹង?» ជុងហ្គុកបើកទ្វារភ្លាមភ្ញាក់ព្រើតព្រោះតែគេឃើញអ្នកបម្រើដែលម៉ាក់គេបញ្ចូនមិនកំពុងតែអង្គុយតម្រង់ជួរនៅពីមុខផ្ទះរបស់គេ
«ចៅហ្វាយទានបាទ...ពួកខ្ញុំមកចាំចៅហ្វាយបើកទ្វារឲ្យពីម៉ោង 7 ព្រឹកហើយនេះម៉ោង 2 ហើយទើបចៅហ្វាយចេញមកបើកទ្វារឲ្យពួកយើង?» នាយព្រីត ក៏និយាយប្រាប់រាងក្រាស់ទាំងអស់ ពួកគេខំមកឲ្យទាន់ម៉ោងតែបែរជាមកអង្គុយចាំចៅហ្វាយវិញ
«ចុះឯងមិនខលមកយើង យើងចុះមកបើកទ្វារឲ្យហើយ»
«ឲ្យខលយ៉ាងម៉េចទៀតចៅហ្វាយបើខលទៅ 30 ដងចៅហ្វាយមិនទទួលផង» នាយព្រីតនិយាយរួចជុងហ្គុកក៏មើលទូរស័ព្ទរបស់ខ្លួនឃើញថាខកខានការទទួល 30 ដងពិតមែន
«ក៏បានដែលយើងខុស អ្នកទាំងអស់គ្នាចូលផ្ទះទៅខ្ញុំទៅទិញម្ហូប»
និយាយចប់ពួកគេក៏បំបែកគ្នាចូលទៅក្នុងផ្ទះ។ ចំណែកជុងហ្គុកវិញគេក៏បើកឡានទៅទិញម្ហូបអាហារយកមកទុកឲ្យសំណប់ចិត្តរបស់គេដែលកំពុងគេងសន្លប់យ៉ាងលង់លក់:))

_To be continues
រីករាយក្នុងការអាន
Xennasey