Jeon Jungkook 'dan
Her sayısal ögrencinin yaptıgı gibi testim cözüyor bildiklerimi unutmamak icin cabalıyordum.
Kapının tıklanması ile dagınık olan dikkatimi kitaptan alıp kapıdan giren kisiye verdim. Boynunda ki kartta 'nöbetci' yazan kısa boylu, kahve saclı sevimli görünen cocuk elinde ki ufak kagıta tekrar baktı.“Jeon Jungkook.”
ayagı kalkınca 'neden' der gibi baktım nöbetci cocuk bakısımı anlamıs gibi devam etti.
“Dönüm Noktası sistemi icin esyalarını alıp 11/C'ye gidiceksin.” dedi.
icimden 'neden ben' diye dusunurken aklıma sınıfta ki derecem geldi.
Oflayarak esyalarımı toplayıp nöbetci cocugun pesine dustum. Ust katta biraz ilerledikten sonra 11/C'nin önüne geldigimiz de nöbetci cocuk kapıyı tıklayıp iceri girmemi sagladı.
İceri girip önce hocaya sonra da sınıfa baktım.
Daha bisey diyemeden iceri bir ögrenci daha girdi.
Kabarık turuncu saclı ve benden biraz uzundu, sadece kulbunu tuttugu kırmızı cantasıyla hocaya baktı güldügün de kareye benzeyen dudakları vardı.
Sonrasında gözleri beni buldu bana da aynı sekilde gülümsedigin de basımı sallamakla yetindim.
Hoca nöbetci cocuga 'tamam' diye isaret ettigin de ikimize son kez bakıp sınıftan cıktı.
Hoca yanımda ki kızıl cocuga bir kac sey sorup cevaplarını not etti.
Aynı sekilde bana da adımı soy adımı derecemi sordu tek tek cevap verdikten sonra cevaplarımı not etti.
Cam kenarında ikinci sıraya oturmamızı söyledi.
Önümüz de oturan bugday saclı gülümsemese de gamzeleri belli olan ve yanında ki siyah saclı gamzeli cocuktan daha ufak kalan cocuk bize gülümsemisti.
Ben basımı sallamakla yetinirken sözel bölümden gelen kızıl kare seklinde gülümseyip yanıma geldi. Ben cantamı yere koyup Köse tarafına gectim.
Oda yanıma oturup cantasını kendi tarafına aldı. Önümüz de ki cocuklar bize dönüp gülümsemisti kızıl onlara gülümserken ben de hafifce tebessüm ettim.
Gamzeli olan“E hadi anlatın adınız, ne
kimsiniz?”
Kızıl benden önce lafa atladı“Kim Taehyung.”
Ücünün gözü bana döndügün de cevap verdim
“Jeon Jungkook.”
Taehyung adımı söyledigim de büyülenmis gibi bana baktı.Gamzeli cocuk
“Kim Namjoon.”
Yanında ki siyahlı
“Kim Seokjin ama genelde Jin derler.”
İkisine hafifce gülümseyip sınıfa göz attım bazıları grupca ders calısıyo bazıları ise sohbet ediyordu.
Sonra gözüm ögretmenler masasında dirseklerini masaya dayamıs telefona bakan hocaya kaydı.
Bu sınıfta ki ögrenciler fazla bos bırakılmıs görünüyordu.
Testimi bitirmek istiyordum ama icinde tamamen sayısal sorular olan testi burda cözmem pek yakısı kalmazdı.
Düsüncelerimi bölen sey Taehyung'un gözümün önünde salladıgı eliydi.“Hey Jungo! Numaranı verir misin?”
Afallamıstım,neden ben?
“Neden ki?”Taehyung cevap vermeden Jin araya girdi.
“dörtlü grup kurucaz hem dersler icin size yardımcı da oluruz.”
basımla onaylayıp Taehyung'a dönecek sessizce numaramı söyledim.
Oda kaydedip Jin ve Namjoon'un numarasını aldı.
“Aksam eve gidince grubu kurarım.”
Hepimiz onayladıgımız sırada zil caldı.
Kalem kutumun icinde ki sessaf kutuda duran kücük jileti alıp hızla kapsonlumun cebine koydum ve ayagı kalktım benim ayakladıgımı gören ücü bana soru sorar sekilde bakıyordu.“Lavaboya gidiyorum hemen dönerim.”
Taehyung'da ayagı kalkıp
“Bende seninle geleyim.”
dedigin de basımla onaylayıp sınıftan cıktık. Lavabolar merdivenlerin hemen yanındaydı. Sonuncu kabine girip kapıyı gelisi güzel kapattım.
⚠️-Bundan sonrası yasanmıs olaylardan alıntı alınmıs ve kan yara ögeleri bulunmaktadır rahatsız olan lütfen gecsin.-⚠️
Önce sag bilegimi sıyırıp kabuklasmıs yara izlerine baktım. Bunları neredeyse ortaokul sonuncu sınıfta yapmıstım ama hala izler vardı.
Fazla sorgulamadan cebimde ki kutudan jileti cıkarıp sol elimin bas ve isaret parmakları arasına aldım. Sag bilegimin yara olmayan kısmına görünür sekilde beyaz cizikler atıp hedefimi belirginlestirdim.
Sonra derin nefes alıp jileti belirledigim beyaz cizikler üzerine bastırdım.
Her defasında sonuc aynı oluyordu, birileri beni fark edip ambulansı cagırıyor ve ailem geliyordu.
En basta dusunceli ebeveyn pozu verip beni eve götürüyor asıl cehennem sonra baslıyordu. Annemin asagılama sözleri babamın sert tokat ve tekmeleri, ölmekten beter oluyordum.
Kan bilegimden asagı dogru akmaya basladıgın da midemin bulandıgını hissettim.
Alısıktım ama bu kadar fazlasına degil.
Agzımdan bilincim dısı kısık bir inleme çıktı.
Birkac saniye sonra gözlerimin karardıgını hissettim sanırım bu sefer basarıyordum, dusuncelerimi bozan sey kapının tıklanmasıydı. Sanırım Taehyung inlememi duydu kahretsin! Bunu acıklayamazdım, kapının hafifce aralandıgını gördüm adeta bir kurtarıcı melek hissiyatiyle Taehyung kapıyı actı bilegimi görmeden kollarımdan tutup kabinden dısarı cıkardı. Duvara yaslandıgım da kendimde olmadıgımı anlamıs olacakki omuzlarımdan tutup beni kendisine bastırdı.
Bilegimden akan kan en sonunda yere damlamaya basladı sesi duymus olacak ki ben kendinden uzaklastırıp bilegime korku icinde baktı.Düz yazıya pek alısık degilim ama en iyi sekilde yazmaya calıstım ve ⚠️uyarılara dikkat edin cogu kez ficte karsınıza cıkıcak. O yüzden eger ki hassasiyet gibi bir sorununuz varsa simdiden fici bırakın.⚠️
Biraz da bölüm hakkında konusalım nasıldı sizce?
İyi bir baslangıc oldu mu taekook icin?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Why Me?|Taekook
Hayran KurguJeon Jungkook lisenin basından beri ölmek icin tanrıya yalvaran en iyi sayısal sınıf ögrencisi. Kim Taehyung ise yasamanın kutsallıgı ile büyütülmüs en iyi sözel sınıf ögrencisi. Okullarının yeni sistemi ile yolları kesisir ve yeni insanlar tanırlar.